Η επόμενη μέρα στην Ουκρανία
Ας σκεφτούμε το σκηνικό της επόμενης μέρας μετά τη λήξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
Η Ρωσία είναι εξαιρετικά πιθανό να έχει επικρατήσει στην ΝΑ Ουκρανία. Ενδεχομένως να έχει προσαρτήσει εδάφη όπως με την Κριμαία. Θα έχει εξοστρακίσει εκατομμύρια κόσμου από Ντονμπάς και ίσως να έχει εποικίσει την περιοχή με Ρώσους συν τους Ρωσόφωνους Ουκρανούς.
Η χώρα γενικώς έχει δεχθεί σοβαρά πλήγματα υποδομών. Ειδικά η ΝΑ μεριά της έχει σχεδόν ισοπεδωθεί. Αυτό σημαίνει πως θα χρειαστεί περί τα 80-100δις € να επανέλθει. (Υπολογισμοί χθες από FT).
Το υπόλοιπο κομμάτι της Ουκρανίας που δεν θα έχει καταληφθεί από Ρωσία, διαπνέεται πλέον από έντονο και ισχυρό αντι-ρωσικό μένος (όπως εμείς με τους Τούρκους). Θα είναι προς είσοδο στην ΕΕ όπου πολλοί θα βρουν χώρο δόξης λαμπρόν για κατασκευαστικές, υπηρεσίες κτλ, κοινώς επενδύσεις. Το ίδιο και οι ΗΠΑ. Ίσως και η Κίνα που θα κοιτάξει προφανώς το συμφέρον της. Μπορεί και η Τουρκία. Κοινώς θα έχει εισροή χρημάτων και πιθανόν να επανέλθει πιο γρήγορα από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Ειδικά με το σκεπτικό των πόρων της (βλ. σιτοβολώνες και σπάνιες γαίες).
Τα μέρη που θα έχουν προσαρτηθεί στην Ρωσία θα χρειαστούν και αυτά ανοικοδόμηση. Εδώ τα πράγματα όμως είναι πιο δύσκολα. Διότι ήδη η Ρωσία έχει σοβαρά προβλήματα στην οικονομία της (ακόμα και πριν τον πόλεμο) ενώ έχει απομονωθεί από το μεγαλύτερο κομμάτι της υδρογείου σε κάθε τομέα. Ο μόνος ξένος επενδυτής ίσως με πραγματική οικονομία να δώσει θα είναι η Κίνα. Μια Κίνα όμως που αν δούμε πως έπραξε σε Μαυροβούνιο και Σερβία με μαζικές απαιτήσεις αποπληρωμών δανείων (περίπτωση σιδηροδρόμου σε Μαυροβούνιο) ας πούμε πως δεν είναι βέλτιστη λύση. Παράλληλα, αν δούμε το παράδειγμα της Κριμαίας που δεν είχε και τόση ζημιά, ακόμη περιμένουν πως θα λυθεί το ζήτημα της υδροδότησης από την κεντρική χώρα της Ρωσίας.
Η Ουκρανία που θα είναι εκτός Ρωσίας θα μπει ίσως, όπως είπαμε, και στην ΕΕ. Και ίσως και σε τμήματα της Frontex και αν γίνει ποτέ ευρωστρατος (αμφιβάλλω αλλά ας πούμε ότι γίνει) και εκεί. Θα γίνει μέλος δηλαδή μιας ομάδας κρατών που καλώς ή κακώς λειτουργούν ως σύνολο και πολλές φορές ως σύμμαχοι των ΗΠΑ.
Τι μας θυμίζει όλο αυτό;
Την περίπτωση της Κύπρου. Μια χώρα διχοτομημένη από μια εισβολή παράνομη και κατάφωρα ενάντια στο διεθνές δίκαιο. Οι κάτοικοι των κατεχομένων περνάνε αρκετά άσχημα με προβλήματα, χωρίς δυνατότητα να απολαύσουν ελευθερίες και οικονομική ανάπτυξη σε ατομικό επίπεδο. Από την άλλη η ελεύθερη Κύπρος έχει συνεργασίες, ανάπτυξη, τελευταία και εξοπλιστικές συνεργασίες λόγω κοιτασμάτων. Και η Τουρκία να μην μπορεί να κάνει επέκταση εισβολής καθώς θα είναι όλοι απέναντι τώρα. Καθώς είναι μέλος της ΕΕ (κυρίως) και συνεργάτης σε άλλες τετράγωνες συμμαχίες. Δεν είναι βέβαια στο ΝΑΤΟ αλλά επί της ουσίας έχει προστασία από ΗΠΑ, Γαλλία, ΗΒ ως τρίτες χώρες.
Τι κατάφερε λοιπόν ο Πούτιν μέχρι στιγμής με την εισβολή; Αντικειμενικά και απτά:
– κατάφερε να ξυπνήσει το ΝΑΤΟ που όδευε προς λήθη.
– κατάφερε να συσπειρώσει όλη την Ευρώπη και την Δύση γενικότερα εναντίον του.
– κατάφερε να επανεξοπλίσει την Γερμανία.
– κατάφερε να φέρει πιο κοντά Σουηδία και Φινλανδία σε αίτηση ένταξης στο ΝΑΤΟ
– κατάφερε να απομονώσει από το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη την χώρα του και να μειώσει την αγοραστική δύναμη των Ρώσων που νιώθουν σιγά σιγά με έλλειψη αγαθών και υπηρεσιών με ό,τι σημαίνει αυτό. Ειδικά οι νέοι του, οι οποίο επιθυμούν να φύγουν από τη χώρα
– έδειξε πως η Ρωσία δεν έχει την ισχύ που προέβαλε ότι είχε ως υπερδύναμη (φαίνεται στο πεδίο όσο και αν κάποιοι εθελοτυφλούν)
– προβλημάτισε συνεργάτες και συμμάχους για την στάση του σε σοβαρά θέματα διαφωνιών (Αρκεί κάποιος να δει τις τοποθετήσεις που έκανε το Πεκίνο που προσπάθησε να κρατήσει όσο γίνεται ουδετερότητα και θα καταλάβει)
Γιατί έκανε λοιπόν την εισβολή;
Λάθος πληροφόρηση; Λάθος εκτίμηση; Ουδείς μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα
Η αλήθεια είναι πως για όποιους λόγους και αν το έκανε, ακόμα και αν επικρατήσει στην ΝΑ Ουκρανία, επί της ουσίας θα είναι Πύρρειος Νίκη. Όμοια σχεδόν μετά την σύγκρουση με την Φινλανδία, όπου μεν είχε επικρατήσει αλλά με εξαιρετικά βαρύ τίμημα που ακόμα και σήμερα έχει τα απόνερα του στην περιοχή.
Και το παράδοξο σε αυτή την τοξική γεωπολιτική σκακιέρα είναι πως αν ο Πούτιν έκανε την επέμβαση μόνο στην ΝΑ Ουκρανία και βοηθούσε τους ομοεθνείς του και μετά αποχωρούσε, ίσως και να έβγαινε και από πάνω και μπορεί να την γλίτωνε και με ένα χαστούκι στον καρπό .. άλλωστε μην ξεχνάμε πως οι υπόλοιποι αρχικά το είδαν ως εμφύλιο παρά ως εισβολή.
Τώρα όμως το τίμημα θα είναι εξαιρετικά βαρύ.
