Το συνωμοσιολογικό ρεύμα στην Ελλάδα μπορεί να καθορίσει τον αυριανό πρωθυπουργό

Γράφει ο Αντώνης Αντωνιάδης 
Συγγραφέας – Ερευνητής 

Παρακολουθώντας και παρατηρώντας τις τάσεις των ανθρώπων θα ήταν σχεδόν αδύνατο να φανταστούμε ότι σ’ ένα γεγονός τέτοιου μεγέθους όπως η πανδημία δεν θα υπήρχαν και δεν θα φύτρωναν από τις πρώτες κιόλας μέρες διάφορες θεωρίες συνωμοσίας. Αμέσως, δίχως καμία δυσκολία, στο στόχαστρο των συνωμοσιολόγων μπήκαν οι «μεγάλοι πια κλασικοί» υπαίτιοι του κάθε «κακού», όπως: Ιλουμινάτοι, Μασόνοι, Εβραίοι, Εξωγήινοι κ.λπ., οι οποίοι μέσω των αμερικάνικων ακροδεξιών και οικονομικών σεναρίων εμπλουτίστηκαν με τους Κινέζους, τους μελλοντικούς υπαίτιους των κακών που θα πλήττουν την ανθρωπότητα.

Μέχρι σ’ αυτό το σημείο κανείς ίσως δεν χρειάστηκε να καταπιαστεί με αυτή την πολύχρονη φαιδρότητα που ταλανίζει υπογείως τους ανθρώπους. Ωστόσο μέρα με τη μέρα και καθώς οδεύαμε προς τα μέτρα για την αποφυγή της εξάπλωσης του ιού, τα σενάρια συνωμοσίας εξαπλώνονταν συνεχώς και με ραγδαίους ρυθμούς, ταχύτερους από οποιαδήποτε άλλη ροή πληροφορίας. Έτσι σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και με συγκεκριμένα συμπληρώματα, βγήκαν στην επιφάνεια ξανά τα τσιπάκια, ο Αντίχριστος, η Παγκόσμια Κυβέρνηση που θέλει να μας σκλαβώσει, τα δόλια σχέδια των φαρμακευτικών εταιριών, οι τεχνοφοβικές υστερίες, οι αντιπολιτευτικές δοξασίες, η μείωση του πληθυσμού κ.λπ..

Ενώ λοιπόν στην αρχή εμφανίστηκαν μονάχα οι συνωμοσιολόγοι που σε κανονικές πολιτικοκοινωνικές συνθήκες είναι αριθμητικά λίγοι, στη συνέχεια άρχισαν να πολλαπλασιάζονται γεωμετρικά με τους συνωμοσιοπαθείς, οι οποίοι ανάλογα με τις πολιτικές, εθνικές, θρησκευτικές και κοινωνικές τους ιδεοληψίες προσέθεταν τις δικές τους ψηφίδες στα σενάρια. Συνωμοσιοπαθείς θεωρώ εκείνους που ρέπουν προς τη συνωμοσιολογία και παρ’ όλο που δεν βγάζουν οι ίδιοι σενάρια, πιστεύουν τουλάχιστον σ’ ένα ή δυο από εκείνα που κυκλοφορούν, με αποτέλεσμα να προσθέτουν άκριτα σ’ αυτά διάφορα γεγονότα της τρέχουσας πραγματικότητας ή των συνθηκών της ζωής τους. Μην φανταστείτε ότι οι συνωμοσιοπαθείς είναι λίγοι και γραφικοί, όχι καθόλου, αντιθέτως είναι η πλειονότητα των πολιτών. Οι διάφορες μελέτες των Κοινωνικών Ψυχολόγων έδειξαν ότι το να πιστέψει κάποιος σ’ ένα συνωμοσιολογικό σενάριο είναι πανεύκολο και δεν εξαρτάται από την κοινωνική του τάξη, το μορφωτικό του επίπεδο και την επαγγελματική του ιδιότητα, αλλά από την ευθυκρισία του, η οποία όμως σε δεδομένες στιγμές εξαρτάται από πολλούς παράγοντες –π.χ. οικονομικούς, πολιτικούς, κοινωνικούς– με αποτέλεσμα να μειώνεται ή να χάνεται.

Στην Ελλάδα ζήσαμε μια μεγάλη περίοδο συνωμοσιομανίας, από το 2010 μέχρι το 2015, η οποία ευτυχώς πέρα από τις απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις και τα πολιτικά πισωγυρίσματα, δεν μας έβγαλε σε αιματηρά μονοπάτια. Σήμερα από τις πρώτες ιδεοληπτικές συνωμοσιολογικές ψηφίδες που εμφανίστηκαν ήταν οι ανεκδιήγητες υστερίες της αντιπολίτευσης, όπως «ο ιός έγινε για να σκοτώσουν τους γέρους και να μην πληρώνουν συντάξεις», «οι Δεξιοί θέλουν να κάνουν χούντα» κ.λπ., ενώ ταυτόχρονα αυξάνονταν οι διηγήσεις για τσιπάκια, εμβόλια, ψεκασμούς, μετάδοση του ιού μέσω G5, τα σχέδια του Μπιλ Γκέιτς, για να φτάσουμε εν μέσω καραντίνας στα εθνικοθρησκευτικά σενάρια περί της δίωξης της Ορθοδοξίας, της εποίκησης της χώρας από λαθρομετανάστες κ.λπ.

Αυτοί όλοι δεν είναι λίγοι γραφικοί, αλλά ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών, οι οποίοι καθορίζουν και το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και την πορεία του κράτους. Είναι πολίτες που ψηφίζουν και βρίσκονται σε ταραχή, με τον φόβο του θανάτου από τη μια πλευρά και τον φόβο του μέλλοντος από την άλλη, σε μια προσπάθεια να ιχνηλατήσουν το αύριο και να εξηγήσουν το άγνωστο, ενώ παράλληλα έχουν την επίγνωση ότι δεν συμμετέχουν στις όποιες αποφάσεις.

Η κυβέρνηση έδειξε μια πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα σοβαρότητα στο ζήτημα της επιδημίας, ωστόσο δεν έλαβε κανένα μα κανένα μέτρο στο να καταλαγιάσει και να εξουδετερώσει τα σενάρια συνωμοσίας. Μέτρα που θα ηρεμούσαν τους πολίτες, θα εμπόδιζαν τη ροή των ψεύτικων ειδήσεων και θα διέκοπταν την αποδοχή των σεναρίων.

Ποια θα μπορούσαν να είναι αυτά τα μέτρα; Το πρώτο και κυριότερο να γίνουν εκπομπές στην κρατική ραδιοτηλεόραση τουλάχιστον, ώστε με ειδικούς επιστήμονες να εξηγήσουν, να καταρρίψουν και να απορρίψουν τις διάφορες ανοησίες που λέγονται και διαδίδονται σαν αλήθειες που μας κρύβουν κάποιοι κακοί και φοβεροί τύποι. Να διαφωτίσουν την τεχνολογική και επιστημονική άγνοια που επικρατεί, αλλά το κυριότερο να υποδαυλίσουν την κριτική σκέψη στους πολίτες, ώστε να μην είναι τόσο ευάλωτοι και εύπιστοι στην κάθε ψεύτικη είδηση και σενάριο που ακούνε ή διαβάζουν.

Το να βγει ένας οποιοσδήποτε γνωστός και ονομαστός δημοσιογράφος και να κατακρίνει την όποια ψεύτικη είδηση ή σενάριο συνωμοσίας, δεν καταφέρνει τίποτα στο μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτών, γιατί ήδη είναι χαρακτηρισμένος/στιγματισμένος στη συλλογική συνείδηση είτε λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων είτε λόγω του τηλεοπτικού καναλιού είτε ακόμα και των ερωτικών του σκανδάλων. Οπότε χρειάζονται πραγματικά ειδικοί επιστήμονες για ένα τέτοιο έργο, αλλά και δημοσιογράφοι που οι πολίτες θεωρούν σχετικά ανεξάρτητους και αντικειμενικούς. Το αναφέρω αυτό γιατί με το που θα γίνει η όποια δημόσια συζήτηση πάνω σ’ αυτά τα θέματα ο αντίλογος των συνωμοσιολόγων θα είναι ότι «προσπαθούν να μας κρύψουν την αλήθεια», ενώ αναλόγως των κοινωνικοπολιτικών ιδεοληψιών των συνωμοσιοπαθών θα κατευθυνθούν χαρακτηρισμοί είτε στους δημοσιογράφους είτε και στους ειδικούς, με αποτέλεσμα να συλλογιστούν καθαρά τα όσα θα ακούσουν.

Το 2020 δεν τελείωσε, ο ιός δεν εξαφανίστηκε και η προβλεπόμενη οικονομική ύφεση ήδη γεννάει τουλάχιστον αντιπολιτευτικά σενάρια όπως ότι «θα έρθουν νέα μνημόνια», κάτι που μας προϊδεάζει ότι θα βρεθούμε ξανά σε εποχές πριν το 2015, μόνο που τώρα οι παγκόσμιες παράμετροι είναι ακόμα πιο θολές και απρόβλεπτες από εκείνες που είχαμε κατά την οικονομική κρίση του ’10 και για να μην ξαναζήσουμε τα ίδια είναι καθήκον της κυβέρνησης, της οποιαδήποτε κι αν βρίσκεται στην εξουσία, να βοηθήσει τους πολίτες του κράτους να κατανοήσουν και να ξεφύγουν από τα δεσμά της τρομοκρατίας που τους μετάδωσαν οι συνωμοσιολόγοι. Διαφορετικά, όπως μας έχει δείξει η Ιστορία, ειδικά η ελληνική, όσο ικανός και καλός πολιτικός κι αν είσαι, όταν δεν αντιλαμβάνεσαι την υπόγεια ροή που κατατρώει τη λογική των πολιτών σου, τόσο πιο εύκολα χάνεις τις εκλογές. Το έργο το έχουμε ξαναδεί, δεν χρειάζεται άλλη επανάληψη.