Τουρκία: συνασπίζονται οι αντίπαλοι του «σουλτάνου» Ερντογάν
Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα
Ένα από τα πρότυπα του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι ο Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ ή Αβδούλ Χαμίτ Β΄, ο 35ος σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τον οποίο δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει στο προεκλογικό διαφημιστικό των εκλογών του Ιουλίου 2018, όταν εξελέγη πρόεδρος της χώρας, εγκαινιάζοντας ένα νέο συνταγματικό σύστημα με ενισχυμένες εξουσίες.
Ο Αβδούλ Χαμίτ αποτελεί σημείο αναφοράς για τον Ερντογάν, καθώς είναι ο τελευταίος σουλτάνος-χαλίφης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, την αναβίωση της οποία ονειρεύεται. Είχε επονομαστεί «Μέγας Χαν» αλλά και «ερυθρός Σουλτάνος», ή «αιμοσταγής Σουλτάνος». Κατά την περίοδο της βασιλείας του εμφανίστηκε το κίνημα των Νεότουρκων, το οποίο με την υποστήριξη του στρατού και με το ψευδές σύνθημα περί Ελευθερίας (Hurriyet), Ισότητας (Musavat) και Δικαιοσύνης (Adelat), θέλησε να δώσει τέλος στην απολυταρχία του σουλτάνου. Το κίνημα μάλιστα αρχικά στήριξαν και οι ελληνικοί πληθυσμοί της Τουρκίας, οι οποίοι ήλπιζαν σε καλύτερες συνθήκες. Ο Χαμίτ ανετράπη βιαίως από τους Νεότουρκους και στον οθωμανικό θρόνο ανέβηκε ο Μωάμεθ Ε΄ Ρεσάντ. Ο Μωάμεθ Ε΄ παρέμεινε στη σκιά των τριών ισχυρών πασάδων των Νεοτούρκων που κυβερνούσαν ενώ ο ίδιος ήταν κλεισμένος στο Παλάτι Γιλντίζ της Κωνσταντινούπολης. Ουσιαστικά, δηλαδή, ήταν ένα άβουλο όργανο, πλήρως ελεγχόμενο από το κίνημα των Νεότουρκων, απ΄όπου ξεπήδησε και ο πρώτος πρόεδρος της σύγχρονης Τουρκίας, ο Μουσταφά Κεμάλ.
Αφήνοντας όμως πίσω μας την ιστορική αναδρομή, την οποία κάναμε ως ένα σύντομο πρόλογο, ας περάσουμε στη σημερινή εποχή, όπου ο Τούρκος πρόεδρος νιώθει ως ένας νέος σουλτάνος και επιχειρεί να κυβερνήσει την Τουρκία συγκεντρώνοντας κάτω από την επιτήρησή του όλους τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς των εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εστιάζοντας άλλοτε στα Βαλκάνια και άλλοτε στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Δείχνοντας ένα πρόσωπο απόλυτης πυγμής, ο Ερντογάν δεν επιτρέπει στο εσωτερικό κινήσεις αμφισβήτησής του, ή μάλλον έτσι φαίνεται.
Όμως από τον περασμένο Σεπτέμβριο κάτι έχει αλλάξει στη τουρκική πολιτική σκηνή. Τότε ήταν που ο άλλοτε στενός συνεργάτης του, ο Αχμέτ Νταβούτογλου, έφυγε από το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AK PARTİ), το οποίο βρίσκεται στην εξουσία από το 2002 και έχει μετατραπεί σε ένα απόλυτα προσωποπαγές κόμμα. Το διάστημα που μεσολάβησε από τον Σεπτέμβριο κι έπειτα, ο Νταβούτογλου φρόντισε να τηρήσει σιγή ισχύος και να μη συγκεντρώσει επάνω του τα φώτα της δημοσιότητας. Η σιωπή του κατά την διάρκεια της πρόσφατης τουρκικής εισβολής στη Συρία, όταν ο Ερντογάν ουσιαστικά απαίτησε απ΄όλο το πολιτικό (και όχι μόνο) προσωπικό της χώρας να τον στηρίξει κάνοντας τον στρατιωτικό χαιρετισμό, ήταν κάτι παραπάνω από εύγλωττη.
Φαίνεται όμως πως για τον άλλοτε ισχυρό άνδρα της τουρκικής διπλωματίας έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να σπάσει τη σιωπή του, ανακοινώνοντας ένα νέο κόμμα. Όπως αναφέραμε και σε χθεσινή μας ανάρτηση στο Geopolitics, ομάδα τεσσάρων ατόμων κατέθεσε αίτηση για τη δημιουργία του νέου κόμματος.
Μάλιστα, σήμερα, Παρασκευή, μια ημέρα μετά την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων από την αμερικάνικη Γερουσία και ενώ οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να επιβάλλουν κυρώσεις στην Τουρκία, ο Νταβούτογλου παρουσίασε το κόμμα του μιλώντας για την ανάγκη σεβασμού του κράτους δικαίου και της ελευθεροτυπίας και θυμίζοντας ουσιαστικά το σύνθημα των Νεότουρκων. Η παρουσίαση του κόμματος έγινε στο Ankara Bilkent Hotel στην Άγκυρα και μεταδόθηκε ζωντανά μέσω καναλιού στο you tube.
«Το κόμμα μας απορρίπτει την προσωπολατρεία ως τρόπο άσκησης πολιτικής» είπε κατά την διάρκεια των ανακοινώσεων ο Νταβούτογλου, αφήνοντας σαφέστατες αιχμές για τον τρόπο διακυβέρνησης του Ερντογάν. Παράλληλα, παρουσίασε τις προτεραιότητές του στην οικονομική και εξωτερική πολιτική, αλλά κυρίως επέμεινε στο θέμα του σεβασμού του κράτους δικαίου.
Στο κόμμα μέχρι στιγμής συμμετέχουν 155 άτομα όλων των ηλικιών, με το νεότερο μέλος να είναι 22 ετών. Αξιοσημείωτο είναι πως από τα 155 άτομα, τα 31 είναι γυναίκες. Και ενδεχομένως να προστεθεί κι άλλη μια, η Μεράλ Ακσενέρ.
Η λύκαινα, όπως είναι το χαϊδευτικό της, εμφανίστηκε χθες στο κανάλι TV100, καλεσμένη του Ahmet Kasım Han και όταν ρωτήθηκε περί συνεργασίας με τα νέα κόμματα, αυτό του Νταβούτογλου που δημιουργήθηκε και του Μπαμπατζάν που αναμένεται, δεν απέκλεισε το ενδεχομένο να συνεργαστεί μαζί τους. Εξάλλου μοιράζονται το ίδιο ιδεολογικό υπόβαθρο, καθώς επιθυμούν μια Τουρκία με βάση τις αρχές του Κεμάλ.
Την ώρα λοιπόν που οι λύκοι με την προβιά αρνιού επιθυμούν να απομακρύνουν τον Ερντογάν από την εξουσία, κάτι που επιθυμεί διακαώς και η Δύση, στην Ελλάδα θα πρέπει να θυμηθούμε την ρήση του Μαρξ: Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα. Αλλά δυστυχώς στην περίπτωση μας, ενδεχομένως, η επανάληψη της Ιστορίας να είναι μια χειρότερη τραγωδία απ΄αυτή που έζησε ο ελληνισμός με τους Νεότουρκους και τις σφαγές που εξαπέλυσαν.
