ΑΡΘΡΟ 50 ΚΑΙ BREXIT ΤΟ 2019
Γράφει ο Μιχάλης Αράπης*
Η 29η Μαρτίου 2019 είναι η καταληκτική ημερομηνία για το λεγόμενο Brexit δηλαδή της εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαική Ένωση. Στο άρθρο γίνεται μια συνοπτική ανάλυση του χρονικού και της νομικής διαδικασίας που ακολουθείται. Σε αυτό το ρευστό πολιτικό και νομικό τοπίο είναι απαραίτητο να τονιστεί ότι το ΗΒ θα παραμείνει τουλάχιστον ως τότε κράτος μέλος της ΕΕ και επομένως δεν έχει αλλάξει ακόμη τίποτα σε ότι αφορά τα δικαιώματα των ομογενών μας.
Ηνωμένο Βασίλειο
Πολλά εκατομμύρια πολιτών της ΕΕ διαμένουν μόνιμα και προφανώς νόμιμα σε κάποιο άλλο κράτος της ΕΕ. Μια χώρα που αποτελεί προσφιλή προορισμό είναι το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Βορείου Ιρλανδίας που εν συντομία αναφέρεται ως Ηνωμένο Βασίλειο (ΗΒ). Ο συνολικός αριθμός πολιτών από άλλα κράτη μέλη που ζουν και προσφέρουν στο ΗΒ υπολογίζεται σε πάνω από 3.8 εκατομμύρια ενώ ο αριθμός των Βρετανών πολιτών που ζει στα άλλα 27 κράτη μέλη της ΕΕ υπολογίζεται στα 1.8 εκατομμύρια. Στο ΗΒ υπολογίζεται ότι διαβιούν πάνω από 100.000 Έλληνες πολίτες.
Στις 23/06/2016 διεξήχθη στο ΗΒ ένα συμβουλευτικού χαρακτήρα δημοψήφισμα για την παραμονή ή αποχώρηση της χώρας από την ΕΕ. Με αποτέλεσμα 51.9% επικράτησε η πρόταση για αποχώρηση. Μετά την παραίτηση της κυβέρνησης του David Cameron και μέσα από εσωκομματικές διαδικασίες ανέλαβε την πρωθυπουργία χωρίς την διενέργια εθνικών εκλογών η Theresa May. Στις 29 Μαρτίου 2017 ενεργοποιήθηκε από την Βρετανική Κυβέρνηση το Άρθρο 50 που ξεκίνησε τις διαδικασίες για την αποχώρηση του HB από την ΕΕ.
Ευρωπαική Ένωση
Η ΕΕ έχει 28 Κράτη Μέλη. Λόγω απουσίας Συντάγματος, οι ανώτατοι Ευρωπαικοί Νόμοι είναι οι Συνθήκες οι οποίες συνήθως παίρνουν το ονομά τους από το όνομα της πόλης στην οποία υπογράφονται. Η πιό πρόσφατη και πιο σημαντική από όλες είναι η “Συνθήκη για τη λειτουργία της ΕΕ (2007)” που είναι ευρέως γνωστή ως η Συνθήκη της Λισαβώνας και τέθηκε σε ισχύ το 2009.
Η ΕΕ έχει καθιερώσει 4 σπουδαίες ελευθερίες μετακίνησης. Σύμφωνα με το Άρθρο 26 της Συνθήκης της Λισαβώνας “εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, των προσώπων, των υπηρεσιών και των κεφαλαίων”. Ο κάθε πολίτης κράτους μέλους είναι αυτόματα και πολίτης της ΕΕ. Αυτή η βασική και απαρέγκλητη γραμμή είναι ο θεμέλιος λίθος της καθημερινής μας πραγματικότητας και η εξήγηση στο γιατί μπορούμε τόσο εύκολα και απλά να μετακινούμαστε για εργασία, σπουδές, διαμονή με οικείους, διακοπές, μέσα στην ΕΕ.
Άρθρο 50
Η Συνθήκη της Λισαβώνας εισήγαγε για πρώτη φορά ένα άρθρο για το πως μια χώρα μπορεί να αποχωρήσει απο την ΕΕ. Κάτι τέτοιο δεν είχε υπάρξει ποτέ ως τότε σε καμία Συνθήκη. Το άρθρο που ορίζει την διαδικασία εξόδου είναι το Άρθρο 50. Για να αποχωρήσει λοιπόν ένα κράτος πρέπει να ενεργοποιήσει το Άρθρο 50 που ορίζει ότι μεταξύ του κράτους αυτού και των άλλων 27 θα υπάρξουν διαπραγματεύσεις που θα κρατήσουν τουλάχιστον 2 χρόνια. Επομένως η αποχώρηση του κράτους θα γίνει τουλάχιστον δύο χρόνια μετά την ενεργοποίηση του άρθρου 50.
Αν και πολιτικά είναι περίπλοκο, πρέπει να σημειωθεί ότι από νομικής πλευράς από τη στιγμή που η ενεργοποίηση του Άρθρου 50 είναι μονομερής, μέχρι την συμπλήρωση των 2 ετών το κράτος μπορεί να την αποσύρει και να παραμείνει πλήρες μέλος όπως πριν. Μετά το πέρας της διετίας δεν υπάρχει αυτό το δικαίωμα και υπάρχει νομικό κενό αφού δεν υπάρχει αναφορά στο επίμαχο άρθρο. Τότε είτε το κράτος θα αποχωρήσει έχοντας συνάψει συμφωνία με την ΕΕ είτε θα υπάρξει το ολέθριο σενάριο της αποχώρησης χωρίς συμφωνία. Το τι θα γίνει και αν στο τέλος της διετίας αποχωρήσει το ΗΒ και αν αποχωρήσει με συμφωνία, τι είδους συμφωνία θα επιτευχθεί, είναι υπό διαπραγμάτευση με τους σημερινούς του εταίρους.
*Μιχάλης Αράπης – LLB, LLM – Νομικός
Αντιπρόεδρος Ελληνορθοδόξου Κοινότητος Κάρντιφ και Νοτίου Ουαλίας
Υπεύθυνος Ουαλίας των New Europeans
info@michaelarapis.com
michaelarapis.com
Σημείωση:Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ανεξάρτητη εβδομαδιαία ελληνική εφημερίδα του Λονδίνου Ελευθερία . Ολόκληρη την εφημερίδα μπορείτε να την βρείτε εδώ:
