Αναζητείται πολιτική βούληση
Γράφει ο Ευάγγελος Χονδρός*
Πλησιάζοντας στην ιστορική επέτειο του έπους του 1940, παρατηρούμε, λόγω των έκτακτων περιστάσεων, την ελληνική κοινωνία σε περιοριστική καταστολή, μη μπορώντας, να γιορτάσει, όπως αρμόζει, μια από τις σημαντικότερες εθνικές γιορτές, ώστε να αντλήσει δύναμη και παραδείγματα για όσα ακολουθούν σε όλα τα πεδία πολιτικής και κοινωνικής δραστηριότητας.
Και χωρίς να φτάνει μόνο αυτή η κατάσταση, σε μια από τις πιο κρίσιμες γεωπολιτικά περιόδους για το έθνος, όπου υπάρχει μια συνεχής και δυναμική σύγκρουση συμφερόντων για την διεκδίκηση νέων θέσεων στην διεθνή σκακιέρα, γίνονται όλο και συχνότερες οι πολιτικές δράσεις/παραλείψεις και τοποθετήσεις, που αντί να ενδυναμώνουν την αγνή εθνική υπερηφάνεια και την ομόνοια του ελληνικού λαού, τορπιλίζουν κάθε προσπάθεια για την πολυδιάστατη προάσπιση των ελληνικών συμφερόντων και την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Επί παραδείγματι, οι δηλώσεις του Υπουργού Επικρατείας περί «λεονταρισμών για την μονομερή επέκταση των εθνικών χωρικών υδάτων» , οι δηλώσεις του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη για «εθνικισμό των 12 μιλίων», αλλά και το απίστευτο άρθρο του καθηγητή κ.Μαραντζίδη για άντληση θετικών χρήσιμων στοιχείων από τον όρο «Φιλανδοποίηση», ώστε να μην έχουμε πολλά προβλήματα με την Τουρκία και να συμβιώνουμε ομαλά μαζί τους, στο ίδιο τροπάριο με το γνωστό και μη εξαιρετέο «ελληνικό» think tank.
Πότε θα καταλάβει επιτέλους το πολιτικό και ακαδημαϊκό ανθρώπινο κεφάλαιο ότι σε τέτοιες περιόδους, μόνο κακό κάνουν, στην ελληνική δημόσια διπλωματία, τέτοιες τοποθετήσεις, γεμάτες από ανασφάλεια, ενδοτισμό, κατευνασμό, υποχωρητικότητα, ανεπαρκές σθένος, που ποτίζουν την ελληνική κοινωνία με τάσεις σύγχυσης και διχασμό, και παράλληλα ενισχύουν τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς.
Με μια μη συμπαγή κυβερνητική γραμμή περί των εξωτερικών και με μια πρακτικά απούσα και επιφανειακά πατριδοκάπηλη αντιπολίτευση, πώς θα δώσουμε στη διεθνή κοινότητα την εικόνα ότι κινούμαστε ενωμένοι μπροστά στους επερχόμενους μείζονες κινδύνους;
Δεν είναι η πρώτη φορά που το ελληνικό έθνος διέρχεται δυσκολίες παντός είδους. Δεν είναι η πρώτη φορά που η ελληνική ψυχή καλείται να τα βγάλει πέρα απέναντι σε πλείστες απειλές. Δεν υπάρχει χώρος για τίποτε άλλο, πέρα από την παραγωγική προνοητικότητα, την στάθμιση των γεωπολιτικών συγκυριών και τις απαραίτητες προπαρασκευαστικές ενέργειες σε όλα τα επίπεδα.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις, ήταν, είναι και θα είναι έτοιμες να εκτελέσουν το έργο τους υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Αλλά οι μάχες σήμερα έχουν αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν, είναι κατά κόρον πολιτικές, διπλωματικές και παρασκηνιακές. Γι’αυτό, η πολιτική βούληση και η αίσθηση του καθήκοντος πρέπει να είναι εδραιωμένες σε κάθε πολιτική απόφαση.
«Γιατί, όπως και στην ιστορική επιχειρησιακή φωτογραφία του ελληνο-ιταλικού πολέμου δεν αρκεί να παρακολουθείς τα τεκταινόμενα, αλλά να είσαι έτοιμος και πρόθυμος να επέμβεις καθοριστικά, για να αλλάξεις δραστικά τον ρου της μάχης και την πορεία της ιστορίας»
* Ο Ευάγγελος Χονδρός είναι απόφοιτος του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του ΕΚΠΑ με κατεύθυνση τις Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Σχέσεις.
