Η ιδέα της “Παγκόσμιας Βρετανίας” της May για το 2018
Της Susi Dennison
European Council On Foreign Relations
Στην κορυφή των αποφάσεων της Theresa May για το Νέο Έτος, είναι να ζωντανέψει την ιδέα της “Παγκόσμιας Βρετανίας”. Αυτός είναι ένας εντυπωσιακός διεθνής ρόλος ο οποίος, έχει υποσχεθεί στους ψηφοφόρους, ότι θα αντικαταστήσει την περιορισμένη και υποτιμημένη “Ευρωπαϊκή Βρετανία”.
Ωστόσο, παρά την στρατιωτική δύναμη του Ηνωμένου Βασιλείου, την παγκόσμιας κλάσης διπλωματία και τον ηγετικό της ρόλο στη διεθνή βοήθεια, δεν είναι σαφές τι σημαίνει αυτή η έννοια πραγματικά. Επομένως, αυτό που ελπίζει η κυβέρνηση της May για το επόμενο έτος είναι μία κρίση ή δύο, που να τις επιτρέπουν να προσδιορίσει αυτή τη φιλοδοξία μέσω δράσης. Κάτι που να αποδεικνύει ότι η Βρετανία είναι ένας σοβαρός παράγοντας, με την ικανότητα να βάζει τους κατάλληλους ανθρώπους στο τραπέζι για να βρουν λύσεις. Που να προστατεύει τα συμφέροντα του Ηνωμένου Βασιλείου και της φιλελεύθερης τάξης. Που να αντλεί δύναμη από τις ιδιαίτερες σχέσεις της, αλλά που όταν χρειάζεται, να μπορεί να ακολουθήσει τη δική της γραμμή –παράδειγμα η αμφισβήτηση της απόφασης του Trump να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ.
Εάν αυτό ακούγεται εγωιστικό, είναι επειδή έτσι είναι. Ο χρόνος δεν είναι στο πλευρό της Theresa May για να φέρει την “Παγκόσμια Βρετανία” στους ψηφοφόρους του Ηνωμένου Βασιλείου. Το 2018 χρειάζεται να δημιουργήσει στοιχεία που θα καθιστούν σαφές ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα γίνει παγκοσμίως ασήμαντο μετά από το Μάρτιο του 2019, όταν αποχωρήσει από την ΕΕ.
Αυτό δεν έχει σκοπό απλώς να αποδείξει στους ψηφοφόρους ότι δεν ήταν ψέματα η “τεράστια ευκαιρία” που εκπροσωπεί το Brexit. η επίδειξη έχει επίσης στόχο να πείσει τα μέλη του Ηνωμένου Βασιλείου ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει ακόμη σημασία σε διπλωματικό επίπεδο και ότι θα πρέπει να συνεργαστούν μαζί του στην ασφάλεια και σε θέματα εμπορίου, και να του δώσουν προνομιακή πρόσβαση σε φόρμες και ομάδες εργασίας που διαμορφώνουν την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Και πρέπει να είναι μια αρκετά εμφατική εκδήλωση για να “κερδίσουμε” έναντι των Ευρωπαίων που έχουν πάρει τα πάνω τους λόγω της χαοτικής προσέγγισης του Ηνωμένου Βασιλείου στις διαπραγματεύσεις εξόδου από την ΕΕ.
Ο μοναδικός μεγαλύτερος φόβος για το 2018 της Theresa May είναι πως η ιστορία που η ίδια και η κυβέρνησή της περιφέρουν για την σπουδαιότητα του Ηνωμένου Βασιλείου, και για την ανάγκη της Ευρώπης να κρατήσει κοντά το Ηνωμένο Βασίλειο μετά το Brexit, θα εκτεθεί ως αναληθής. Η May θέλει το αφήγημα της “Παγκόσμιας Βρετανίας” να τα πάει καλά το 2018, για να διατηρήσει υπό έλεγχο την πολιτική της κατάσταση στο εσωτερικό αλλά και να υπενθυμίσει στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες του πόσο αξιόλογος εταίρος μπορεί να είναι το Ηνωμένο Βασίλειο.
Για την Theresa May, η “Παγκόσμια Βρετανία” πρέπει να γίνει πραγματικότητα προκειμένου να εξασφαλίσει μια καλή διευθέτηση για το Ηνωμένο Βασίλειο στη μελλοντική του σχέση με την ΕΕ. Όσο επιφανειακό και αν είναι το σχέδιο, δεν υπάρχει Plan B. Η απομόνωση σταμάτησε να είναι τόσο ελκυστική για το Ηνωμένο Βασίλειο περίπου πριν από ένα αιώνα. Σε έναν διασυνδεδεμένο κόσμο, η προοπτική αυτή φαίνεται θετικά τρομακτική.
