Είναι αναπόφευκτος ο πόλεμος των πολιτισμών;

Franz-Olivier Giesbert*
Le Point

Θέλουμε δεν θέλουμε τα είχε προβλέψει όλα ο Χάντινγκτον στον «Πόλεμο των πολιτισμών». Αυτός είναι αναμφίβολα και ο λόγος που προκάλεσε τέτοια κατακραυγή. Μετά την πτώση του σοβιετικού μπλοκ και αυτού που ονομαζόταν διπολικός κόσμος – μεταξύ Ανατολής και Δύσης – προέβλεψε την έλευση μιας νέας εποχής όπου οι διεθνείς συγκρούσεις δεν θα ήταν πλέον ιδεολογικές αλλά πολιτισμικές ακόμη και θρησκευτικές.

Το να έχεις δίκιο πολύ νωρίς είναι μεγάλο λάθος. Ο Σάμιουελ Χάντινγκτον κατηγορήθηκε ως πολεμοκάπηλος, ισλαμοφοβικός και χίλια δυο άλλα επειδή έγραψε ότι η νέα, πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων είναι πλέον δομημένη γύρω από οκτώ έως εννέα πολιτισμούς. Αφού επέκτεινε την επιρροή του στον πλανήτη στο όνομα της οικουμενικότητας – μια περίπου οφθαλμαπάτη σύμφωνα με τον Χάντινγκτον – ο δυτικός πολιτισμός βρίσκεται, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο στην τροχιά της παρακμής.

Διαβρωμένος από την woke υστερία, την αντιαποικιοκρατική αριστερά και το μίσος για τον εαυτό της, η Δύση βρίσκεται, αυτές τις μέρες, αντιμέτωπη με έναν εντυπωσιακό συνασπισμό, με επικεφαλής όλους τους σατράπες στον πλανήτη, εκείνους του Ιράν, της Τουρκίας, της Κίνας και της Ρωσίας : από την επανέναρξη της Ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης, είναι σαν όλος ο κόσμος ή σχεδόν όλος να έχει ενωθεί εναντίον μας για να υποστηρίξει στη Γάζα τη μαφία των φανατικών της Χαμάς, όπως τον αρχηγό τους, τον πολυδισεκατομμυριούχο Khaled Mechaal. Επί χρόνια βασίλευε χρησιμοποιώντας τον τρόμο στον παλαιστινιακό πληθυσμό της Γάζας, εκτρέποντας τη βοήθεια προς όφελος του και χρησιμοποιώντας τον πληθυσμό της ως «ανθρώπινη ασπίδα». Τίποτα δεν θα είναι ποτέ δυνατό χωρίς την εξολόθρευση αυτής της κλίκας. Ούτε δημιουργία παλαιστινιακού κράτους ούτε ειρήνη στην περιοχή.

Η εισαγωγή της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης στη Δύση, με τις σημαίες του Ισλαμικού Κράτους στους δρόμους μας και τις αντισημιτικές τους ενέργειες, δεν σταματά να σημαίνει συναγερμό στους απαθείς ηγέτες μας. Τώρα είναι καταδικασμένοι να αντιμετωπίσουν επιτέλους το ισλαμιστικό φαινόμενο. Όχι μόνο από την άποψη της τρομοκρατίας, που είναι αυτονόητο, αλλά και από την άποψη της ιδεολογικής επιρροής που διαφθείρει μεγάλους θεσμούς, συμπεριλαμβανομένου, για παράδειγμα, του αγαπητού μας Συμβουλίου της Επικρατείας. Αν θέλουμε να «συντρίψουμε το τέρας» (écraser l’infâme) όπως έλεγε ο Βολταίρος για τον θρησκευτικό σκοταδισμό, δεν πρέπει πλέον να διστάζουμε να τον κατονομάσουμε και να καταγγείλουμε τις οργανώσεις που είναι συνεργοί ή εχθροί του. Σημαντικότερος από όλους είναι ο ίδιος ο ΟΗΕ, ο οποίος έχει γίνει, με την πάροδο του χρόνου, μια θυγατρική ισλαμιστών που δεν ξεγελά παρά μόνο τους χαζούς.

Ντροπή για τη Γαλλία και τις Δημοκρατίες που συμμετείχαν την περασμένη εβδομάδα στη Γενεύη στο Κοινωνικό Φόρουμ του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών υπό την προεδρία του… Ιράν, υπό την ηγεσία δηλαδή μιας μαφίας διεφθαρμένων και αιμοδιψών μουλάδων. Ας σηκώσουμε επιτέλους κεφάλι και να δείξουμε το θάρρος που μας έλειψε τόσο πολύ τις τελευταίες δεκαετίες. Ας θυμηθούμε μια από τις κύριες διδασκαλίες του Σουν Τζου, του Κινέζου στρατηγού του 6ου αιώνα π.Χ.: η τέχνη του πολέμου συνίσταται στο να τον κερδίζεις χωρίς να τον κάνεις, αλλά προετοιμαζόμενος γι’ αυτόν. Μας έχει γίνει άλλωστε σαφές ότι η αδυναμία που δείχνουμε στους εχθρούς μας απλώς τους αποθρασύνει.

*Ο Franz-Olivier Giesbert είναι Αμερικανός (γαλλικής καταγωγής δημοσιογράφος, συγγραφέας και τηλεοπτικός παρουσιαστής