28/03/2024

Χρειάζονται (και) οι στρατιωτικοί λίγη προστασία εικόνας

Ο αναπληρωτής υπουργός Αμυνας Φώτης Κουβέλης συνοδευόμενος από τον αρχηγό ΓΕΣ αντιστράτηγο Αλκιβιάδη Στεφανή και τον διοικητή του Δ’ Σώματος Στρατού αντιστράτηγο Γεώργιο Καμπά, επισκέφθηκε την Ορεστιάδα, όπου είχε συνάντηση στη Λέσχη Αξιωματικών με τους γονείς των δύο στρατιωτικών που κρατούνται στην Αδριανούπολη. Πηγή: ΥΠΕΘΑ.

Γράφει ο Αντώνης Παπαγιαννίδης 

Μια μικρή θύελλα ξέσπασε, τις τελευταίες ημέρες, γύρω από ένα παρακλάδι της υπόθεσης των «2» στρατιωτικών που μετά το επεισόδιο του Έβρου κρατούνται στις φυλακές της Ανδριανούπολης. Αφορμή η επίσκεψη του ΑΝΥΠΕΘΑ Φώτη Κουβέλη στις οικογένειες των κρατουμένων στρατιωτικών – με τηλεοπτική κάλυψη, βέβαια – όπου, μαζί με τους οικείους και την υπουργική συνοδεία βρέθηκε και ένας ανώτατος αξιωματικός. Ο οποίος, όταν η μάνα στράφηκε (απόλυτα λογικό, απόλυτα αναμενόμενο, πάντως απόλυτα ανθρώπινο…) προς τον υπουργό με το ερώτημα «Αν ήταν δικό σας το παιδί, τι θα κάνατε;» και ο κύριος Φώτης απήντησε με τις εξίσου αναμενόμενες σωστάδες, έπιασε την μάνα από το μπράτσο να συγκρατήσει/διακόψει.

Άστραψαν και βρόντηξαν τα τηλεπαράθυρα με τους αναμενόμενους τόνους περί αναλγησίας , περί «σέρβις» που έκανε στον υπουργό, αυτά, δίπλα στις ομοβροντίες κατά των κυβερνητικών χειρισμών. Σιγά-σιγά καταστάλαξε η πληροφορία ότι ο αξιωματικός ήταν ο Α/ΓΕΣ (προτού φθάσει στην κορυφή, είχε το Γ΄ Σώμα Στρατού), ένας – αυτό προέκυψε στην συνέχεια από έρευνα, και στηρίζεται σε «πέραν πολιτικών κλίσεων» πληροφόρηση – διακεκριμένος επιτελικός, ο Άλκης Στεφανής. Ύστερα διακινήθηκε «αντιπληροφορία», ότι ο εικονιζόμενος που πήγε να παρέμβει κατευναστικά δεν ήταν ο Α/ΓΕΣ , αλλά κάποιος άλλος αξιωματικός. Ύστερα η συζήτηση άρχισε να κάνει γύρους – σύνηθες, αναμενόμενο – και το νήμα χάθηκε. Μαζί και η ουσία.
Θα επανέλθουμε, εδώ, με την απόσταση και την αυξημένη υπευθυνότητα του γραπτού, καθώς θεωρούμε ότι το επεισόδιο αυτό βγάζει στην επιφάνεια κάτι πολύ πιο σοβαρό .Την ανάγκη – την απόλυτη ανάγκη! – να περιφρουρηθούν οι στρατιωτικοί, ιδιαίτερα σ’ αυτήν την στροφή της συγκυρίας. Η ανάγκη αυτή προκύπτει από το γεγονός ότι τις εβδομάδες και τους μήνες που ακολουθούν η ένταση με την Τουρκία μόνο να ανεβαίνει μπορεί να περιμένει κανείς. Την ένταση αυτή – ας μην αυταπατώμεθα! – δεν θα την περιορίσει η όποια έστω ευόρκως λειτουργούσα διπλωματία, ή η απολύτως νομιμοποιημένη μεν, εμφανώς καταταραγμένη δε πολιτική ηγεσία.

Καλείται να την περιορίσει, σε ξηρά – αέρα – θάλασσα η ιδιαίτερη αυτή υπηρεσία που είναι η πολεμική (καλά, εντάξει, αμυντική) μηχανή. Τις περιπολίες στον Έβρο, την «εξασφάλιση του αδιάβατου», την νύχτα τις μανούβρες στα νησιά και τις νησίδες ανά το Αιγαίο (δεν είναι μόνο τα Ιμια γκριζαρισμένα), και μέχρι το σύμπλεγμα του Καστελόριζου (προσοχή: δεν είναι ένα νησί, μόνο), τις αερομαχίες και εμπλοκές στον εναέριο χώρο, όλα αυτά τα κάνουν άνθρωποι υπό πίεση. Που όλο και θα αυξάνεται. Και η ιεραρχία τους, που στην κορυφή της βρίσκονται άνθρωποι όπως ο Α/ΓΕΣ. Αν δε κάποια στιγμή υπάρξει αληθινή κλιμάκωση, οι ευθύνες θα πάνε πολύ πιο ψηλά από τις περιπολίες στον Έβρο, τις μανούβρες στα νησιά και τις αερομαχίες….

Διαβάστε τώρα κάτι δυσάρεστο – και επικίνδυνο συνάμα. Πριν μερικές μόλις μέρες, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μίλησε μπροστά σ’ ένα σοκαρισμένο (πάλι καλά) ακροατήριο για το ενδεχόμενο να προκύψει Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος, με αφορμή την Συρία – οπότε θα πρέπει «όλοι να είμαστε έτοιμα για όλα τα ενδεχόμενα». Λίγο νωρίτερα είχε καλέσει τους Τούρκους «να είναι έτοιμοι για επιστράτευση», διευκρινίζοντας ότι και αυτός θα πολεμήσει σε μια τέτοια περίπτωση – και χιλιάδες Τούρκοι άρχισαν να συρρέουν στις στρατολογικές υπηρεσίες, να αναζητούν που θα πρέπει να παρουσιασθούν! (Αφήνουμε κατά μέρος το επεισόδιο με το κοριτσάκι που του ανέβασαν στην σκηνή όταν μιλούσε σε συνέδριο του AΚParti, ντυμένο στολή παραλλαγής των επίλεκτων δυνάμεων και – όταν εκείνο έβαλε τα κλάματα – το ηρέμησε λέγοντας «οι κόκκινοι μπερέδες δεν κλαίνε»). Τα θεωρείτε αυτά γραφικά; Αναζητήστε εικόνες από τις κηδείες στρατιωτών που επιστρέφουν νεκροί από τα μέτωπα που διατηρεί η Τουρκία – οι μανάδες κλαίνε και οδύρονται και δηλώνουν υπερήφανες που τα παιδιά τους έχουν πέσει για την Τουρκία.
Σταματούμε εδώ. Τι σχέση έχει το επεισόδιο με το οποίο ξεκινήσαμε αυτό το σημείωμα μ’ αυτές τις πολεμοχαρείς εικόνες; Σκεφθείτε : η ανθρώπινη, συγκινητική εικόνα μιας Ελληνίδας μάνας που την επισκέπτεται – με κάμερες παρούσες, το ξαναλέμε – η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία για να δείξει/καταδείξει/αποδείξει ενδιαφέρον που το παιδί τους κρατείται σε Τουρκική φυλακή, κι από την άλλη αυτή η επικοινωνιακή μηχανή εθνικής/μαχητικής υπερδιέγερσης στην γείτονα.

Αν μη τι άλλο, οι στρατιωτικοί στην Ελλάδα χρειάζονται λιγη προστασία εικόνας. Ο καλός επιτελής/σημαντικός άνθρωπος στο πλάνο μάνας-Κουβέλη έγραψε άσχημα για τον ίδιο τον ρόλο που καλείται – ρόλο βαρύ – να επιτελέσει.

kontra news

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024