Ο “παλαβός” Βρετανός πρέσβης είχε δίκιο για τον Τραμπ
Γράφει ο Γιώργος Λυκοκάπης
Αναμενόμενη ήταν η παραίτηση του Κιμ Ντάροκ, του μέχρι πρότινος Βρετανού πρεσβευτή στις ΗΠΑ. Ο διπλωμάτης προκάλεσε το πιο σοβαρό επεισόδιο στις σχέσεις Ουάσιγκτον-Λονδίνου, όλων των τελευταίων ετών. Σε απόρρητα υπομνήματα του, τα οποία ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, χρησιμοποιούσε απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για την κυβέρνηση Τραμπ.
Η Βρετανίδα πρωθυπουργός υπερασπίστηκε τον πρεσβευτή, όχι όμως και ο Μπόρις Τζόνσον, το φαβορί για την ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος. Σε αντίθεση με την Τερέζα Μέι, ο πρώην Λονδρέζος δήμαρχος έχει άριστες σχέσεις με τον Ντόναλντ Τραμπ. Ο μεγιστάνας, φανατικός υποστηρικτής του Brexit, έχει μιλήσει πολλές φορές με κολακευτικά λόγια για τον Τζόνσον. Αντιθέτως εμφανίζεται να περιφρονεί την Βρετανίδα πρωθυπουργό, λόγω της επαμφοτερίζουσας στάσης της για το Brexit.
Ο Κιμ Ντάροκ ανέφερε στο σημείωμα παραίτησης του πως «η τρέχουσα κατάσταση καθιστά αδύνατο να συνεχίσω το έργο μου». Δεν έχει άδικο, μιας και ο Βρετανός διπλωμάτης ήταν πλέον ανεπιθύμητο πρόσωπο για την αμερικανική κυβέρνηση. Ο Ντόναλντ Τραμπ ανταπέδωσε τις προσβολές, χαρακτηρίζοντας τον διπλωμάτη “παλαβό” και “ηλίθιο τύπο”! Μετά από όλα αυτά, η παραίτηση Ντάροκ ήταν μονόδρομος.
Ο πρώην πρεσβευτής είχε προχωρήσει σε μια γλαφυρή περιγραφή της κυβέρνησης Τραμπ, η οποία είναι κοινός τόπος των σημαντικότερων αμερικανικών μέσων ενημέρωσης. Αναρίθμητα είναι τα βιβλία που κυκλοφορούν για τη σουρεαλιστική κατάσταση που φέρεται να επικρατεί στον Λευκό Οίκο. Πολλά προκάλεσαν μεγάλες συζητήσεις στο εσωτερικό των ΗΠΑ. Ενδεικτικά αναφέρουμε το “Φωτιά και οργή” του Μάρτιν Γουλφ, ή το πολύκροτο “Φόβος” από τον δημοσιογράφο που αποκάλυψε το σκάνδαλο του Watergate.
“Απέραντο φρενοκομείο” ο Λευκός Οίκος
Από το 2017, ο πρώην πρεσβευτής περιέγραφε τον Λευκό Οίκο ως “απολύτως δυσλειτουργικό”. Εδώ ο Κιμ Ντάροκ δεν μας είπε κάτι καινούργιο. Στις αρχές της, η προεδρία Τραμπ περισσότερο θύμιζε ένα πολιτικό reality show. Κυβερνητικοί αξιωματούχοι αποπέμπονταν με συνοπτικές διαδικασίες. Οι ίδιοι οι σύμβουλοι του προέδρου, εμφανίζονταν να επιδίδονται σε προσωπικές “μάχες” αλληλοεξόντωσης. Αυτό όμως που κάνει τόσο αλλόκοτη την προεδρία του μεγιστάνα, είναι πως ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος εμφανίζεται, ακόμα και σήμερα, να αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση του!
Είδαμε πως σε σημαντικά διεθνή ζητήματα, όπως τις διαπραγματεύσεις με τη Βόρεια Κορέα ή τον εμφύλιο στην Λιβύη, άδειασε μεγαλοπρεπώς τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Μπόλτον και τον υπουργό Εξωτερικών Πομπέο. Στα υπομνήματα του ο τέως πρεσβευτής έγραψε ότι οι πληροφορίες «περί χάους και άγριων συγκρούσεων» που σημειώνονται στον Λευκό Οίκο, είναι «στην πλειονότητά τους αληθείς». Οι αιτιάσεις του Ντάροκ επιβεβαιώνονται από την ίδια την πραγματικότητα.
Για παράδειγμα, στα τέλη του 2017, προκλήθηκε σάλος στις ΗΠΑ από τις φήμες ότι ο τότε υπουργός Εξωτερικών Τίλερσον είχε αποκαλέσει “ηλίθιο” τον Τραμπ. Μερικούς μήνες μετά, ο μεγιστάνας τον απέπεμψε, με εξευτελιστικό τρόπο, εν πτήση. Από τις αρχές της προεδρίας του, ο Ντόναλντ Τραμπ είχε την υποψία πως εντός του Λευκού Οίκου υπήρχε μία “πέμπτη φάλαγγα” που τον υπονόμευε.
Αυτή η υποψία μετατράπηκε σε βεβαιότητα, μετά από ένα βαρυσήμαντο άρθρο που δημοσίευσαν οι New York Times, τον Σεπτέμβρη του 2018. Σε αυτό ανώνυμος κυβερνητικός αξιωματούχος, ανέφερε πως λειτουργεί ως “σιωπηλή αντίσταση” έναντι των “χειρότερων παρορμήσεων” του Αμερικανού προέδρου. Επομένως δεν είχε τόσο άδικο ο Ντάροκ που χαρακτήριζε τον Τραμπ “αδέξιο” και “ανασφαλή”, όταν χαρακτηρίζονταν “παρανοϊκός” ακόμα και από τους ίδιους τους υπουργούς του.
Ο “Εξολοθρευτής” δεν μετράει μέρες
Όμως, παρά τις απαξιωτικές αναφορές του, ο Κιμ Ντάροκ προειδοποιούσε το Λονδίνο να μην ξεγράψει τον Τραμπ. Στον αντίποδα, έβλεπε πολλές πιθανότητες επανεκλογής του. Σημείωνε χαρακτηριστικά πως «μπορεί να ξεπηδήσει μέσα από τις φλόγες, όπως ο Σβαρτσενέγκερ στις τελευταίες σκηνές του Εξολοθρευτή»! Αυτή είναι η πιο ενδιαφέρουσα και ουσιώδης διαπίστωση των σημειώσεων του τέως πρεσβευτή. Μόνιμη επωδός των Δημοκρατικών και πολλών μέσων ενημέρωσης, ήταν πως ο Τραμπ “μετράει μέρες” στην προεδρία.
Όμως ο μεγιστάνας απέδειξε πως διαθέτει αξιοθαύμαστες πολιτικές αντοχές. Έχει έναν σκληρό πυρήνα υποστηρικτών, οι οποίοι αντιστοιχούν στο 40% του εκλογικού σώματος. Η πλειοψηφία των Αμερικανών εγκρίνει τους χειρισμούς του στην οικονομία, ένα ζήτημα που εκλέγει πρόεδρο στις ΗΠΑ. Είδαμε πως οι κρίσιμες προκριματικές εκλογές του Νοεμβρίου, δεν εξελίχθηκαν σε δημοψήφισμα κατά του Τραμπ, όπως προσδοκούσαν οι Δημοκρατικοί.
Όσον αφορά το περίφημο “Russiagate”, αποδείχτηκε στην πράξη “άνθρακας ο θησαυρός”. Ο ειδικός ανακριτής Μιούλερ, αν και κατέληξε πως υπήρξε ρωσική ανάμιξη στις αμερικανικές εκλογές, δεν μπόρεσε να αποδείξει την ενοχή του ίδιου του Τραμπ. Αν και το πόρισμα δεν ήταν απαλλακτικό, ο Τραμπ μίλησε για “δικαίωση” του. Είναι φανερό πως δεν αντιμετωπίζει τον κίνδυνο καθαίρεσης, όπως ο Ρίτσαρντ Νίξον.
Δεν είναι τυχαίο που η Δημοκρατική επικεφαλής της Βουλής Νάνσι Πελόζι, απέκλεισε το ενδεχόμενο να ξεκινήσει διαδικασίες καθαίρεσης του Αμερικανού προέδρου. Είχε προειδοποιήσει χαρακτηριστικά για το ενδεχόμενο να επικρατήσει “κλίμα διχασμού” στις ΗΠΑ, φοβούμενη την συσπείρωση της βάσης των ρεπουμπλικανών υπό τον Τραμπ.
Ουσιαστικά η σφοδρή πολέμιος του προέδρου Τραμπ συμφωνεί με τα συμπεράσματα του υπομνήματος του Βρετανού πρεσβευτή ότι ο Τραμπ «αν και λαβωμένος, μπορεί να ξεπηδήσει μέσα από τις φλόγες σώος». Ομολογούν πως ο μεγιστάνας είναι ένα πολύπλοκο πολιτικό φαινόμενο, που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με αφορισμούς και δικαστικές διώξεις. Πόσο μάλλον που οι Δημοκρατικοί δεν φαίνεται να έχουν καταλήξει σε έναν κατάλληλο υποψήφιο προκειμένου να τον αντιμετωπίσει στις προεδρικές εκλογές του 2020.