Βήματα εξισορρόπησης στη Λίβυη παρά την αστάθεια

της Δρ Άννας Κωνσταντινίδου*

Ιστορικός- Διεθνολόγος

Προς στιγμήν, η λέξη εξομάλυνση για τη Λιβύη, δεν είναι η πιο ενδεδειγμένη να χρησιμοποιηθεί για την περίοδο που διανύουμε μέχρι την 24η Δεκεμβρίου, ωστόσο όμως αυτό που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε, αποδεικνύοντας ότι το πολιτικό περιβάλλον της δείχνει να προσπαθεί σε ένα βήμα εξισορρόπησης των καταστάσεων, είναι ότι στη συγκεκριμένη χώρα επανακάμπτουν τόσο οι τεχνικές εταιρείες δυτικών (και κυρίως) ευρωπαϊκών κρατών όσο και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (μάλιστα χθες υπογράφηκε σχετικό πρωτόκολλο ανάμεσα στην ΥπΕξ της Λιβύης και σε τράπεζα της Μάλτας), αναδεικνύοντας, κυρίως με την «επαναφορά» των ευρωπαϊκών τραπεζών στη Λιβύη, ότι υφίστανται νέα δεδομένα.

Στη βάση των γενικών αρχών του Διεθνούς Οικονομικού Δικαίου, μία επένδυση (και πόσω μάλλον όταν αφορά ένα χρηματοπιστωτικό μέσο) σε ένα κράτος διασφαλίζεται με νομικά εχέγγυα (όσο το δυνατόν πιο «άτρωτα’) , ώστε να αποφευχθούν καταστάσεις που το οικονομικό και εμπορικό σύστημα «βίωσαν» στο όχι μακρινό παρελθόν.

Σίγουρα, τα εξτρεμιστικά σχήματα που ενεργούν στο γύρω γεωγραφικό περιβάλλον (με προτροπή της Τουρκίας) είναι μια συνισταμένη που κάθε άλλο πρέπει να παραβλέψουμε, παρόλα αυτά η συνάντηση την Τρίτη στο Κάιρο εκπροσώπων κυβερνητικών οργανώσεων από το Μάλι, την Αιθιοπία (αν και η Αιθιοπία στο εσωτερικό της περνάει δύσκολα) και του Νίγηρα με Λίβυους και Αιγυπτίους αξιωματούχους για την απόσυρση από το λιβυκό περιβάλλον των μισθοφορικών στρατευμάτων που επανδρώνονται από ομάδες των συγκεκριμένων χωρών, επίσης είναι μία παράμετρος που δεν πρέπει να μας διαφεύγει.

Και αυτό γιατί σηματοδοτεί πως ναι μεν μπορεί τα συγκεκριμένα περιβάλλοντα, να έχουν δημιουργήσει σχέσεις αλληλεξάρτησης με την Τουρκία, ωστόσο βρίσκονται, ως αποδεικνύεται, σε ένα πολιτικό – κοινωνικό μεταίχμιο. Σίγουρα η συμβολή της Αιγύπτου ως δίαυλος ανάμεσα σε Ένωση (Δύση) και αυτές τις χώρες είναι ανεκτίμητη, και επίσης αυτό που πρέπει, θεωρώ, να έχουμε στο μυαλό μας είναι, ότι η Γαλλία και οι ΗΠΑ μέχρι να λειτουργήσουν τα γεωτρύπανα στην κυπριακή ΑΟΖ επιδιώκουν την εξομάλυνση.

Τα διαφυγόντα κέρδη των ενεργειακών κολοσσών έφτασαν σε δυσθεώρατο σημείο, όταν εξαναγκάστηκαν το 2018, λόγω των γεγονότων που εξελίσσονταν στο ευρύτερο γεωγραφικό περιβάλλον και κυρίως της τουρκικής προκλητικότητας, να εγκαταλείψουν την κυπριακή ΑΟΖ και να αποσυρθούν. Και τώρα με μία γαλλοκυπριακή αμυντική συμφωνία, συγχρόνως δε ότι η Γαλλία είναι μέλος, αλλά και ότι η Αμερική έχει μπει ως παρατηρητής στο EastMed Gas Forum αποδεικνύεται ότι οι ενεργειακές εταιρείες επιστρέφουν στην περιοχή με προνόμια και δικαιώματα θεσμικά (αν και δεν είναι τόσο δόκιμος ο όρος) κατοχυρωμένα.

*Η Δρ Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος, Μέλος και Εξωτερική Συνεργάτιδα του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ), Εξωτερική Συνεργάτιδα Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και Σχολής Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ)