29/03/2024

Η κρίση νερού στην Αυστραλία και η εθνική ασφάλεια

Του Greg Austin

International Institute for Strategic Studies 

Οι πυρκαγιές στην Αυστραλία είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα μιας κατακόρυφης πτώσης στη διαθεσιμότητα του νερού. Η χώρα αντιμετωπίζει μια κρίση στον τομέα της ύδρευσης που έχει σαφείς επιπτώσεις στην εθνική ασφάλεια μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, και μάλιστα στην αναπόφευκτη αρνητική επίπτωση της στον αμυντική προϋπολογισμό. Όπως δείχνουν τα διδάγματα από την κρίση νερού στην Αυστραλία, η προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή αναμένεται να σταθμίσει σε μεγάλο βαθμό τους αμυντικούς προϋπολογισμούς και τις προτεραιότητες σε παγκόσμια βάση, στα επόμενα χρόνια.


Νερό και φωτιά

Μια ματιά στους χάρτες ύδρευσης τα τελευταία 119 χρόνια θα αποκαλύψει έναν φαινομενικό συσχετισμό μεταξύ των περιοχών που καταστράφηκαν από την φωτιά και τις χαμηλότερες βροχοπτώσεις που καταγράφηκαν σε διάστημα μεγαλύτερο του ενός αιώνα. Ο παρακάτω χάρτης δίνει μια μέση εικόνα για το 2019 στο σύνολο του. Τα μηνιαία στοιχεία για το 2019 από την Μετεωρολογική Υπηρεσία της Αυστραλίας, είναι ακόμη πιο ενδεικτικά ως προς τις τοποθεσίες των πρόσφατων πυρκαγιών. Η σύνδεση είναι φανερή και ευρέως παραδεκτή από πολιτικούς ηγέτες και πυροσβέστες. Η παρατεταμένη ξηρασία καθιστά τα ξηρά καύσιμα για δασικές πυρκαγιές, πιο εύκολα διαθέσιμα σε μεγάλες ποσότητες.

Η κρίση νερού στην Αυστραλία και η εθνική ασφάλεια

Το νερό είναι προφανώς ένα ισχυρό όπλο για την καταπολέμηση των πυρκαγιών και την διάσωση ζωών. Είναι απαραίτητο για την επιβίωση ανθρώπων που έχουν πληγεί από πυρκαγιές ή προσπαθούν να επιβιώσουν μετά από αυτές. Ωστόσο η Αυστραλία δεν φαίνεται να διαθέτει σχέδια αποθήκευσης ή δυνατότητες αποθήκευσης νερού που να αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο πυρκαγιάς. Αυτό συνέβαινε πριν από τις τελευταίες πυρκαγιές. Μια πρώιμη, αν και σχεδόν ασήμαντη ένδειξη του προβλήματος ήταν η αποστολή πλαστικών μπουκαλιών νερού σε αρκετές πόλεις που είχαν πληγεί από πυρκαγιές και είχαν ξεμείνει από νερό.

Άλλο ένα ανησυχητικό σημείο, αν και περισσότερο σύνθετο, ήταν η σχεδόν κατάρρευση το 2019 του βασικού συστήματος ποταμών της χώρας, της λεκάνη Murray Darling, το οποίο εκτείνεται σε τέσσερις από τις ηπειρωτικές πολιτείες (από το νότιο Queensland μέσω του μεγαλύτερου τμήματος της Νέας Νότιας Ουαλίας, κατά μήκος των συνόρων με τη Βικτόρια και στη Νότια Αυστραλία). Το μήκος αυτών μόνο των δύο ποταμών μαζί (Murray και Darling) είναι περίπου τόσο μεγάλο όσο ολόκληρη η ανατολική ακτή της αυστραλιανής ηπείρου. Τον Μάιο του 2019, η λεκάνη Menindee Lakes στον Darling είχε μόνο το 1,1% της δυναμικότητάς του.

Ένα τρίτο προειδοποιητικό σημάδι (μεταξύ πολλών άλλων) ήρθε σε ένα report του 2019 από την υπηρεσία Μετεωρολογίας της Αυστραλίας με τίτλο “Νερό στην Αυστραλία 2018-2019”, το οποίο αποκάλυψε μεγάλες αυξήσεις στην χρήση υπόγειων υδάτων. Η έκθεση αποκάλυψε ένα ανησυχητικά χαμηλό επίπεδο παρακολούθησης ή συνέπειας των δεδομένων για εξόρυξη υπόγειων υδάτων, ιδιαίτερα για την εξόρυξη ύδατος για λιανική χρήση.

Νοημοσύνη

Το 2018, η αυστραλιανή κυβέρνηση διόρισε τον Στρατηγό Stephen Day για να συντονίζει τις εθνικές απαντήσεις σε αυτό που ήταν τότε ήδη μια σοβαρή ξηρασία. Ένα από τα καθήκοντά του ήταν να προσφέρει συμβουλές στην κυβέρνηση για μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για προετοιμασία από την ξηρασία. Η έκθεση, “Ξηρασία στην Αυστραλία”, ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο, και δόθηκε στη δημοσιότητα από την κυβέρνηση τον Νοέμβριο, καθώς οι πρώτες φωτιές της τωρινής σεζόν εξαπλωνόταν.

Το report “Ημέρα” αναφέρει την φωτιά μόνο επτά φορές. Αλλά δεν φταίει το εν λόγω report για αυτό, δεδομένου του μεγέθους της αποστολής του που αντιμετωπίζει τις κοινωνικές και οικονομικές πτυχές της ξηρασίας σε ηπειρωτική κλίμακα.

Μια προσεκτική ανάγνωση του report “Ημέρα” αποκαλύπτει μια έμφαση στη νέα έρευνα και συλλογή δεδομένων. Αυτό αντανακλά, κάπως απροσδόκητα, την απόδειξη ότι η χώρα έχει μέχρι στιγμής αποτύχει να καθιερώσει μια εθνική βάση δεδομένων-γνώσης για την ξηρασία, που θα μπορούσε να υποστηρίξει επαρκώς την πολιτική σε εθνικό και κρατικό επίπεδο, καθώς και τους γεωργούς και άλλους που εξαρτώνται από την αγροτική οικονομία,.

Υπάρχουν δύο κύριες αιτίες αυτού του προβλήματος. Η πρώτη είναι ότι η Αυστραλία έχει μια υπερβολικά εθελοντική προσέγγιση στην ανάπτυξη της γνώσης στα Πανεπιστήμια, και είναι αρκετά συνεπής στην παραμέληση της γνώσης που παράγουν. Η δεύτερη αιτία είναι μια αποσύνδεση μεταξύ του χαρακτήρα της κρίσης νερού ως ένα ζήτημα εθνικής ασφάλειας και των πολιτικών δομών για την αντιμετώπιση του.

Η Αυστραλία χαρτογραφεί τις πυρκαγιές της πολύ καλά και έχει χρήσιμες δυνατότητες πρόβλεψης για την πρόοδο της πυρκαγιάς και του κινδύνου. Αλλά στερείται μιας εξαιρετικά αναπτυγμένης νοοτροπίας πολιτικής άμυνας σε εθνικό επίπεδο, που σημαίνει ότι η χώρα δεν έχει ενώσει τα σημεία μεταξύ του να γνωρίζει πότε θα συμβούν φωτιές και πώς θα μπορούσαν να εξελιχθούν, και να ευθυγραμμίσει την διανομή και την διαχείριση των υδάτινων πόρων αντιστοίχως.

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα τη δημιουργία μιας νέας υπηρεσίας αντιμετώπισης και ανοικοδόμησης από πυρκαγιές. Θα χρειαστεί να υπάρξει μια εθνικά οργανωμένη ανάλυση πληροφοριών και ένα σύστημα προειδοποίησης που να μπορεί να έρχεται σε επαφή με μια εθνικά οργανωμένη υπηρεσία υδάτινης ασφάλειας. Και τα δύο θα χρειαστούν την πολιτική βαρύτητα και την εξουσία να ξεπεράσουν τα πολιτικά και εμπορικά συμφέροντα που αυτή τη στιγμή υπονομεύουν την ασφάλεια των υδάτων της χώρας. Και οι δύο υπηρεσίες θα χρειαστεί να είναι ανεξάρτητες πολιτικά, ώστε να μην παραμελείται η επιστημονική ανάλυση.

Πόλεμοι νερού και αμυντικοί προϋπολογισμοί

Εδώ και καιρό υπάρχει μια σπέκουλα ότι η έλλειψη νερού σε όλο τον κόσμο θα οδηγήσει σε διεθνείς συγκρούσεις. Ποτέ δεν πίστεψα αυτό το επιχείρημα. Το νερό δεν είναι ένας πόρος που μπορεί κανείς να υπερασπίσει εύκολα με ένοπλες δυνάμεις. Αλλά η Αυστραλία δεν επρόκειτο ποτέ να δώσει έναν πόλεμο για τα δικαιώματα για το νερό, από τη στιγμή που δεν έχει σύνορα επίγεια. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος, όπως υποστηρίζουν απόστρατοι στρατιωτικοί ηγέτες ανά τον κόσμο από το 2009, είναι ότι οι προσπάθειες των κυβερνήσεων να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή θα κόστιζαν πολλά στους εθνικούς προϋπολογισμούς και θα επηρέαζαν τις αμυντικές δαπάνες και τις προτεραιότητες αντιστοίχως.

Το 2016, η αυστραλιανή κυβέρνηση δεσμεύτηκε για αύξηση 81% των αμυντικών δαπανών μέχρι το 2025, από τα 32,4 δισ. δολάρια Αυστραλίας το 2016, στα 58,7 δισ. δολάρια το 2025. Αυτό δεν ήταν ποτέ πιθανό να είναι βιώσιμο για πολλούς λόγους. Ένας απρόβλεπτος κίνδυνος εκείνη την εποχή ήταν η ανάγκη για μαζικές επενδύσεις για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, το οποίο θεωρούνταν ένα είδος διεξόδου.

Τώρα, οι πυρκαγιές έχουν θυμώσει την κοινή γνώμη για την μη προσαρμογή των δαπανών και την απουσία ετοιμότητας της αστικής άμυνας, έναντι της προβλέψιμης απειλής των μεγάλων πυρκαγιών. Είναι εξαιρετικά πιθανό η φιλόδοξη αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού να ανασταλεί για να διατεθούν εκατοντάδες δισ. δολάρια για την άμβλυνση των πυρκαγιών και της ξηρασίας και τη λήψη μέτρων για την προετοιμασία σχετικά με τη διάβρωση των ακτών και την αύξηση του επιπέδου της θάλασσας.

Το πιο επείγον είναι η κυβέρνηση να δαπανήσει μεγάλα ποσά και να εφαρμόσει ριζοσπαστικές πολιτικές, για να αντιμετωπίσει την άνευ προηγουμένου και επιδεινούμενη εθνική κρίση νερού.

πηγή:Capital.gr 

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024