Μερικές σκέψεις για τα γεγονότα στο Ισραήλ

Θεόδωρος Γιαννόπουλος 

Μετά την Ουκρανία, φαίνεται πως έχει ανοίξει ένα νέο πολεμικό μέτωπο στη γειτονιά μας, το οποίο κάνεις δεν γνωρίζει πως θα εξελιχθεί. Αν και οι Ισραηλινοί έχουν ανακοινώσει πως θα μπουν στη Λωρίδα της Γάζας για να σώσουν τους ομήρους και να νικήσουν τη Χαμάς, έχουν επικεντρωθεί μέχρι στιγμής σε αεροπορικά χτυπήματα και η χερσαία επιχείρηση φαίνεται να καθυστερεί. Αυτή η καθυστέρηση μπορεί να οφείλεται είτε στο γεγονός πως ο στρατός είναι απροετοίμαστος για κάτι τέτοιο (διόλου απίθανο δεδομένου του πολιτικού χάους που επικρατούσε στο χώρα τους τελευταίους μήνες), είτε επειδή το Ισραήλ δεν επιθυμεί την κλιμάκωση, με πιθανή εμπλοκή της Χεζμπολάχ ή ακόμα και του Ιράν, όποτε και η κατάσταση θα γίνει ακόμα πιο περίπλοκη. Πάντως η πρόσφατη πυραυλική επίθεση στο νοσοκομείο, κάθε άλλο παρά θετική εξέλιξη είναι. Άξιο απορίας βέβαια, παραμένει και το γιατί οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ δεν πρόβλεψαν το χτύπημα της Χαμάς, ή εάν το πρόβλεψαν, γιατί δεν έδρασε κατάλληλα ο Νετανιάχου.  

Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν ορισμένα πράγματα που η χώρα μας οφείλει να λάβει υπόψη. Αρχικά ξεκινώντας με μια διαπίστωση : η Ελλάδα και η Κύπρος αποτελούν τα τελευταία «φυλάκια» σταθερότητας και ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Πέραν από τα σύνορα μας, υπάρχει ένα ασταθές περιβάλλον. Από τις εμφύλιες διαμάχες στη Λιβύη και τη Συρία, μέχρι τις συγκρούσεις ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους, γίνεται φανερό πως η Ανατολική Μεσόγειος βρίσκεται συνεχώς σε αναταραχή. Σε ένα τέτοιο κλίμα οι μεγάλοι παίκτες της Δύσης, όπως οι ΗΠΑ ή η Ε.Ε, αναζητούν κράτη που μπορούν να προσφέρουν σταθερότητα, ασφάλεια και αξιοπιστία. Μέχρι πρότινος, τον ρόλο αυτό έπαιζε η Τουρκία. Όμως, η εξωτερική πολιτική του Ερντογάν τα τελευταία χρόνια, έχει δημιουργήσει κραδασμούς στις σχέσεις Τουρκίας-Δύσης. Είτε μιλάμε για το θέμα των S-400, είτε για την άρνηση της Τουρκικής Κυβέρνησης να επικυρώσει την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, γίνεται φανερό πως ο Ερντογάν κάνει κάποια βήματα απομάκρυνσης από τη Δύση.

Κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα, κατά πόσο ο Τούρκος Πρόεδρος θα συνεχίσει αυτή τη πολιτική. Αυτό που οφείλουν όμως να κάνουν η Ελλάδα και η Κύπρος, είναι να εκμεταλλευτούν αυτό το «κενό» και να εμφανιστούν ως η καλύτερη αξιόπιστη επιλογή. Το γεγονός δε, πως ο Ερντογάν έχει πάρει το μέρος την Χαμάς και  παρουσιάζεται ως ο «υπερασπιστής» των μουσουλμανικών πληθυσμών στη περιοχή, φαίνεται πως κόβει για τώρα την όποια επαναπροσέγγιση που επιδιωκόταν ανάμεσα στην Τουρκία και το Ισραήλ. Αυτό φυσικά, μας δίνει την ευκαιρία να ισχυροποιήσουμε ακόμα περισσότερο το συμμαχικό τρίγωνο Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και ενδεχομένως να ανοίξουμε την συζήτηση γύρω από τα ενεργειακά θέματα και τις ηλεκτρικές διασυνδέσεις. Εξάλλου το κράτος του Ισραήλ, έχει να μας διδάξει ένα πολύτιμο μάθημα. Η πρώην Πρωθυπουργός του Ισραήλ Γκόλντα Μέιρ, είχε πει χαρακτηριστικά : «Εμείς οι Εβραίοι έχουμε ένα μυστικό όπλο εναντίον των Αράβων : δεν έχουμε να πάμε άλλου. Οφείλουμε να πολεμήσουμε». Όπως και οι Ισραηλίτες, έτσι και εμείς, δεν έχουμε να πάμε κάπου άλλου. Ζούμε σε γεωγραφικά περιορισμένες περιοχές. Ο Ελληνισμός, δεν έχει περιθώρια να παραδώσει ούτε μια σπιθαμή γης. Και για αυτό κάνουμε τα πάντα για να διατηρήσουμε τα σύνορα μας ως έχουν.

Κλείνοντας, πρέπει να επισημανθεί πως όσα διαδραματίζονται στο Ισραήλ, γίνονται μερικές εβδομάδες πριν την συνάντηση Μητσοτάκη και Ερντογάν στην Θεσσαλονίκη. Η «νηνεμία» στα Ελληνοτουρκικά μετά τους καταστροφικούς σεισμούς στην Τουρκία, αν και καλοδεχούμενη, θα πρέπει να την βλέπουμε με επιφύλαξη. Είναι πολύ πιθανό να υπάρξει κάποιο «πισωγύρισμα» από πλευράς Τουρκίας και να διαταραχθεί το όποιο ήρεμο κλίμα έχει διαμορφωθεί τον τελευταίο καιρό. Έτσι και αλλιώς, όπως έχει ειπωθεί ξανά, ο πολιτικός διάλογος στη Θεσσαλονίκη, δεν θα περιλαμβάνει θέματα εθνικής κυριαρχίας, αλλά θέματα χαμηλής πολιτικής όπως ο τουρισμός και το περιβάλλον. Ακόμα και αν «ναυαγήσει» αυτή η πρωτοβουλία, η συζήτηση για τα ελληνοτουρκικά θα έχει κάνει το κύκλο της και θα επιστρέψει στην αφετηρία, δίχως να έχει χάσει κάτι η χώρας μας.

*Ο Θεόδωρος Γιαννόπουλος είναι απόφοιτος του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς, Αρθρογράφος και μέλος του Ελληνικού Τμήματος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων.