29/03/2024

Επαναδιατυπώνοντας το Δόγμα Οζάλ

Φωτογραφία αρχείου

Γράφει ο Γεώργιος Χ. Τορνικάντης

«Δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με την Ελλάδα, αρκεί να τους στείλουμε 2.000.000 μουσουλμάνους και τελειώσαμε με δαύτους»

Το όλο στρατηγικό δόγμα της Τουρκίας για την εξωτερική της πολιτική και την αναίμακτη κατάκτηση της Ελλάδος φαίνεται να συνοψίζεται στη άνωθεν φράση του πρώην Τούρκου Πρωθυπουργού της Τουρκίας, Τουργκούτ Οζάλ τη δεκαετία του ΄80.  Η Τουρκία ως σοβαρό κράτος με συνεπής πολιτική γραμμή, στρατιωτική ανάπτυξη, γεωπολιτικό προσανατολισμό και εθνικό όραμα για τον τουρκικό λαό ακολουθεί σταθερή πορεία για την μακροχρόνια υλοποίηση των στόχων της, ανεξαρτήτως εναλλαγών κυβερνήσεως μεταξύ κεμαλιστών – ισλαμιστών. 

Το αν η Τουρκία θα είναι μεγάλη ως Κεμαλική και σύγχρονο δυτικό κράτος με κεντρική ιδεολογία, τον τουρκικό εθνικισμό ως παρακαταθήκη του ‘’εθνάρχη’’ τους και Γενοκτόνο των υπόλοιπων χριστιανικών λαών ή θα είναι μεγάλη ως Νεοθωμανική και σύγχρονη ισλαμική δημοκρατία με παραδοσιακά στοιχεία και κεντρική ιδεολογία, την θρησκεία τους με σκοπό την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, αυτό δεν τους απασχολεί ιδιαιτέρως. Πάνω απ’ όλα τους ενώνει ο τουρκισμός και το μεγαλείο της Τουρκίας και η εξουδετέρωση των προαιώνιων εχθρών, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, τους Κούρδους και τους Έλληνες αντιστοίχως.

Μακάρι, να βαδίζαμε σε παρόμοιο πνεύμα και οι πολιτικές αντιπαραθέσεις στην πατρίδα μας να μην ήταν μεταξύ φιλελεύθερων – εθνομηδενιστών, εθνικιστών – κοινοβουλευτικών, ή πατριωτών – προδοτών αλλά να μας ένωνε το Ηροδότειο Δόγμα ‘’Ομόαιμο, Ομόθρησκο, Ομόγλωσσο και Ομότροπο’’ και να φανταζόμασταν και να ‘’διαπληκτιζόμασταν’’ απλώς για την Ελλάδα, είτε ως κυρίαρχο εθνικό κράτος με αφετηρία την Αρχαία Ελλάδα και τον πολιτισμό της, είτε ως ανατολικό ρωμαικό κράτος με κεντρικό πυρήνα κάθε δράσης, την Ορθοδοξία, είτε ως Παραδοσιοκρατική Δημοκρατία με λαϊκή βάση και με γνώμονα την διατήρηση και υπεράσπιση της μακροχρόνιας ελληνικής μας παράδοσης! Μακάρι! Αλλά δεν είναι έτσι…

Η Τουρκία ως πολύ καλά διαβασμένη χώρα, έχει αντιληφθεί τον παλμό της ιστορίας και έχει διδαχθεί από αυτήν πως η ιστορία επαναλαμβάνεται. Κι έτσι αποφάσισε να την επαναλάβει. Έχοντας ένα σημαντικό μειονέκτημα σε σύγκριση με την Ελλάδα, αυτό της εθνικής ομοιογένειας, το οποίο αποτελεί σημαντικό παράγοντα νίκης ή ήττας σε μια πολεμική αντιπαράθεση των δύο κρατών, σχεδίασε να κατακλύσει την Ελλάδα με εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνους ώστε να ισορροπήσει το εσωτερικό της πρόβλημα που δεν είναι άλλο, από τις διαφορετικές θρησκευτικές και φυλετικές μειονότητες που συνυπάρχουν εντός της χώρας και δεν της επιτρέπουν να κάνει χρήση όλων των δυνάμεων που διαθέτει.

Αυτό της παρέχει το δικαίωμα να δημιουργήσει ένα εσωτερικό πρόβλημα εντός της Ελλάδος οδηγώντας τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις σε περιορισμό των σωμάτων της σε περίπτωση πολεμικής σύγκρουσης με την Τουρκία στα σύνορα, με σκοπό την διατήρηση της τάξεως εντός τη χώρας και της άμυνας της σε περίπτωση προβοκατόρικων κινήσεων και αναταραχών από πλευράς μουσουλμανικών πληθυσμών εντός της πατρίδος μας. 

Αυτόκλητα, αυτό παρέχει στην Τουρκία το δικαίωμα να παρουσιαστεί σε περίπτωση αντίδρασης της ελληνικής κυβερνήσεως εις βάρος των μουσουλμάνων ως Προστάτιδα Δύναμη υπέρ των μουσουλμανικών μειονοτήτων όπως ακριβώς είχε παρουσιαστεί η Τσαρική Ρωσία ως Προστάτιδα Δύναμη υπέρ των χριστιανικών πληθυσμών εντός της οθωμανικής αυτοκρατορίας μετά την Συνθήκη της Αδριανουπόλεως και την ήττα του οθωμανικού στρατού.

Επομένως, κάθε επίθεση της Ελλάδος εις βάρος μουσουλμανικού στοιχείου εντός τουρκικού εδάφους, εκλαμβάνεται από την Τουρκία ως απρόκλητη επίθεση και αιτία πολεμικής αντίδρασης.  Ενώ, κάθε επίθεση της Ελλάδος εντός της επικράτειας της, θεωρείται από την γείτονα χώρα, ως παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ως αιτία παρέμβασης στα εσωτερικά μας. 

Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι το παιχνίδι για την Ελλάδα έχει τελειώσει και μένει μόνο να ανακηρυχθεί ο νικητής. Όμως, δεν είναι έτσι. Το παιχνίδι χάνεται μόνο όταν παραιτηθείς. 

Μπορεί να είμαστε σε δύσκολη θέση, οικονομική, πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική. Μπορεί η περιφρούρηση των θαλάσσιων συνόρων να είναι δύσκολη και πολύπλοκη. Μπορεί η Ελλάδα να έχει ήδη στο εσωτερικό της τα εκατομμύρια μουσουλμάνων που σχεδίαζε ο Οζάλ και που υλοποίησε ο Ερντογάν όταν του δόθηκε η ευκαιρία. Όμως, λύσεις υπάρχουν!

Επαναδιατυπώνοντας λοιπόν, το Δόγμα Οζάλ θα ισχυριστώ πως:
‘’Δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με την Τουρκία, αρκεί να τις στείλουμε πίσω όλους τους μουσουλμάνους που μας έστειλαν και το πρόβλημα γίνεται ξανά δικό τους.’’

Κι όχι, δεν είναι αδιανόητο! Αδιανόητο είναι όταν η πατρίδα σου πλευροκοπείται από παντού και με κάθε μέσο και εσύ περιμένεις δηλώσεις συμπαράστασης από τους εταίρους και προσπαθείς να σεβαστείς διεθνείς κανονισμούς, όταν το κράτος απέναντι σου έχει αποδείξει σε όλη του την ιστορία πως δεν σέβεται καμία συνθήκη και καμία σύμβαση παρά μόνο ανέχεται μέχρι να ισχυροποιηθεί. 

Από την στιγμή που το ελληνικό κράτος ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ και συνοριοφύλακας της ευρωπαϊκής ηπείρου δέχεται τέτοια μαζική εισβολή από ‘’άμαχους’’ ως μέσο επιβολής πιέσεως της γείτονας χώρας και δημιουργώντας επεισόδια χαμηλής εντάσεως στα σύνορα με σκοπό τον αντιπερισπασμό, η Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος και ως ευρωπαϊκή δημοκρατία έχει όχι απλώς το δικαίωμα αλλά την ηθική υποχρέωση να παραβλέψει την συνθήκη του Δουβλίνου και της Σένγκεν, να θέσει ως πρωταρχικό της στόχο την ασφάλεια του ελληνικού έθνους και την διατήρηση της κοινωνικής συνοχής κι αν χρειαστεί να κηρύξει ιδιαίτερο στρατιωτικό καθεστώς σε νευραλγικές περιοχές της χώρας. 

Στις αρχές της μαζικής εισβολής, το 2015, όταν είχα ρωτήσει έναν καλό μου φίλο και συμπατριώτη, στρατιωτικό στο επάγγελμα, αν τον φοβίζει η ανεξέλεγκτη προσέλευση τους, θυμάμαι πως μου είχε απαντήσει με απόλυτη ψυχραιμία και σταθερότητα: ‘’Δεν με φοβίζει ακόμη κι αν έρθει ένα εκατομμύριο από αυτούς. Αφήστε τον στρατό να αναλάβει και γνωρίζει πώς να επιβάλλει την τάξη και να αναθέτει εργασίες στον καθένα.’’

Αυτό θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί με 4 βασικά βήματα:

1. H Ελλάδα να διεθνοποιήσει πως κλείνει τα σύνορα της και πως όταν αυτά παραβιάζονται οι λαθρομετανάστες δεν θα βρίσκουν καταφύγιο και πολιτικό άσυλο αλλά θα αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο φυλάκισης τους ή και εκτέλεσης τους, και να γνωρίσουν οι απανταχού ενδιαφερόμενοι πως δεν θα τους υποδέχονται πλέον πολιτικές και ‘’ανθρωπιστικές’’ αγκαλιές και Μ.Κ.Ο. αλλά στρατιωτικές στολές, αστυνομικές δυνάμεις και αγανακτισμένοι πολίτες, τότε η Ελλάδα θα πάψει να φαίνεται στα μάτια των απεγνωσμένων και εξαγριωμένων τριτοκοσμικών στοιχείων ως τόπος ευδαιμονίας και ως χώρος αναψυχής. 

2. Οι συνεχόμενες ροές λαθρομεταναστών που θα καταφθάνουν από την θάλασσα θα εμποδίζονται με οποιοιδήποτε τρόπο να προσελκύσουν ελληνικό έδαφος από το ελληνικό λιμενικό. Θα ελέγχονται όλες οι βάρκες και θα σώζονται ΜΟΝΟ τα γυναικόπαιδα εις το όνομα του πραγματικού μας ανθρωπισμού και της εθνικής μας ευαισθησίας, εκτός κι αν αρχίσουν οι τουρκικές υπηρεσίες να τους ντύνουν με εκρηκτικά ως σωσίβια διάσωσης. Οι υπόλοιποι θα στέλνονται με την ίδια βάρκα πίσω στα παράλια της Τουρκίας, κι αν επιθυμεί ας τους ξαναστείλει ή ας τις βουλιάξει η ίδια. Στην πρώτη περίπτωση, θα συνεχίσουμε την επαναπροώθηση, στη δεύτερη θα το χρησιμοποιήσουμε ως διπλωματική πίεση και διεθνή κατακραυγή. 

3. Όλοι όσοι βρίσκονται εντός της ελληνικής επικράτειας και διανύουν το παραγωγικό έτος της ηλικίας τους, θα αναλαμβάνουν να διατελέσουν μία εργασία αναλόγως τις ικανότητες τους, τις δυνατότητες τους και τις απαιτήσεις των κυβερνώντων ώστε να βιοπορευτούν και να μην παρασιτούν. 
‘’Αν θέλεις να φας, πρέπει να δουλέψεις.
Αν θέλεις να διανυκτερεύσεις κάπου, πρέπει να πληρώσεις.’’

Όχι, μόνο θα σταματήσουν οι ροές, αλλά θα δημιουργηθούν νέες ροές προς επαναπατρισμό ή προς την Τουρκία καθώς άλλες ήταν οι υποσχέσεις και οι συμφωνίες. 

4. Μέσα στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και απειλείται εδαφικά και κοινωνικά, θα πρέπει οι Μυστικές Υπηρεσίες της χώρας να παίξουν το ίδιο παιχνίδι με την Τουρκία. 
Οι λαθρομετανάστες να αισθανθούν και να συνειδητοποιήσουν πως εξαπατήθηκαν από τα κέντρα διακίνησης και πως οι τουρκικές υπηρεσίες τους εκμεταλλεύτηκαν με σκοπό το κέρδος και την σύγχυση σε Ελλάδα και Ευρώπη. Να πεισθούν πως είναι πιο εύκολο να διεκδικήσουν ένα μέλλον στην σουνιτική Τουρκία με τις ιδιόρρυθμες μουσουλμανικές μειονότητες παρά στη χριστιανική και ευρωπαϊκή Ελλάδα. 

Στο ψυχολογικό πόλεμο, δεν παίζει καθοριστικό ρόλο η πειθώ αλλά ο φόβος, η απελπισία και η αγωνία. Μέσα στις ομάδες των λαθρομεταναστών υπάρχουν αναντίρρητα έμμισθοι των μυστικών τουρκικών υπηρεσιών και ξένοι πράκτορες. Αυτή είναι η μία κατηγορία, η οποία θα τα παίξει όλα για όλα. Και η απάντηση βρίσκεται μέσα στις κάννες των όπλων. Οι άλλες δύο όμως είναι, οι φανατισμένοι και οι αφελείς. Οι πρώτοι καταλαβαίνουν από φόβο, οι δεύτεροι από απελπισία. 

Η φράση του Λένιν για τους κομμουνιστές θα μπορούσε να ερμηνευθεί για τους ‘’πρόσφυγες’’ κάπως έτσι: «Ένας στους εκατό είναι πραγματικός πράκτορας, οι υπόλοιποι 49 είναι φανατισμένοι και οι άλλοι 50 αφελείς».

Με τη συνεργεία των μυστικών ελληνικών υπηρεσιών, αστυνομίας, στρατού και λαού, την καθαρή στρατηγική διάσωσης της πατρίδος και με εθνική ομοψυχία μπορούμε να κάνουμε το πρόβλημα που μας φόρτωσαν, ξανά πρόβλημα της Τουρκίας και να το διαχειριστούμε ανάλογα. Αυτό που δεν μπορούμε να κάνουμε είναι απλώς να παρατηρούμε και απλώς να αρθρογραφούμε. 

 

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024