28/03/2024

Η ντροπή της Μόριας

Γράφει ο Χριστόδουλος Γιαλουρίδης* 


Υπάρχουν στιγμές στην πορεία λαών και κρατών, που η ντροπή ταιριάζει σε καταστάσεις που θίγουν την ανθρώπινη ύπαρξη, την αξιοπρέπεια, που προσβάλλουν τον πολιτισμό και την ιστορία τους. Η Μόρια αποτελεί μια τέτοια περίπτωση για την χώρα μας, για την Ελλάδα. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια προσβάλλεται βάναυσα, ο άνθρωπος ως ύπαρξη ζωής και στοιχειώδους ουμανιστικής οντότητας καταρρακώνεται διασυρόμενος πανταχόθεν, άνευ ορίων, χωρίς αναστολές, χωρίς κανένα έλεγχο.

Η παρεμβατική θέληση και υποχρέωση των κατά ταύτα αρμοδίων, δηλαδή των υπευθύνων, ταγμένων προς τούτο οργάνων της Ελληνικής Πολιτείας εν προκειμένω, όχι μόνο δεν εκδηλώνεται, όπερ και καθηκόντως οφείλουν, αλλά αφήνουν τα πράγματα να κινούνται ανεξελέγκτως και χωρίς καμία οργανωμένη προσπάθεια παρακολούθησης ή ελέγχου τους. Μοναδική εναπομείνασα εν προκειμένω «εξουσία» άσκησης ρόλου, αυθαιρέτου πάντοτε και εν πλήρη αταξία παρέμβασης, εναπόκειται πλέον στους διαφόρους εκπροσώπους συμφερόντων και ομάδων παρασιτικής λειτουργίας κυκλωμάτων, επονομαζομένων και νονών, που κατά ταύτα ελέγχουν κατά τρόπο απάδοντα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και εν γένει ύπαρξης, άτομα που άνευ στήριξης, βοήθειας ή καθοδήγησης, συνωστίζονται ατάκτως και εν είδει κοπαδιού στους καταυλισμούς.

Η Μόρια δεν προσβάλλει μόνο το ελληνικό κράτος και την σημερινή πολιτική εξουσία, αλλά αποτυπώνει μια πληγή, που σηκώνει ένα χαστούκι που επιπίπτει στας μαλακάς παρείας όλων ημών. Επιπίπτει επί του συνόλου των Ελλήνων, καταρρακώνει ως ανωτέρω την περηφάνια και την αξιοπρέπεια της Ελλάδος. Η διεθνής εικόνα της χώρας, του κάθε κράτους, δεν προσωποποιείται στον εκάστοτε πρωθυπουργό ή στον εκπρόσωπό του, αλλά αναφέρεται στην Ελλάδα, στους Έλληνες, σε όλους μας που συναποτελούμε το όλον του ελληνικού έθνους.

Εκείνος που αρνητικά, όπως εν προκειμένω προβάλλεται, είναι ο «Έλληνας», η «Ελλάδα», το «ελληνικό» ή ο «ελληνικός τρόπος» σε κάθε περίπτωση. Συνεπώς, η χώρα, η Ελλάδα, όλοι εμείς βρισκόμαστε ενώπιον μιας εξαιρετικά δυσάρεστης κατάστασης, αντιμέτωποι όντως με μια τραγωδία εντός των πυλών, χωρίς να μπορούμε να πράξουμε οτιδήποτε θα ήταν σε θέση να αποτρέψει, να διορθώσει ή και να ακυρώσει μια τέτοια αρνητική για την χώρα δρομολογηθείσα εξέλιξη.

Πρόκειται για στιγμές, όπου ο πολιτικώς δρών υπερβαίνει την παρεμβατική, διορθωτική ικανότητα της κοινωνίας, γιατί ο δρών, καλώς ή κακώς, ορίστηκε να την εκπροσωπεί, να πράττει κατ’ εντολήν της, ακόμη και εάν τούτο επέρχεται εν αντιθέσει τη βουλήσει της. Αυτό σημαίνει πως η εκπροσώπηση του κράτους λαμβάνει χώρα μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες εκλογής εκείνων που είναι ταγμένοι να διαπραγματεύονται εν ονόματι της χώρας και του έθνους και αφ’ ης στιγμής η δημοκρατική διαδικασία ολοκληρωθεί και η εκπροσώπηση πραγματώνεται, τότε δεν μπορεί να παρέμβει η κοινωνία διορθωτικά ή ανατρεπτικά ή και ακυρωτικά προς κινήσεις που πραγματοποιεί ο εκπροσωπών αυτήν πολιτικώς δρών, φορέας συγκεκριμένης κρατικής εξουσίας.

Αυτή είναι η μοίρα των κρατικών επιλογών, οι οποίες δεν είναι πάντοτε οι πρέπουσες ή οι ωφελιμότερες και καλύτερες για την κοινωνία και το έθνος, την κρατική οντότητα και τις προσδοκίες των πολιτών και της κοινωνίας. Αυτό είναι και το στοίχημα της δημοκρατικής επιλογής, όπου οι πολίτες οφείλουν μετά λόγου γνώσεως, εμπειρίας και κυρίως εθνικής ευθύνης να αποφασίζουν, τόσο για τους εκπροσώπους που επιλέγουν ως κυβέρνηση της χώρας τους, όσο και το πολιτικό περιεχόμενο της αποστολής τους.

Προϊόν εμφυλίου

Επιστρέφοντας στο ζήτημα της Μόριας, που εξαρχής ετέθη, οφείλει κανείς να επισημάνει πως συζητώντας για διεθνείς συγκρούσεις και προβλήματα, πρέπει να ανατρέξουμε στις αφετηριακές τους δομές και τους μηχανισμούς παραγωγής κρίσεων και συγκρούσεων και να διαπιστώσουμε πως η Μόρια δεν είναι μια τυχαία εξέλιξη, που γεννήθηκε από μόνη της. Η Μόρια είναι το προϊόν ενός εμφυλίου πολέμου στην Μέση Ανατολή, η ευθύνη ανάφλεξης του οποίου οφείλεται πολύ περισσότερο σε εξωγενείς δυνάμεις που συνέπραξαν προς τούτο, από ότι στα συγκρουόμενα μέρη.

Η γειτονική Τουρκία, για παράδειγμα, συνέτεινε τα μέγιστα στην γέννηση και κυρίως στην ενίσχυση της σύγκρουσης, έτσι ώστε να εμφανίζεται ως ο θεματοφύλακας της ειρήνης εκ μέρους του διεθνούς παράγοντα, που αναγκάζεται να υποδέχεται τους πρόσφυγες και εκτοπισμένους, οι οποίοι προέρχονται από την σύγκρουση.

 

Η Ελλάδα, που εμφανίζεται αυτή την περίοδο αυτό που ονομάζεται ως αποθήκη ψυχών, οφείλει να λάβει μέτρα εξόδου της από την απομόνωση και την μοναξιά της ευθύνης. Κατά ταύτα οφείλει να πρωτοστατήσει στην σύγκλιση μιας διάσκεψης με συμμετοχή των χωρών της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, της Τουρκίας μη υπολειπομένης, όπου πρέπει να αποφασισθεί εν είδει νέου σχεδίου ρύθμισης των προβλημάτων του ευρωπαϊκού χώρου, κατά τρόπο, ο οποίος να διευθετεί τις ανθρωπιστικές διαστάσεις του προβλήματος, έτσι που να ανταποκρίνεται η ευρωπαϊκή πολιτική στις πολιτιστικές της καταβολές. Η Ευρώπη χρειάζεται την εκπόνηση ενός νέου, κατά τα πρότυπα του μεταπολεμικού σχεδίου Μάρσαλ, προγράμματος που να αντιμετωπίζει γενναία και αποφασιστικά, κυρίως δε ανθρώπινα, τα προβλήματα των προσφυγικών ροών και της πολεμικής αναμέτρησης στην Μέση Ανατολή.

Ανθρώπινες συνθήκες

Η Αθήνα οφείλει να αξιοποιήσει ορθολογικά και αποτελεσματικά τα κονδύλια, τα οποία εισέρχονται στην χώρα με τρόπο, ο οποίος, εφόσον δεν μπορεί να επιλύσει το πρόβλημα, τουλάχιστον να ανταποκρίνεται σε στοιχειώδεις, αληθινά ανθρώπινες συνθήκες η υποδοχή και διαβίωση των ατόμων, που καταφθάνουν αβιάστως και χωρίς την βούλησή τους στον τόπο μας, έτσι ώστε να μην αισθάνεται η χώρα και οι Έλληνες ντροπή για την εικόνα που εκπέμπεται διεθνώς σε σχέση με την μεταχείριση των ανθρώπων, την ικανότητα του κράτους και την αποτελεσματικότητα των ελληνικών υπηρεσιών.

Κλείνοντας, πρέπει να αναγνωρίσουμε πως η Μόρια κατά τα ανωτέρω αποτελεί μια κραυγαλέα αποτυχία της ευρωπαϊκής πολιτικής, η οποία και υφίσταται πλήγμα αξιοπιστίας και ικανότητας αντιμετώπισης προβλημάτων, που αφορούν στην Ευρώπη, στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και στα κράτη – μέλη του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

 

*Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής, Διευθυντής Κέντρου Ανατολικών Σπουδών για τον Πολιτισμό και την Επικοινωνία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

πηγή:in.gr 

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail
Geopolitics & Daily News Copyrights Reserved 2024