ΝΑΤΟ: με το βλέμμα στραμμένο στη Ρωσία και την Κίνα- Ποιος ο ρόλος της Τουρκίας

Συνεδριάζουν σήμερα οι 30 χώρες της Βορειοατλαντικής συμμαχίας με το βλέμμα στραμμένο στη Ρωσία και την Κίνα- Ποιος ο ρόλος της Τουρκίας

Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα

Στη σημερινή τρίωρη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, οι ηγέτες των χωρών μελών αναμένεται να επαναλάβουν τις δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης της Ομάδας των G7 το Σαββατοκύριακο, συμπεριλαμβανομένων κοινών απαντήσεων σε δράσεις της Κίνας και της Ρωσίας.

Να θυμίσουμε εδώ πως το ανακοινωθέν της ομάδας G7 κατήγγειλε τις παραβιάσεις της κινεζικής κυβέρνησης στην αυτόνομη επαρχία Σιντζιάνγκ ( Περιοχή των Ουιγούρων) και το Χονγκ Κονγκ και τη «αποσταθεροποιητική συμπεριφορά και τις κακόβουλες δραστηριότητες» της Ρωσίας.

Επίσης, οι ηγέτες της ομάδας G7 συμφώνησαν να δρομολογήσουν ένα διαφανές, φιλικό προς το κλίμα σχέδιο παγκόσμιας υποδομής ως εναλλακτική λύση για την πρωτοβουλία One Belt One Road της Κίνας – που αποτελεί αναβίωση του Δρόμου του Μεταξιού.

Στη σημερινή Σύνοδο Κορυφής της συμμαχίας του ΝΑΤΟ αναμένεται να επαναπροσδιορισθεί η κατευθυντήρια στρατηγική και να συμπεριληφθούν στη ατζέντα του θέματα όπως η κλιματική αλλαγή και οι τεχνολογικές απειλές.

Φυσικά μεγάλο ενδιαφέρον έχουν και οι συναντήσεις που γίνονται στο περιθώριο της Συνόδου. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν θα συναντηθεί με τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και αναμένεται να συζητήσουν εκτός από τις αμερικανο-τουρκικές διαφορές θέματα όπως το Ιράν- έχουμε εκλογές στη χώρα την Παρασκευή, η κατάσταση στη Συρία αλλά και ο ρόλος της Τουρκίας στο Αφγανιστάν μετά την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων.

Τα παραπάνω είναι ιδιαίτερα σημαντικά ζητήματα καθώς ολόκληρη η ισορροπία δυνάμεων στη Μέση Ανατολή εξαρτάται από το Ιράν που μέσω των Φρουρών της Επανάστασης ελέγχει τη Χεζμπολάχ στο Λίβανο και τους αντάρτες Χούθι στην Υεμένη, ενώ δεν πάει να έχει το δικό του δίκτυο στη Συρία. Η Τουρκία μέσω του άξονα Μόσχας- Άγκυρας – Τεχεράνης θεωρείται ότι μπορεί να επηρεάσει κατάστάσεις παρά το γεγονός ότι το σιιτικό στοιχείο κυριαρχεί στο Ιράν.

Η κατάσταση στη Συρία έχει τη δική της συμμαχία καθώς λέον αποτελεί χώρο ρωσικής επιρροής και η Τουρκία θα μπορούσε να φανεί ως χώρα διαμεσολαβητής λόγω των ρωσοτουρκικών σχέσεων, ενώ το Αφγανιστάν ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους Αμερικάνους, οι οποίοι θέλουν να απεμπλακούν από την περιοχή αλλά δεν επιθυμούν να αφήσουν κενό στους Ρώσους. Αν η Τουρκία φανεί ως εγγυήτρια δύναμη ενδεχομένως να θεωρηθεί άκρως σημαντική και να αναβαθμιστεί και ο ρόλος της.

Όπως τόνισε και ο αναλυτής Steven A. Cook σε άρθρο του στο Politico, «Αντί να κρύβει την κακή τουρκική συμπεριφορά κάτω από το χαλί όπως έκαναν οι προηγούμενες διοικήσεις, ο Μπάιντεν φαίνεται να έχει αποφασίσει για μια διαφορετική προσέγγιση: να συνεργαστεί με τον Ερντογάν σε τομείς κοινού ενδιαφέροντος, όπως η ασφάλεια της Ουκρανίας και της Μαύρης Θάλασσας… »

Επομένως, ας μην είμαστε σίγουροι ότι ο Μπάιντεν θα στήσει την Τουρκία στον τοίχο. Τον Ερντογάν μπορεί να τον πιέσει, την Τουρκία όμως όχι, η οποία ακολουθώντας το παραδοσιακό μοτίβο του επιτήδειου ουδέτερου μπορεί να λάβει ό,τι επιθυμεί και η Ελλάδα ως αντάλλαγμα να πάρει ένα ήσυχο καλοκαίρι.