Ισραήλ: Ενώ μειώνεται η εμπιστοσύνη μεταξύ Εβραίων και Αράβων, κερδισμένος βγαίνει ο Νετανιάχου

Γράφει ο Πέτρος Κράνιας

Οι φιλο-παλαιστίνιοι διαδηλωτές στις πρωτεύουσες του κόσμου, στα μέσα Μαΐου 2021, κατηγόρησαν την ισραηλινή κυβέρνηση για την πρόσφατη αιματοχυσία στο Ισραήλ και τη Γάζα, και κάλεσαν τους ηγέτες του κόσμου να ασκήσουν πίεση στον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπέντζαμιν “Μπίμπι” Νετανιάχου για έκκληση κατάπαυσης του πυρός. Οι διαδηλωτές τόνισαν την αντιληπτή ανισορροπία μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης. Σύμφωνα με αυτήν την άποψη της ασυμμετρίας μεταξύ των δύο πλευρών, το Ισραήλ είναι μια σημαντική οικονομική και στρατιωτική δύναμη, ενώ η Γάζα υπό την ηγεσία της Χαμάς είναι φτωχή, αδύναμη και έχει θρηνήσει πολλά θύματα.

Στο Ισραήλ η συζήτηση μαίνεται για διαφορετικές ασυμμετρίες, αναφέρει το Reuters.

Εκεί που οι επικριτές του Ισραήλ βλέπουν ένα ισχυρό έθνος να επιτίθεται σε ένα αδύναμο, οι Ισραηλινοί βλέπουν ένα κυρίαρχο κράτος να υπερασπίζεται τον εαυτό του ενάντια στους τρομοκράτες που σκόπιμα στοχεύουν πολίτες. Και εκεί που οι Ισραηλινοί δεξιοί βλέπουν βίαια προδοσία προς Ισραηλινούς Εβραίους από Άραβες πολίτες με τους οποίους έχουν συνυπάρξει εδώ και δεκαετίες, οι Ισραηλινοί αριστεροί βλέπουν μια εβραϊκή πλειοψηφία που δεν έχει κάνει αρκετά για να εξασφαλίσει ίσα δικαιώματα για την αραβική μειονότητα.

Σε δημοσιεύσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πολλοί Ισραηλινοί αντιπαραβάλλουν την αραβική επιθετικότητα με τον Εβραϊκό περιορισμό. Μιλούν για τη Χαμάς που εκτοξεύει πυραύλους σε Ισραηλινούς αμάχους και βάζει φωτιά σε αδρανείς ενδοεθνικές εντάσεις στις μικτές πόλεις του Ισραήλ. Και περιγράφουν τον εαυτό τους ως κάποιοι που κάνουν πρωτοφανείς προσπάθειες για να ελαχιστοποιήσουν τα ατυχήματα αμάχων στη Γάζα και να διατηρήσουν μια λεπτή συνύπαρξη που χρειάστηκε χρόνια για να χτιστεί μεταξύ των Εβραίων και των Αράβων πολιτών του Ισραήλ.

Αυτή η ασυμμετρία είναι διαμετρικά αντίθετη με αυτήν που υπογραμμίζουν οι επικριτές του Ισραήλ. Οι Παλαιστίνιοι και οι υποστηρικτές τους προβάλουν το Ισραήλ ως τον επιτιθέμενο και τους Παλαιστινίους ως αδύναμα θύματα. Οι περισσότεροι Ισραηλινοί βλέπουν τη Χαμάς και τους Άραβες Ισραηλινούς υποστηρικτές τους ως επιτιθέμενους, και θεωρούν ότι η ομάδα γίνεται ισχυρότερη, καθώς το εύρος των πυραύλων και η υποκίνηση της αντι-εβραϊκής βίας εκτείνεται όλο και πιο βαθιά στο έδαφος του Ισραήλ, απειλώντας τις μεγάλες πόλεις της.

Αλλά υπάρχει μια διάσπαση στην ισραηλινή πολιτική. Εκείνοι στα δεξιά βλέπουν τους Άραβες πολίτες του Ισραήλ να επιτίθενται σε αθώους Εβραίους, να καίνε συναγωγές και να καταστρέφουν περιουσία σε γειτονιές στις οποίες έχουν συμβιώσει εδώ και χρόνια. Αυτοί στα αριστερά βλέπουν, ωστόσο, ότι η κυβέρνησή τους συνεχίζει να αγνοεί τα δικαιώματα των Αράβων πολιτών του Ισραήλ και την απροθυμία να εφαρμόσει την πλήρη ισχύ του νόμου εξίσου στους αραβικούς και εβραϊκούς ταραξίες.

Δημοσιεύσεις από δεξιούς σχολιαστές αυτήν την εβδομάδα αντιπαραβάλλουν τη σχετική συχνότητα πράξεων βίας που διαπράττονται από Άραβες Ισραηλινούς προς Εβραίους Ισραηλινούς και την περιουσία τους με τη σχετική απουσία αντίστοιχης βίας που διαπράττουν οι Εβραίοι Ισραηλινοί προς τους Άραβες Ισραηλινούς.

Αριστεροί σχολιαστές, από την άλλη πλευρά, επικεντρώθηκαν στην κοινή ευθύνη του Ισραήλ και στο ηθικό καθήκον να αντιμετωπίσει τα παράπονα και τις εκκλήσεις της αραβικής μειονότητας του Ισραήλ.

Στην τρέχουσα σύγκρουση, οι αντιλήψεις για το ποιος είναι επιτιθέμενος και ποιος είναι το θύμα διαμορφώνεται από την συμπερίληψη ή τον αποκλεισμό πρόσθετων δεδομένων, όπως το ποιος έχει υποστεί τα περισσότερα θύματα, ποιος έχει πιο αποτελεσματική άμυνα και ούτω καθεξής. Τέτοια δεδομένα μπορούν να διαμορφώσουν την αντίληψη ανεξάρτητα από τη σημασία τους.

Από την άλλη, ορισμένες διασημότητες που δημοσίευσαν αρχικά σχετικά ισορροπημένα μηνύματα υιοθέτησαν αργότερα πιο κομματικές θέσεις ως απάντηση στην πίεση των οπαδών τους, σε μία προσπάθεια να συμμορφωθούν με τους πολλούς, ασχέτως αν αυτοί έχουν δίκιο ή όχι.

Ένα άτομο που έχει κερδίσει από τις μεταβαλλόμενες απόψεις των Ισραηλινών σχετικά με τις Αραβο-εβραϊκές ασυμμετρίες είναι ο ίδιος ο Νετανιάχου.

Νωρίτερα αυτό το μήνα, μια κυβέρνηση συνασπισμού που ως κοινό τόπο είχε το “οποιοσδήποτε εκτός από τον Μπίμπι” φάνηκε να σχηματίζεται μετά τις τέταρτες εκλογές του Ισραήλ σε δύο χρόνια. Σε μια άνευ προηγουμένου εξέλιξη, ο Ναφτάλι Μπένετ, αρχηγός του δεξιού κόμματος, Yamina (“Δεξιά”), ήταν σε προχωρημένες συνομιλίες με τον Μανσούρ Αμπάς, αρχηγό του κόμματος της Ενωμένης Αραβικής Λίστας. Την προηγούμενη εβδομάδα, ο Μπένετ αποχώρησε από τις συνομιλίες. Μια εβδομάδα, 3.000 πύραυλοι της Χαμάς και αρκετές ακόμη ταραχές αργότερα, κάνουν τνη προοπτική αναβίωσης τέτοιων συνομιλιών πιο μακρινή όσο ποτέ.

Έτσι, ο Μπίμπι επιστρέφει στην κορυφή, εκτελώντας επάξια τον ρόλο του επικεφαλής της στρατιωτικής αντίδρασης του Ισραήλ και αποκομίζοντας τις πολιτικές ανταμοιβές της μεγαλύτερης κρίσης εμπιστοσύνης, εδώ και δεκαετίες μεταξύ των Εβραίων και των Αράβων πολιτών του Ισραήλ. Η εβδομάδα είναι μεγάλο χρονικό διάστημα στην πολιτική.

πηγή: Capital.gr