29/03/2024

Η οικονομία Τραμπ συνεχίζει να βάζει τρικλοποδιές στους Δημοκρατικούς

Του Ramesh Ponnuru
Bloomberg Opinion 

Με τον Ντ. Τραμπ, οι Δημοκρατικοί αντιμετωπίζουν μια πρόκληση με την οποία έχουν να βρεθούν αντιμέτωποι από  τις προεδρικές εκλογές του 1988. Προσπαθούν να πείσουν αρκετούς Αμερικανούς ώστε να καταφέρουν να πετάξουν έναν Ρεπουμπλικανό έξω από τον Λευκό Οίκο, παρ’ όλο που η οικονομία των ΗΠΑ τα πηγαίνει καλά. Εκείνη τη χρονιά απέτυχαν – και όπως έδειξε το τελευταίο τους εσωκομματικό ντιμπέιτ, μέχρι στιγμής δεν έχουν βρει τον τρόπο να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα ούτε αυτή τη φορά.

Στην αρχή της συζήτησης των υποψήφιων για το προεδρικό χρίσμα των Δημοκρατικών, ο συντονιστής Judy Woodruff του PBS σημείωσε ότι “σε γενικές γραμμές, η οικονομία των ΗΠΑ μοιάζει αυτή τη στιγμή ισχυρή” και στη συνέχεια απηύθυνε στους υποψηφίους την ερώτηση τι θα έλεγαν στους ψηφοφόρους “που δεν τους αρέσουν όσα κάνει ο πρόεδρος Τραμπ, αλλά τους αρέσει η πορεία της οικονομίας”. Όλοι οι υποψήφιοι απάντησαν αρνούμενοι τη βασιμότητα της ερώτησης. Όπως τόνισαν, δεν πρόκειται καθόλου για μια ισχυρή οικονομία.

Η προσπάθειά τους επικεντρώθηκε στο να αναδείξουν συγκεκριμένα αρνητικά στοιχεία στην πορεία της οικονομίας. Ο γερουσιαστής του Βερμόντ, Μπέρνι Σάντερς, ανέφερε ότι οι ΗΠΑ έχουν το υψηλότερο ποσοστό παιδικής φτώχειας “σχεδόν από όλες τις μεγάλες χώρες ανά τον κόσμο”, καθώς και ότι η αύξηση των μισθών κατά το παρελθόν έτος, στο 1,1% συνυπολογίζοντας τον πληθωρισμό, δεν ήταν “σημαντική”. Ο τέως αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν δήλωσε ότι “οι περισσότεροι Αμερικανοί θα έπρεπε να πουλήσουν κάτι ή να δανειστούν χρήματα” για να πληρώσουν ένα μη αναμενόμενο έξοδο ύψους 400 δολαρίων. Ο επιχειρηματίας Άντριου Γιανγκ δήλωσε ότι η ύφεση, η οικονομική ανασφάλεια και το χρέος από τα φοιτητικά δάνεια έχουν φτάσει σε επίπεδα – ρεκόρ.

Φτώχεια, μισθοί και απασχόληση

Πολλές από τις συγκεκριμένες καταγγελίες είναι ψευδείς ή τουλάχιστον υπερβολικές. Το ποσοστό παιδικής φτώχειας της Αμερικής φαίνεται συγκριτικά υψηλό σε διεθνές επίπεδο μόνον εάν εξετάσει κανείς τη σχετική φτώχεια, δηλαδή το ποσοστό των παιδιών που ζουν σε νοικοκυριά με λιγότερο από το ήμισυ του μέσου εισοδήματος. Αυτό είναι πράγματι ένα μέτρο ανισότητας. Αν, αντίθετα, κοιτάξει κανείς τα επίπεδα υλικής στέρησης μεταξύ των παιδιών, η πορεία των ΗΠΑ ευθυγραμμίζεται με εκείνη των υπόλοιπων χωρών. Τα ποσοστά απόλυτης παιδικής φτώχειας μειώνονται.

Η αύξηση των μισθών κατά το προηγούμενο έτος ήταν η μεγαλύτερη τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Το ίδιο ισχύει και για τον συνδυασμό αύξησης μισθών και υψηλών επιπέδων απασχόλησης, στο ίδιο διάστημα.

Τα στατιστικά στοιχεία του Μπάιντεν για έναν απροσδόκητο λογαριασμό 400 δολαρίων είναι λάθος. Σχεδόν σίγουρα παρερμήνευσε ένα στοιχείο από έρευνα της Federal Reserve που διαπίστωνε ότι το 61% των Αμερικανών θα πλήρωνε τα “έκτακτα” 400 δολάρια από το χρηματικό του απόθεμα. Το υπόλοιπο 39%, είναι αλήθεια, θα πουλούσε κάτι ή θα δανειζόταν με κάποιον τρόπο τα χρήματα, για παράδειγμα μέσω πιστωτικής κάρτας. Αυτό δεν σημαίνει ότι η πλειονότητα του πληθυσμού θα έπρεπε να καταφύγει σε τέτοια μέσα.

Η χρηματοοικονομική ασφάλεια των Αμερικανών κινείται επίσης σε αρκετά ικανοποιητικά επίπεδα. Το ποσοστό των Αμερικανών που λένε στην Gallup ότι ανησυχούν για τη διατήρηση του βιοτικού τους επιπέδου βαίνει γενικά μειούμενο. Επί τρία χρόνια, η πλειονότητα των ερωτώμενων αναφέρει ότι η οικονομική της κατάσταση βελτιώνεται.

Ενώ οι Δημοκρατικοί παλεύουν να ανακαλύψουν ζοφερά στατιστικά στοιχεία, σχεδόν όλοι οι οικονομικοί δείκτες κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Η αύξηση της απασχόλησης συνεχίζεται και οι μισθοί αυξάνονται. Η φτώχεια μειώνεται.

Η άλλη βασική προσπάθεια των υποψηφίων του Δημοκρατικού Κόμματος για το χρίσμα στις προεδρικές εκλογές του 2020 ήταν να αρνηθούν ότι οι Αμερικανοί θεωρούν τη σημερινή οικονομική κατάσταση στη χώρα καλή. Ο Μπάιντεν και ο Γιανγκ ενώθηκαν με τη γερουσιαστή της Μασαχουσέτης Ελίζαμπεθ Γουόρεν και τον δήμαρχο του South Bend της Ιντιάνα, Pete Buttigieg, ισχυριζόμενοι ότι, αν και το ΑΕΠ αυξάνεται και το χρηματιστήριο ανεβαίνει, οι απλοί Αμερικανοί δεν αισθάνονται τους ούριους οικονομικούς ανέμους. “Αυτή η οικονομία δεν λειτουργεί για τους περισσότερους από εμάς”, ανέφερε ο Buttigieg.

Ωστόσο οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν αισθάνονται τα πράγματα με τον τρόπο που τα περιγράφουν οι Δημοκρατικοί. Όπως αναφέρθηκε ήδη, οι περισσότεροι δηλώνουν ότι η οικονομική τους κατάσταση βελτιώνεται. Το ποσοστό των Αμερικανών που θεωρούν ότι η τρέχουσα περίοδος είναι “μια καλή στιγμή για να βρουν μια ποιοτική δουλειά”, όπως το θέτει μια άλλη ερώτηση της Gallup, κινείται στο 50% ή υψηλότερα καθ’ όλη τη διάρκεια της προεδρικής θητείας του Τραμπ. Ήταν κάτω από το 50% για σχεδόν ολόκληρες τις 8ετείς προεδρικές θητείες των Τζορτζ Μπους του νεότερου και Μπαράκ Ομπάμα. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο ετών, η πλειοψηφία των Αμερικανών αξιολογεί επίσης τις οικονομικές συνθήκες ως άριστες ή καλές. Δεν ίσχυε το ίδιο κατά τη διάρκεια των προεδριών των δύο προκατόχων του.

Μπορούμε να τα πάμε καλύτερα;

Είναι βεβαίως θεμιτό για τους Δημοκρατικούς να υποστηρίζουν ότι μπορούμε να τα πάμε καλύτερα ή να αρνούνται ότι είναι οι πολιτικές του Τραμπ που φέρνουν υγεία στην οικονομία. Πολλές θετικές οικονομικές τάσεις πράγματι συνεχίστηκαν χωρίς να επιταχυνθούν κατά τη διάρκεια της θητείας του. Αλλά το να ισχυρίζεται κανείς ότι “η μεσαία τάξη εξοντώνεται”, όπως έκανε ο Μπάιντεν στο ντιμπέιτ, είναι σαν να γυρνά την πλάτη όχι μόνο στα οικονομικά δεδομένα, αλλά και σε αυτό που οι περισσότεροι Αμερικανοί σκέφτονται για την ίδια την πορεία της ζωής τους.

Ίσως ο “πυθμένας” της οικονομίας να υποχωρήσει πριν από τις εκλογές με εκκωφαντικό τρόπο, κάτι που ελάχιστοι αναμένουν ή προβλέπουν σήμερα. Εάν, ωστόσο, τα οικονομικά δεδομένα παραμείνουν στο ίδιο “μονοπάτι”, ο πρόεδρος Τραμπ θα εκστρατεύσει το ερχόμενο φθινόπωρο με ένα απλό οικονομικό μήνυμα: είμαι καλός για την οικονομία και ο Δημοκρατικός υποψήφιος θα ήταν κακός. 

Εάν τα πράγματα μείνουν ως έχουν, ο Δημοκρατικός υποψήφιος θα τον αντιμετωπίσει προσπαθώντας να πείσει τους Αμερικανούς ότι η οικονομία δεν πηγαίνει τόσο καλά όσο φαίνεται και ότι οι ίδιοι δεν ζουν όσο καλά νομίζουν. Στη συνέχεια, θα αλλάξει θέμα συζήτησης επικρίνοντας – τι ειρωνεία! – τον Τραμπ για το πόσο “επικίνδυνα αποσυνδεδεμένος από την πραγματικότητα” είναι.

 

πηγή:Capital.gr 

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024