Η επομένη της Συμφωνίας των Πρεσπών
Γράφει ο Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
Το θέμα κάθε διεθνούς ή διμερούς συμφωνίας μεταξύ δύο κρατών είναι πάρα πολύ σοβαρό και χρήζει ειδικών γνώσεων για να αναλυθεί πλήρως. Αυτό το εύρος γνώσεων, κανονικά, δεν το έχει ΚΑΝΕΙΣ μόνος του. Ακόμα και οι άνθρωποι που εξειδικεύονται στο διεθνές δικαιο, στη διεθνή ασφάλεια, στην στρατηγική, κτλ. έχουν μόνο μέρος της εικόνας.
Υπάρχει λόγος που αυτές οι συμφωνίες όταν συγγράφονται γίνονται από επιτροπές ειδικών με πολύ μεγάλη εμπειρία και πάντα θέλουν ΧΡΟΝΙΑ για την πλήρη εφαρμογή τους (σταδιακή επιβολή άρθρων και επαλήθευση τους). Ένα καλό παράδειγμα το βιώσαμε οι ίδιοι με τα μνημόνια που ήταν διεθνείς οικονομικές συμφωνίες. Ακόμα και τότε όμως προέκυψαν σοβαρά λάθη (χαρακτηριστικό το πρώτο μνημόνιο) με αποτέλεσνα τα μέρη να επανέρχονται και αναλόγως ισχύος να αναδιαμορφώνουν όρους.
Στην περίπτωση της πΓΔΜ είχαμε μια συμφωνία που φτιάχτηκε μέσα σε 2 μήνες, είχαμε καθολική επιβολή της και μέσα σε όλα αυτά, έχουμε δημοσιογράφους, καλλιτέχνες, καφενόβιους, μαρκετίστες και άλλους, να λένε ό,τι τους κατέβει χωρίς να έχουν καν μετέχει σε μια τέτοια ομάδα. Παράλληλα, υπάρχουν ειδικοί που εκφράζουν ανησυχίες ΕΣΤΙΑΣΜΕΝΑ σε αυτά που βλέπουν και αναγνωρίζουν κενά στην συμφωνία, ενώ άλλοι επιλέγουν να κοιτούν την συμφωνία σε σημεία που θα ήθελαν να τα δουν να επιβάλλονται αλλά δεν έχουν καμία διασφάλιση το πώς θα γίνει αυτό.
Όλοι έχουν μια γνώμη και κάποιοι μια εστιασμένη κρίση βάσει εξειδίκευσης. Εκείνο όμως που παρατηρώ είναι πώς ουδείς σκέφτεται το πραγματικό “μετά”. Ακόμα και αν συμφωνώ πώς η συμφωνία έχει σοβαρά κενά ερμηνείας και αφήνει προβλήματα, εντούτοις δεν είδα μια σοβαρή προσπάθεια ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ από επίσημη ομάδα για να αντιμετωπίσει με ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ το τι θα έρθει. Φυσικά το ίδιο δεν έχω δει και από την άλλη πλευρά που στηρίζει το καλό της συμφωνίας να δίνει μια στρατηγική στο τι θα κάνει όταν δεν θα υπάρχει συμμόρφωση (διότι το να είσαι κάθε μήνα στο κατώφλι της Χάγης δεν είναι λύση).
Αν η συμφωνία είναι καλή ή όχι, φαίνεται από τις αντιδράσεις και τις δηλώσεις της πΓΔΜ και πώς τηρεί ή δεν τηρεί τους όρους της. Αυτό όμως έγινε και δεν μπορεί πλέον να ακυρωθεί (ξαναλέω δεν υπάρχει περίπτωση ακύρωσης από την πλευρά μας πλέον). Τι θα γίνει μετά; Και μάλιστα με δεδομένο πώς τόσο η Αλβανία όσο και η Τουρκία έχουν σαφώς μεγαλύτερη ισχύ από την πΓΔΜ και καλύπτουν και αυτές συμφέροντα γεωστρατηγικής άλλων παικτών. Θα βάλουμε επιγραφή “Περάστε Κόσμε, πάρτε ό,τι θέλετε, το αφεντικό τρελάθηκε; “
Σημείωση 1η: Προσέξτε τί ψηφίζετε. Το προσωπικό όφελος μπορεί να είναι εχθρικό προς το εθνικό.
Σημείωση 2η: Όπου βλέπετε τυχάρπαστους να μιλάνε για την συμφωνία, ρωτήστε τους αν έχουν διαβάσει καν την σύμβαση που έκαναν με την τράπεζα τους για την κάρτα που έχουν για το ΑΤΜ και τί λέει. Και ας αφήσουν τα εξειδικεύμενα άρθρα για γνώστες.
Καλή Κυριακή να έχουμε…
