29/03/2024

Ευρωπαϊκές ρίζες πολιτικών μετεξελίξεων;


Γράφει ο Αντώνης Παπαγιαννίδης

Μπορεί η πορεία προς τις Ευρωεκλογές του (Μαϊου) 2019 να λειτουργήσει ως μήτρα που θα φέρει πολιτική αλλαγή στις επιμέρους χώρες της γηραιάς ηπείρου; Μετά την αμηχανία των Γερμανικών εκλογών και την αβεβαιότητα που προέκυψε από τις ακόμη πιο πρόσφατες Ιταλικές, η – υποτιθέμενη – επανεκκίνηση που έφερε στην Γαλλία η περσινή εκλογή Μακρόν, αντισταθμίζοντας το Brexit, κατέληξε σε ένα Ευρωερωτηματικό. Τώρα, όμως, έχουμε μπροστά μας το αντίθετο ενδεχόμενο: η «ανάγκη» Ευρωπαϊκής παρουσίας να λειτουργεί ως καταλύτης πολιτικών μετεξελίξεων σε διάφορες χώρες.

Η χθεσινή επίσημη «πρώτη» του ΜέΡΑ του Γιάνη Βαρουφάκη στην Αθήνα είναι αφορμή να στρέψει κανείς την ματιά στην πρώτη τέτοια χρήση του Ευρωπαϊκού/της Ευρωπαϊκής κλίμακας ως μοχλού για την δημιουργία πολιτικών κινήσεων υπέρβασης των μέχρι σήμερα σχημάτων. Με ευθεία στόχευση τις Ευρωεκλογές του 2019 ξεκίνησε στις αρχές Μαϊου την πορεία του το DiEM25 με Βαρουφάκη, Luigi De Magistris (του Κινήματος DemA) και Benoît Hamon (της Génération.s), στην Νάπολη που δήμαρχο έχει τον De Magistris. Αν υποτεθεί ότι την βαρουφάκειο ΜέΡΑ την γνωρίζουμε, η DemA είναι ακρωνύμιο της Democrazia e Autonomia που δημιουργήθηκε γύρω από τον εισαγγελέα (με ιστορία αντι-Μαφίας, αλλά και αποκάλυψης χρηματοδοτικών σκανδάλων με την βοήθεια της αντι-διαφοράς/OLAV του συστήματος των Βρυξελλών) αλλά και ψηφισμένο με ψήφους-ρεκόρ στις Ευρωεκλογές του 2009 Ντε Μαγκίστρις. Και εκεί, πρόθεση είναι να αξιοποιηθεί η πλατφόρμα των Ευρωεκλογών του 2019 ενόψει ανοίγματος του DemA στις τοπικές/περιφερειακές της Ιταλίας του 2020, και εν συνεχεία σε συμμετοχή (από ριζοσπαστική πλευρά) στην ανασύνθεση του Ιταλικού πολιτικού σκηνικού, το οποίο ήδη είδαμε – με τις εκλογές του Μαρτίου 2018 – πόσο εύθραυστο είναι.

Ο Μπενουά Αμόν, πάλι, έρχεται από την αριστερή πτέρυγα του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος: διετέλεσε υπουργός Παιδείας (νωρίτερα υφυπουργός Κοινωνικής Οικονομίας) στην Κυβέρνηση Ολλάντ, παραιτούμενος όταν έκρινε ότι «είχε εγκαταλειφθεί η σοσιαλιστική πολιτική». Ο Αμόν είχε επιδιώξει να διεκδικήσει την Προεδρική εκλογή του 2017, κερδίζοντας ήδη στις προκριματικές των Σοσιαλιστών τον (τότε Πρωθυπουργό) Μανουέλ Βάλλς, αλλά όταν ο Μακρόν «πήρε κεφάλι» τον στήριξε δημόσια στον δεύτερο γύρο των Προεδρικών. Η δημιουργία του Génération.s στόχο έχει «να μην επιτρέψει σε μια παρασιτική πολιτική τάξη να αντικαταστήσει την άχρηστη και αδύναμη που καταδίκασαν οι Γάλλοι». Έχει καταδικάσει «τον Μακρονισμό ως όλβια Ατλαντίδα όπου ανθούν οι ελίτ» και επιδιώκει να διασώσει αξίες της Αριστεράς στα εργασιακά αλλά και το μεταναστευτικό.

Όμως το κεντρικότερο στοίχημα που τίθεται σ’ αυτήν την φάση είναι η μετεξέλιξη του En Marche του ίδιου του Εμμανουέλ Μακρόν – που υποτίθεται ότι «έσπασε τα παραδοσιακά καλούπια» στην Γαλλία – σε «κάτι το Ευρωπαϊκό» . Με την απονομή του Βραβείου Καρλομάγνου για το 2018 στον Μακρόν – το είχε λάβει ο Ζισκάρ και ο Μιττεράν, όχι ο Σαρκοζί ή ο Ολλάντ – αναφερόταν «το όραμα [του Μακρόν] για μια νέα Ευρώπη και την επαναθεμελίωση του Ευρωπαϊκού σχεδίου […] με αναδιάρθρωση της συνεργασίας των λαών και των χωρών».
Την στιγμή αυτή, το En Marche του Μακρόν διαθέτει στο Στρασβούργο μόνο τον μεσαίου αναστήματος Jean Arthuis – άλλοτε υπουργό Οικονομικών στις Κυβερνήσεις Σιράκ – ο οποίος μάλιστα συμμετέχει στους Φιλελεύθερους (του Guy Verhofstadt). Ενώ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο γνωστός μας Pierre Moscovisi είναι Σοσιαλιστής «παλαιάς κοπής». Την ίδια στιγμή ο (Γάλλος Ευρωσοσιαλιστής) Gilles Pargneaux υποτίθεται έχει πείσει 73 Ευρωβουλευτές – από 21 χώρες – που ξεκινούν από το Λαϊκό Κόμμα/Χριστιανοδημοκράτες και τους Ευρωσοσιαλιστές και φθάνουν μέχρι τους Πράσινους – να υπογράψουν ένα «Κάλεσμα για την Ευρωπαϊκή Επανίδρυση», που έχει Μακρονικές συμπάθειες, όχι όμως και δομή.

Τίποτε από αυτά δεν αρκεί για τις φιλοδοξίες του Μακρόν, που ήδη λάνσαρε «μεγάλη πορεία για την Ευρώπη» με μια λογική επέκτασης της «επανάστασης» που θεωρεί ότι έφερε στην Γαλλία και σε άλλες χώρες της ΕΕ: προτού καταβυθιστεί η παρουσία Ματτέο Ρέντσι στην Ιταλία, το άνοιγμα Μακρόν είχε φθάσει σε ένα τρίγωνο που περιελάμβανε και τον ημέτερο Αλέξη Τσίπρα, ως μέρος αυτής της πορείας. Να δούμε τώρα.

kontra news

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024