19/03/2024

Η παράνομη μετανάστευση τρέφει επίδοξους “σταυροφόρους”

Γράφει ο Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας

 

Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή βιώνουμε μια εισβολή. Μια παράνομη εισβολή από ανθρώπους που δεν ξέρουμε ποιοί είναι και τί ήρθαν να κάνουν εδώ, που διασχίζουν τα “προστατευόμενα” σύνορα μας ως να βρίσκονται σε αφύλαχτο αγρό και κινούνται προς τα νησιά και τον Έβρο. Οι ροές αυτές πολλαπλασιάζουν τον αριθμό παράνομα ευρισκομένων στη χώρα και, κατά συνέπεια, δημιουργούν έντονο προβληματισμό για ό,τι μπορεί να επακολουθήσει τόσο ως εικόνα συνοχής και σύνθεσης της κοινωνίας, όσο και στην οπτική της εξωτερικής αλλά και εσωτερικής ασφάλειας της χώρας. Αυτό είναι το πρώτο δεδομένο.

Πηγή Εικόνας: Pronews – Λέσβος 8/2019

 

Το δεύτερο δεδομένο είναι πώς στην Ελλάδα, αυτή την στιγμή, υπάρχει ήδη ένα σημαντικό ποσοστό ανθρώπων μουσουλμανικών πεποιθήσεων που προφανώς δεν είναι όλοι κακόβουλοι.

Δεν έχουν στο μυαλό τους, δηλαδή, να γίνουν εγκληματίες ή τρομοκράτες, ανεξάρτητα αν ζητούν καλύτερες οικονομικές συνθήκες. Το σίγουρο όμως είναι πώς έχουν έρθει με σκοπό να βρουν κάτι καλύτερο, αλλά χωρίς να προσαρμοστούν σε αυτό που υπάρχει εδώ, αλλά να προσαρμόσουν το περιβάλλον γύρω τους. Τα παραδείγματα είναι άπειρα πλέον τόσο σε αισθητικό επίπεδο (μια βόλτα σε περιοχές με αυξημένο ποσοστό μουσουλμανικού πληθυσμού), όσο και σε διάφορες περιπτώσεις που αφορούν την “επαφή/τριβή” με το γηγενή πληθυσμό.

Πηγή εικόνας: Vice.com. Γειτονιά Αγίου Παντελεήμονα, Αθήνα – 2017

Το τελευταίο (επαφή/τριβή) είναι το κύριο σημείο αναφοράς που φαίνεται να μην προβληματίζει την πολιτική ηγεσία του τόπου, ενώ εξ’ αρχής είναι το δεύτερο αίτιο (μετά την ανεξέλεγκτη εισβολή) που δημιουργεί προβλήματα και, ενδεχομένως, να οδηγήσει σε σοβαρότερες καταστάσεις.

Η ανικανότητα να αφομοιωθεί κάποιος με το κοινωνικό σύνολο δημιουργεί συνθήκες περιθωριοποιήσης και απομονώσης, όχι όμως με την ευθύνη των ιθαγενών πλέον, αλλά των νεο-εισερχόμενων καθώς πέρα από την παράνομη είσοδο τους, επιζητούν ως δικαίωμα την αλλαγή των πάντων υπέρ τους (ακόμα και των νόμων περί ελέγχου εισόδου- βλ. ταραχές σε Λέσβο) καθώς και άλλων υπερβολικών αιτημάτων τους (π.χ. δωρεάν σίτιση, στέγαση κοκ) που επιβαρύνουν προφανώς και την οικονομία μαζί με τις παροχές κοινωνικών υπηρεσιών. Όλο αυτό δημιουργεί συνθήκες ανάφλεξης.

Η συγκεκριμένη κατάσταση δεν απαιτεί μαθηματικό μυαλό για να αναλυθεί. Όταν οι κάτοικοι ενός τόπου βλέπουν την περιουσία και το χώρο που ζουν να γίνεται τόπος εκδήλωσης των παραπάνω, είναι προφανές πώς θα αντιδράσουν. Αντιδράσεις που προκύπτουν περισσότερο από οργή και όχι από φόβο, όπως αναφέρουν κάποιοι κακόβουλοι αφελείς. Όταν έχεις έναν επισκέπτη στο σπίτι σου, ο οποίος μπήκε χωρίς άδεια, βάζει τα γυμνά του πόδια πάνω στο τραπεζάκι σου, ανοίγει το ψυγείο να δει τι έχει να φάει χωρίς να ρωτήσει, κάνει κατάληψη στο καναπέ σου, γλυκοκοιτάει και μέλη της οικογένειας σου και μάλιστα σου λέει πώς θα κάτσει όσο θέλει και όπου θέλει γιατί είναι δικαίωμα του, προφανώς το επόμενο βήμα θα θυμίζει μπαρουτοκαπνισμένο πεδίο.

Πηγή εικόνας: ΕΘΝΟΣ – 2014

Την πρώτη εικόνα την είδαμε ως αντίδραση όταν αρκετοί πολίτες δέχθηκαν ως λύση για το μεταναστευτικό τα τάγματα κρούσης της Χ.Α. που ανέλαβαν τον ρόλο του εκδικητή με πολιτική χροιά. Δεν πήραν τυχαία το ποσοστό του 6.5-7% στις τότε εκλογές. Υπήρχε λόγος και αιτία. Στη συνέχεια φυσικά ξεφούσκωσαν, όχι διότι αντιλήφθηκε ο κόσμος πώς είναι ένας ακραίας αντίληψης σχηματισμός, αλλά διότι δεν ήταν αρκετά ακραίος ( !!! ) αφού ουσιαστικά δεν έκανε όσα έπραξε όταν μπήκε στην Βουλή. Έχει ενδιαφέρον εδώ να δει κάποιος δημοσκοπήσεις προ των εκλογών του Μαϊου του 2019, για να αντιληφθεί πώς θεωρήθηκε η Χ.Α. ως μέρος του υπάρχοντος συστήματος.

Είναι εξίσου ο λόγος που άλλα κόμματα ίδιων μηνυμάτων προς αντιμετώπισης με δραστικά μέτρα του προβλήματος,  πήραν μεγάλα ποσοστά στις εκλογές. Θυμίζω πώς ακόμα και η ΝΔ πήρε τα συγκεκριμένα εκλογικά ποσοστά, καθώς ένα από τα κύρια σημεία αναφοράς ήταν η δραστική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού. Κάτι που ακόμα και σήμερα αποτελεί αχίλλειο πτέρνα της σε πολλές δημοσκοπήσεις αφού φαίνεται ανακόλουθη και έχει έντονη αιμορραγία ψήφων για το συγκεκριμένο ζήτημα.

Αυτό όμως είναι το επιφανειακό σημείο που μπορεί κάποιος εύκολα να διαπιστώσει. Η ανικανότητα, δηλαδή, να δει η πολιτική ηγεσία το ζήτημα των μεταναστευτικών ροών ως απειλή, η οποία εμμένει σε αυτό ως πηγή εισοδήματος (έχουμε υπεραναλύσει το θέμα των ΜΚΟ στο Geopolitics & Daily News καθώς και το πώς αρκετά χρήματα βρίσκουν δρόμο μέσα από το μεταναστευτικό σε τσέπες κάποιων).

Τι μας περιμένει όμως όταν πλέον ο κόσμος αντιληφθεί ότι εμπαίζεται κατ΄ ουσία από κάθε πολιτική ηγεσία για το ζήτημα αυτό και θεωρεί πώς βρίσκεται σε κατάσταση μη αντιμετωπίσιμη;

Αρκετοί, ενδεχομένως,  θα θεωρήσουν ότι υπερβάλω ή κινούμαι σκεπτόμενος χωρίς λογική. Όμως οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν 85% προβληματισμό του ελληνικού πληθυσμού για την παράνομη μετανάστευση, προφανώς και μας δίνουν αρκετή τροφή να σκεφτούμε, ότι στο εγγύς μέλλον είναι πιθανό να δούμε μια έξαρση τύπου Μπρέιβικ & Τάραντ στην Ελλάδα. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις σίγουρα, αλλά εξίσου επικίνδυνες.

Τα δύο άκρα τρέφουν το ένα το άλλο. Η υπέρμετρη και ανεξέλεγκτη ώθηση για επικράτηση μεταναστών εντός της χώρας που δεν έχουν διάθεση, όπως ειπώθηκε για αφομοίωση αλλά για μεταμόρφωση υπέρ τους του περιβάλλοντος στο οποίο ζουν, είναι προφανές πώς θα οδηγήσει σε συγκρούσεις. (σ.σ. το είδαμε στην Μόρια πρόσφατα με τις ταραχές και τους πολίτες να οργανώνονται σε ομάδες).

πηγή εικόνας: american-interest.com

Οι “ψυχοπαθείς” δεν είναι μόνο “προνόμιο” της Δύσης. Εκτιμώ πως είναι θέμα χρόνου να δούμε ένα επόμενο στάδιο κλιμάκωσης από τους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι, εκνευρισμένοι από τη μη αντιμετώπιση του μεταναστευτικού,  θα θεωρήσουν απειλή υψίστου βαθμού την κατάσταση και θα εκλάβουν τους εαυτούς τους ως “σταυροφόρους”. Ξαναλέω πώς δεν θα είναι μαζικό φαινόμενο το οποίο θα επικρατήσει σ’ όλη την περιφέρεια της χώρας, αλλά είναι θέμα χρόνου να δούμε κάποιον που θα κινηθεί κατ’ αυτό τον τρόπο.

Ήδη σε αρκετά αστυνομικά δελτία, δεν λείπουν τέτοιες συμπεριφορές σε ήπιο ακόμα βαθμό από ομάδες πολιτών, ενώ την ίδια ώρα τα ΜΜΕ σπεύδουν, με αφελή και βλακώδη τρόπο, να τους περάσουν ταμπέλα ως ακροδεξιάς φύσης. Έχοντας στο μυαλό μας πώς μιλάμε πάντα για ανθρώπους με οικογένειες και επαγγελματίες που διαμαρτύρονται για ό,τι συμβαίνει, προφανώς δεν μιλάμε για ακροδεξιούς αλλά για απελπισμένους και αγανακτισμένους πολίτες. Η απελπισία και η αγανάκτηση οπλίζουν χέρια, που εύκολα γίνονται ανεξέλεγκτα, αν το μυαλό που τα συνοδεύει, θεωρήσει πώς πρέπει να δράσει.

Βρισκόμαστε λοιπόν σ΄ένα κομβικό για την ελληνική κοινωνία όπου η οργισμένη αντίδραση μας “χτυπάει την πόρτα”. Η αιτία φυσικά δεν είναι μια ακροδεξιά ή ρατσιστική ιδεολογία που πολλές φορές επικαλούνται κάποιοι περιορισμένη νοημοσύνης (ή κακόβουλης σκοπιμότητας). Είναι μια αντίδραση ακριβώς όπως συμβαίνει με το να πιέσεις ένα σωληνάριο οδοντόκρεμας στν μέση, φουσκώνουν τα άκρα μέχρι να σκάσει το σωληνάριο.

Η χώρα αυτή τη στιγμή έχει συνεχή ροή, χωρίς έλεγχο και χωρίς κανένα περιορισμό (ό,τι και αν λέει η κυβέρνηση) που μετράει κάθε μέρα εκατοντάδες άτομα (χθες 20.2.2020 περάσαν περίπου 220 άτομα με κακοκαιρία στα νησιά μας). Την ίδια στιγμή ο γηγενής πληθυσμός νιώθει απροστάτευτος και έχει διαπιστώσει πώς αρκετά εγκλήματα έχουν συγκεκριμένο προφίλ (στατιστικά από την επίσημη σελίδα της αστυνομίας ) και έχουν και συγκεκριμένα αίτια (Ισλαμικές διδαχές – πολιτισμικά ήθη και έθιμα). Όλο αυτό το μείγμα, εφόσον έχει ήδη φανεί πώς δεν υπάρχει πολιτική λύση, με τα σημερινά δεδομένα, δημιουργεί μόνο ένα δρόμο που δείχνει δυσοίωνες ομοιότητες με καταστάσεις Νέας Ζηλανδίας, Νορβηγίας και πρόσφατα Γερμανίας.

Πηγή Εικόνας: YouTube – Breivik & Tarant οι δύο ακροδεξιοί τρομοκράτες σε Νορβηγία και Νέα Ζηλανδία αντίστοιχα.

Προτάσεις για επίλυση του ζητήματος προφανώς υπάρχουν, αλλά είναι επώδυνες πολιτικά και απαιτούν ικανή διαχείριση για την εφαρμογή τους, έτσι ώστε να μειωθεί η κλιμάκωση. Πιο συγκεκριμένα: 

Έλεγχος ροών. Αυτό σημαίνει ό,τι έχει πει ήδη η σημερινή κυβέρνηση αλλά κωλυσιεργεί χαρακτηριστικά να εφαρμόσει σε όλο το εύρος των μέτρων. Τα ΚΥΤ είναι μόνο ένα μέρος. Είναι επίσης ο έλεγχος συνόρων με πράξεις αποτροπής και μαζικών απελάσεων σε όποιον εισέρχεται παράνομα (ήδη υπάρχει διεθνής απόφαση με έγκριση ΟΗΕ, στην περίπτωση της Ισπανίας).

Διακοπή επιδοματικής πολιτικής. Οι μετανάστες που έρχονται να εργαστούν εδώ να υπαχθούν σε ένα μοντέλο όπως το Αυστραλιανό, έτσι ώστε να μείνουν μόνο όσοι πραγματικά θα βοηθήσουν και θα μπορούν να αφομοιωθούν.

– Επιβολή κοσμικών νόμων και δικαιοσύνης και μηδενική ανοχή στις “ιδιαιτερότητες του Ισλάμ” που αποτελεί μια πολιτική ιδεολογία με θρησκευτικό μανδύα.

Ενίσχυση ελέγχου και τιμωριών όσων προτρέπουν στη κλιμάκωση των ροών προς την χώρα μας αλλά και σε εκείνους (Φυσικά και Νομικά πρόσωπα) που εκμεταλλεύονται το φαινόμενο για κερδοσκοπία (π.χ. μαύρη εργασία, ενοίκια, κοκ ) 

Ισχυρότερη προστασία του πολίτη με αλλαγές στο τρόπο αστυνόμευσης και απόδοσης δικαιοσύνης (ταχύτητα, αυστηρότητα).

Αυτά είναι ικανά ως πρώτο βήμα για την εξομάλυνση του προβλήματος πριν αυτό μετασχηματιστεί σε ένα τέρας που θα αποκτήσει πολλά κεφάλια και δεν θα σταματιέται αργότερα, καθώς δεν θα έχει μία υπόσταση αλλά θα λειτουργεί σαν μια πανδημία με πολλές εστίες που πραγματικά τότε θα τροφοδοτήσουν αυτό που ορίζεται, με αντικειμενικά στοιχεία, ως ακροδεξιά.

Για το Geopolitics & Daily News

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2023