29/03/2024

Το κενό των ΗΠΑ και η τουρκική προκλητικότητα

Όταν στις 23 Σεπτεμβρίου του 1990……ο Ουμπέρτο Έκο, αυτός ο σπουδαίος Ιταλός σημειολόγος, δοκιμιογράφος, φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας και μυθιστοριογράφος, αμέσως μετά τις διακοπές του στα νησιά Φίτζι, έγραφε στο καθιερωμένο του σημείωμα στο εβδομαδιαίο περιοδικό L’ Espresso ότι τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις, φυσικά και δεν εννοούσε κυριολεκτικά ότι τα γεγονότα, οι ειδήσεις και οι εξελίξεις καθοριστικής σημασίας για την πλανητική πολιτική σκακιέρα πάνε διακοπές. Ο Έκο παρεξηγήθηκε και έκτοτε παρερμηνεύτηκε πολλές φορές, όχι μόνο από αναγνώστες αλλά και από δημοσιογράφους που χρησιμοποιούσαν την διάσημη πλέον ρήση του για να δικαιολογήσουν άλλοτε την αδυναμία τους να υπηρετήσουν το ιερό λειτούργημα της δημοσιογραφίας και άλλοτε για να τον διαψεύσουν περιχαρείς. Ελάχιστοι, ενδεχομένως, μπήκαν στον κόπο να εξετάσουν τα δεδομένα και το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ο Έκο έγραψε το συγκεκριμένο σημείωμα περί απουσίας ειδήσεων τον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού. Ένα σημείωμα που έμελλε να τιτλοφορήσει ένα ακόμη βιβλίο του με θέμα την πολύπαθη δεοντολογία στη λειτουργία των MME.

 

Όπως προαναφέραμε, ο Έκο στα νησιά Φίτσι τον Αύγουστο του 1990 διάβαζε την εφημερίδα Fiji Times, μια ντόπια εφημερίδα με λίγες σελίδες, γραμμένη στα αγγλικά. Ήταν η μόνη του επαφή με τον έξω κόσμο καθώς ο παγκόσμιος ιστός του διαδικτύου και η συνεχόμενη ροή πληροφορίας ολόκληρο το 24ωρο δεν είχε ακόμη επιτευχθεί. Όπως αναφέρει ο Έκο στο σημείωμα του στηλιτεύοντας τα ΜΜΕ «μ’ αυτές τις τέσσερις σελίδες που ήταν γραμμένες απλά και περιληπτικά, η Fiji Times μου έλεγε όλα όσα θα έπρεπε να ξέρω για την κρίση στον Κόλπο και για τις θέσεις των διαφόρων κυβερνήσεων». Διότι οι διακοπές του Έκο συνέπεσαν με καταιγιστικές εξελίξεις στο παγκόσμιο στερέωμα. Ήταν 2 Αυγούστου του 1990 όταν ο Τζορτζ Χέρμπερτ Ουώκερ Μπους ή αλλιώς ο Μπους ο πρεσβύτερος, με την εξουσιοδότηση του Ο.Η.Ε και 31 ακόμη κράτη, αποφάσισε να προχωρήσει στην απελευθέρωση του Κουβέιτ και ουσιαστικά σ΄έναν πόλεμο κατά του Ιράκ. Ο Έκο στην έκδοση της Fiji Times βρήκε όλες τις ειδήσεις που ήθελε να μάθει χωρίς περιττούς σχολιασμούς γι΄αυτό επιστρέφοντας στην Ιταλία έγραψε «αν δεν είχα διαβάσει την Fiji Times θα υποτιμούσα, ίσως, τη σοβαρότητα της κρίσης στον Κόλπο, επειδή θα στεκόμουν πιθανότατα στο πρόβλημα κάποιας ντίσκο που βρίσκεται ακριβώς πάνω στα όρια δυο νομών».

 

 

Αν σήμερα ζούσε ο Έκο, ο οποίος απεβίωσε τον Φεβρουάριο του 2016, θα θεωρούσε ως σημαντικότερη είδηση του Αυγούστου την τουρκική προκλητικότητα, η οποία εκφράζεται σε μια περίεργη χρονική στιγμή. Ενώ στις ΗΠΑ αντιμετωπίζουν πρόβλημα ηγεσίας, καθώς τα εσωτερικά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στη χώρα με τις αναταραχές που έφερε σε κοινωνικό επίπεδο η δολοφονία του Φλόυντ και η κούρσα για τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου, οδηγούν τη χώρα σε ένα κενό εξουσίας. Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί απασχολημένοι με το εσωτερικό power game ελάχιστα ενδιαφέρονται αυτή τη στιγμή για την τουρκική προκλητικότητα. Ακόμη και οι δηλώσεις Μπάιντεν έγιναν με ιδιαίτερη προσοχή και αφορούσαν την εξουσία του Ερντογάν και τον τρόπο που χειρίζεται τις καταστάσεις και όχι την Τουρκία, αυτή καθαυτή. Ας μη λησμονούμε πως σκοπός του υποψήφιου των Δημοκρατικών είναι να χτυπήσει τον Τραμπ, ο οποίος διατηρεί φιλικές σχέσεις με τον Ερντογάν και να προσεγγίσει παράλληλα τους Έλληνες ομογενείς ψηφοφόρους. Το πιθανότερο είναι αν εκλεγεί να ενισχύσει την τουρκική αντιπολίτευση με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη χώρα μας, παρά να δηλώσει ευθέως υποστήριξη στην Ελλάδα.

 

 

Όπως δείχνουν οι εξελίξεις, αυτή τη στιγμή η Ελλάδα έχει μείνει μ΄ένα μόνο σύμμαχο, το Γάλλο πρόεδρο, ο οποίος έχει πολλούς λόγους να υψώνει τους τόνους απέναντι στον Ερντογάν. Συνοπτικά αναφέρουμε τρεις: τα συμφέροντα της Γαλλίας στη Λιβύη, στον Λίβανο και τα συμφέροντα της γαλλικής εταιρείας Total στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Τα παραπάνω σε συνδυασμό με το κενό που έχει δημιουργήσει η επικείμενη εκλογή προέδρου στις ΗΠΑ, δίνουν στον Μακρόν την ευκαιρία να δράσει προκειμένου να εξασφαλίσει και την ηγεσία σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Μάλιστα οι πληροφορίες λένε πως ο Μακρόν θα φέρει το θέμα και στο τραπέζι των G7 όταν συνεδριάσουν (η συνεδρίαση ήταν να γίνει το Ιούνιο αλλά λόγω COVID 19 αναβλήθηκε.

 

 

Επομένως, όσο διαρκεί η προεκλογική εκστρατεία στις ΗΠΑ και μέχρι την ορκωμοσία του Αμερικανού Προέδρου τον Ιανουάριο του 2021, ο Ερντογάν έχει την ευκαιρία να δρα ως τρομοκράτης στην περιοχή με την ουσιαστική αρωγή της Γερμανίας αλλά και των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών που θεωρούν την κατάσταση στη Λευκορωσία πιο σημαντική από την επεκτατική πολιτική του νέο-οθωμανισμού.

 

Σημείωση: Το παραπάνω εισαγωγικό σημείωμα αποτελεί το Editorial του Weekly Report της 21ης Αυγούστου, το οποίο εστάλη στους συνδρομητές μας. 

 

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024