Χεζμπολάχ, η αντι-σιωνιστική οργάνωση

Η Χεζμπολάχ ή Χεζμπολά ( κυριολεκτικά: «Κόμμα του Θεού») αποτελεί σιιτική στρατιωτική και πολιτική οργάνωση με βάση το Λίβανο. Συμμετέχει στην κυβέρνηση και στο κοινοβούλιο της χώρας. Η ένοπλη πτέρυγα της οργάνωσης θεωρείται κίνημα αντίστασης στον αραβικό κόσμο, ενώ οι ΗΠΑ, η Ολλανδία,το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστραλία, ο Καναδάς και το Ισραήλ την κατατάσσουν ως τρομοκρατική οργάνωση.

H oργάνωση ιδρύθηκε επίσημα το 1985. Ανήκει στο Σιιτικό Ισλάμ,κατέχει 12 από τις 128 έδρες του Κοινοβουλίου στο Λίβανο υπό την ομπρέλα του πολιτικού συνασπισμού κομμάτων που ονομάζεται Συμμαχία της 8ης Μαρτίου και 2 μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου.

Διαθέτοντας αρχικά μια σχετικά μικρή στρατιωτική δύναμη, σήμερα αυτή έχει αυξηθεί σημαντικά, ενώ η οργάνωση έχει εξελιχθεί σε μια πολιτική συνιστώσα που συμμετέχει στη λιβανέζικη κυβέρνηση και προωθεί προγράμματα κοινωνικής ανάπτυξης.Έχει κερδίσει τη στήριξη των σιιτών μουσουλμάνων παρέχοντας κοινωνικές υπηρεσίες και έχει τη δύναμη να κινητοποιεί πλήθος υποστηρικτών, όπως συνέβη στην περίπτωση των διαδηλώσεων του 2006-8 κατά της κυβέρνησης του Φουάντ Σινιόρα.

Στηρίζεται οικονομικά από το Ιράν, ενώ πολιτική στήριξη παρέχει και η Συρία. Οι ένοπλες μονάδες της οργανώθηκαν και εκπαιδεύτηκαν από τμήμα του ιρανικού στρατού των «Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης».Το στρατιωτικό τμήμα της οργάνωσης παρέχει υποστήριξη με μαχητές στην δυνάμεις του Άσαντ στην Συρία κατά του Ισλαμικού κράτους.

Η Χεζμπολάχ σχηματίστηκε με αφορμή την ισραηλινή επέμβαση στο Λίβανο το 1982, ενώ η επίσημη ίδρυσή της ως πολιτική οργάνωση έγινε το 1985.

Ο Πόλεμος του Λιβάνου

Ο Πόλεμος του Λιβάνου το 1982 ή Επιχείρηση Ειρήνη για τη Γαλιλαία, όπως ονομάστηκε από το Ισραήλ, στην ιστοριογραφία τού οποίου ονομάστηκε μετέπειταΠόλεμος του Λιβάνου και Πρώτος Πόλεμος του Λιβάνου, ήταν η ένοπλη σύρραξη που ξεκίνησε με την εισβολή του ισραηλινού στρατού στα εδάφη του νοτίου Λιβάνου. Η εισβολή είχε αφορμή την απόπειρα δολοφονίας του ισραηλινού πρέσβη στις Η.Π.Α Σλόμο Αργκόβ από την εξτρεμιστική παλαιστινιακή οργάνωση του Αμπού Νιντάλ, η πραγματική όμως αιτία υπήρξε η εκκαθάριση των βάσεων της Ο.Α.Π που βρίσκονταν στο έδαφος του Λιβάνου, αφαιρώντας έτσι από την Ο.Α.Π την εδαφική βάση που είχε αποκτήσει στη Χώρα των Κέδρων, ώστε να διασπαρούν οι δυνάμεις της, να εξασθενίσει η ηγεσία της και να ακολουθήσει την οδό της υποταγής.

Στη σύρραξη ενεπλάκησαν και δυνάμεις της Συρίας η οποία είχε αναλάβει την προστασία του Λιβάνου από το Ισραήλ και έπαιζε σπουδαίο ρόλο στα πολιτικά πράγματα τής μικρής αυτής χώρας. Μετά από σκληρότατες μάχες και μεγάλης έντασης αντίσταση, μαχόμενο εναντίον των λιβανέζικων δυνάμεων, των παλαιστίνιων προσφύγων και των συριακών ενισχύσεων, το Ισραήλ κατέλαβε το νότιο Λίβανο περικυκλώνοντας τις δυνάμεις της Ο.Α.Π και τμήματα των συριακών δυνάμεων. Περικυκλωμένες στο δυτικό τομέα της πόλης της Βηρυτού και υποκείμενες σε ανελέητους και συνεχείς βομβαρδισμούς, οι δυνάμεις της Ο.Α.Π και οι σύμμαχοί τους σύρθηκαν σε διαπραγματεύσεις για την εκκένωση του Λιβάνου υπό την επίβλεψη του ειδικού απεσταλμένου του Ο.Η.Ε Φιλίπ Χαμπίμπ και την προστασία διεθνών ειρηνευτικών δυνάμεων.

Μανιφέστο- Φιλίες- Συμμαχίες

Στο μανιφέστο της οργάνωσης καταγράφονται ως κύριοι στόχοι της η αποχώρηση του Ισραήλ από το Λίβανο, ο τερματισμός της εμπλοκής οποιασδήποτε ιμπεριαλιστικής δύναμης στο Λίβανο, καθώς και η επιλογή από το λαό της χώρας του είδους της διακυβέρνησης που επιθυμεί.

Οι Μουτζαχεντίν μαχητές της Χεζμπολάχ πολέμησαν εναντίον σερβικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια του πολέμου της Βοσνίας. Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά μπορείτε να βρείτε στο άρθρο του Robert Fisk στον Ιndependent (http://www.independent.co.uk/voices/comment/after-the-atrocities-committed-against-muslims-in-bosnia-it-is-no-wonder-today-s-jihadis-have-set-9717384.html)

Τον Μάρτιο του 2016, ο Αραβικός Σύνδεσμος κατέταξε την Χεζμπολάχ στην λίστα με τις τρομοκρατικές οργανώσεις.

Ο πρώτος αρχηγός της Χεζμπολάχ ήταν ο Αμπάς αλ Mouσσάβι, ένας Λιβανέζος σιίτης κληρικός, συνιδρυτής και γενικός γραμματέας της Χεζμπολάχ ο οποίος σκοτώθηκε από τις δυνάμεις ασφαλείας του Ισραήλ το 1992. Αρχηγός της Χεζμπολάχ από το 1992 είναι ο Χασάν Νασράλα.

Ο Bilal El-Amine, λιβανέζος δημοσιογράφος και πρώην συντάκτης του αμερικανικού περιοδικού “Left Turn” σε συνέντευξη του το 2006 αναφέρει στο The Electronic Intifada τονίζει: «Πιστεύω ότι, αν το Ισραήλ δεν είχε εισβάλει στον νότιο Λίβανο το 1982, δεν θα υπήρχε τώρα καμία “Χεζμπολάχ”. Είναι ένα κίνημα που αναδύθηκε μέσα από την εισβολή και τη μακροχρόνια κατοχή που ακολούθησε. Kαι συνεχίζει: Η Χεζμπολάχ ξεκίνησε ως ομπρέλλα πολλών μικρών ομάδων που είχαν αρχίσει να συσπειρώνονται γύρω από την ιδέα της δημιουργίας μιας αποτελεσματικής αντιστασιακής οργάνωσης. Γύρω στα 1985 δημοσιοποίησαν μια διακήρυξη στόχων, γνωστή ως “Ανοιχτή Επιστολή”, που ήταν μια πρώτη αποτύπωση των θέσεών τους, αλλά εξέλεξαν ηγεσία μόλις στα τέλη της δεκαετίας.»

Για τις σχέσεις με Συρία και Ιράν αναφέρει: «Η Χεζμπολάχ έχει κατηγορηθεί πολλές φορές ότι ενεργεί για λογαριασμό της Συρίας ή του Ιράν, αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί την κατεξοχήν έκφραση των σιιτών μουσουλμάνων του Λιβάνου, που στο παρελθόν δεν είχαν πραγματικά δικούς τους εκπροσώπους.»

Παραδέχεται επίσης: «Το Ιράν είναι ο κυριότερος χρηματοδότης της Χεζμπολάχ και τη στηρίζει με διάφορους τρόπους. Αναμφίβολα, η ιρανική υποστήριξη έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην ίδρυση και την επιτυχημένη πορεία του κινήματος. Ωστόσο, η Χεζμπολάχ είναι γέννημα του Λιβάνου και προϊόν της ιστορικής εξέλιξης στη χώρα αυτή. Μπορεί οι φρουροί της ιρανικής επανάστασης να βοήθησαν στη στρατιωτική εκπαίδευση των αρχικών μελών, αλλά η Χεζμπολάχ απαρτιζόταν πάντοτε σχεδόν αποκλειστικά από Λιβανέζους· θα έλεγα ότι αποτελείται κατά 99% από σιίτες του Λιβάνου που βίωσαν την ισραηλινή κατοχή. Πράγματι η ιρανική επανάσταση ήταν πηγή έμπνευσης και υλικής υποστήριξης, όμως ουσιαστικά η Χεζμπολάχ είναι συνέπεια της ισραηλινής εισβολής και πολύχρονης κατοχής. Η Συρία έχει κυρίως ρόλο “γέφυρας” για να περνούν όπλα προς τη Χεζμπολάχ. Επίσης, όσο είχε τον έλεγχο του Λιβάνου (μέχρι το 2005), δεν παρενέβαινε στην αντιστασιακή δράση της Χεζμπολάχ, όπως προέβλεπε η μεταξύ τους συμφωνία.»

Όλη την συνέντευξη του Bilal El-Amine μπορείτε να την διαβάσετε εδώ: https://electronicintifada.net/content/lebanon-context-interview-bilal-el-amine/6406

Σήμερα, η Χεζμπολάχ έχει χάσει περίπου 2.000 μαχητές στην Συρία, καθώς στήριξε την πλευρά Άσσαντ και φημολογείται ότι αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα. Έχει,όμως, αποκτήσει σημαντική επιχειρησιακή εμπειρία. Υπενθυμίζουμε πως η Χεζμπολάχ διεμήνυσε την περασμένη εβδομάδα ότι θα πλήξει ισραηλινές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις εάν χρειαστεί, εν μέσω μιας διένεξης ανάμεσα στην ισραηλινή και τη λιβανέζικη κυβέρνηση που περιστρέφεται γύρω από υπεράκτια ενεργειακά κοιτάσματα.

Γιώτα Χουλιάρα για το Geopolitics