Η ισλαμοποίηση της Βρετανίας
«Οι ισλαμιστές ελέγχουν το Ηνωμένο Βασίλειο» δήλωσε πρόσφατα η πρώην Υπουργός Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου.
Η δήλωση της Suella Braverman δείχνει το αδιέξοδο του βρετανικού πολυπολιτισμικού μοντέλου και την αποτυχία της στρατηγικής του Ηνωμένου Βασιλείου για ένταξη (intégration) χωρίς αφομοίωση (assimilation), διαπιστώνει ο François-Joseph Schichan, πρώην διπλωματικό στέλεχος στο Ηνωμένο Βασίλειο και στρατηγικός αναλυτής.
Η επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου αποκάλυψε την αποτυχία του βρετανικού μοντέλου πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Τα φαινόμενα που έλαβαν χώρα έκτοτε καταδεικνύουν την αυξανόμενη επιρροή του ισλαμικού εξτρεμισμού σε μια χώρα που κάποτε επαινούνταν για το μοντέλο ένταξης χωρίς αφομοίωση. Για να περιγράψει αυτή την κατάσταση, η πρώην υπουργός Εσωτερικών Suella Braverman δήλωσε πρόσφατα στην Telegraph ότι «οι ισλαμιστές ελέγχουν τώρα το Ηνωμένο Βασίλειο. Ασκούν την επιρροή τους σε όλους τους τομείς.»
Το τελευταίο παράδειγμα είναι η απόφαση του Προέδρου της Βουλής των Κοινοτήτων να αλλάξει τις διαδικασίες του βρετανικού κοινοβουλίου για να προστατεύσει την ασφάλεια των βουλευτών, ορισμένοι από τους οποίους δέχθηκαν απειλές για την άρνησή τους να ζητήσουν κατάπαυση του πυρός στη Γάζα. Χωρίς να υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες σχετικά με αυτά τα διαδικαστικά ζητήματα, το σημαντικό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι ο εκφοβισμός και ο φόβος οδήγησαν ένα δυτικό πολιτικό σύστημα – το παλαιότερο κοινοβουλευτικό σύστημα στον κόσμο – να αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας του.
Σήμερα είναι ένας μικρός κανόνας της κοινοβουλευτικής διαδικασίας αλλά αύριο θα μπορούσαν να επηρεαστούν άλλες πιο θεμελιώδεις πτυχές. Αυτό το επεισόδιο διαδραματίζεται σε ένα ζοφερό πλαίσιο για το βρετανικό κοινοβούλιο, αντιμέτωπο με απειλές από ισλαμιστές εξτρεμιστές. Αρκετοί βουλευτές εγκατέλειψαν τις θέσεις τους ή ανακοίνωσαν ότι δεν θα κατέβουν στις επόμενες εκλογές μετά από απειλές ή επιθέσεις κατά των γραφείων τους στην εκλογική τους περιφέρεια. Η μνήμη του David Amess, του βουλευτή των Συντηρητικών που δολοφονήθηκε από έναν ισλαμιστή τρομοκράτη το 2021, είναι στο μυαλό όλων.
«Το πολυπολιτισμικό μοντέλο δεν λειτουργεί πλέον»
Αυτά τα νοσηρά φαινόμενα ξεπερνούν πολύ τον πολιτικό κόσμο. Από τις 7 Οκτωβρίου, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν διαδηλώσει καθημερινά έξω από τα κυβερνητικά υπουργεία και το κοινοβούλιο στο Westminster κατά των στρατιωτικών επιχειρήσεων του Ισραήλ στη Γάζα, και ορισμένοι έχουν ζητήσει ατιμώρητοι βία κατά των Εβραίων. Η αστυνομία του Λονδίνου δείχνει περίεργη ανοχή στη διεξαγωγή αυτών των διαδηλώσεων και στα συνθήματα που ακούγονται εκεί. Οι δημόσιες εκδηλώσεις για την υποστήριξη του Ισραήλ ακυρώθηκαν επίσης υπό την πίεση εξτρεμιστικών ομάδων – πρόσφατο θύμα ο γνωστός συγγραφέας Douglas Murray.
Στο Κοινοβούλιο, στους δρόμους, στις τοπικές κοινωνίες και γενικότερα στον δημόσιο χώρο, αυτά τα επεισόδια δείχνουν ότι το βρετανικό πολυπολιτισμικό μοντέλο δεν λειτουργεί πλέον. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει από καιρό υιοθετήσει μία λογική «laisser-faire» επιτρέποντας την έκφραση πολιτιστικών και θρησκευτικών ταυτοτήτων στην κοινωνία, στο σχολείο ή στις δημόσιες υπηρεσίες, μερικές φορές πηγαίνοντας πολύ μακριά και ανεχόμενο την εφαρμογή της σαρία σε ορισμένες γειτονιές. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτή η προσέγγιση επέτρεψε να μείνουν αθέατες οι θεμελιώδεις αλλαγές στη βρετανική κοινωνία, διαιωνίζοντας έτσι τον μύθο της «χαρούμενης διαφορετικότητας».
Η κατάσταση είναι τέτοια που ορισμένοι αναφέρουν τη Γαλλία ως υπόδειγμα – φαινόμενο αρκετά σπάνιο για το Ηνωμένο Βασίλειο – παρά τίς αποτυχίες και της Γαλλίας σε αυτόν τον τομέα. Η πρόσφατη απέλαση του Τυνήσιου ιμάμη Mahjoub Mahjoubi σημειώθηκε από βρετανικά μέσα ενημέρωσης και σχολιαστές ως κάτι αδιανόητο στο Ηνωμένο Βασίλειο, τουλάχιστον μέχρι τώρα. Ως εκ τούτου, οι διαδηλώσεις σχετικά με τις 7 Οκτωβρίου αποκάλυψαν την ύπαρξη βαθιών ρήξεων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η κατάσταση είναι πιθανό να επιδεινωθεί. Σήμερα μόνο το 37% του πληθυσμού του Λονδίνου είναι λευκοί Βρετανοί (το γνωρίζουμε αυτό γιατί οι Βρετανοί κρατούν στατιστικές εθνοτικών στοιχείων). Η μετανάστευση είναι εκτός ελέγχου με περισσότερες από 700.000 καθαρές αφίξεις το 2023, μια πλήρης ανατροπή της υπόσχεσης του δημοψηφίσματος του 2016 για το Brexit.
Είναι σαφές ότι αντιμέτωπος με αυτές τις ανησυχητικές εξελίξεις, ο πολιτικός κόσμος προσπαθεί να βρει μια απάντηση που να ανταποκρίνεται στο πρόβλημα. Για να βρει λύσεις, θα πρέπει πρώτα να αναγνωρίσει τη σοβαρότητα της κατάστασης. Ωστόσο, την ώρα που η Γαλλία διώχνει ισλαμιστές ιμάμηδες, το Ηνωμένο Βασίλειο επιδιώκει να ηρεμήσει τα πράγματα και η πολιτική τάξη παραμένει σε κατάσταση «άρνησης της πραγματικότητας».
«Αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα»
Το Συντηρητικό Κόμμα είναι διχασμένο. Απέκλεισε έναν από τους βουλευτές του που τόλμησε να επικρίνει τη συμβιβαστική πολιτική του Δημάρχου του Λονδίνου απέναντι στους ριζοσπάστες ισλαμιστές. Το Εργατικό Κόμμα, σε καλή θέση να κερδίσει τις επόμενες εκλογές, δείχνει ανησυχητική αδυναμία. Πρέπει να αντιμετωπίσει σημαντικό μέρος του εκλογικού του σώματος μουσουλμανικής καταγωγής. Η αδυναμία των δύο βασικών πολιτικών κομμάτων στοχεύει μόνο να διατηρήσει για λίγο ακόμη την ψευδαίσθηση της επιτυχίας της πολυπολιτισμικότητας.
Ως εκ τούτου, το Ηνωμένο Βασίλειο φαίνεται ανίκανο, τουλάχιστον μέχρι τώρα, να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα του μοντέλου της κοινωνίας του, παρόλο που τώρα το κοιτάζει κατάματα. Το κόμμα του Νάιτζελ Φάρατζ θα μπορούσε να επωφεληθεί από αυτή την κατάσταση στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Η πλειοψηφία της βρετανικής πολιτικής τάξης επιλέγει να κλείνει τα μάτια και να χαμηλώνει το κεφάλι μπροστά στις απειλές και τον εκφοβισμό. Μια προσέγγιση που έρχεται σε αντίθεση με την σκληρότητα με την οποία οι Βρετανοί αντιμετώπισαν τις τρομοκρατικές επιθέσεις του IRA τις δεκαετίες του 1980 και του 1990. Λίγο μετά την επίθεση που παραλίγο να της στοιχίσει τη ζωή στο Μπράιτον το 1984, η Μάργκαρετ Θάτσερ στάθηκε μπροστά στα ερείπια από την κατεστραμμένη πρόσοψη του ξενοδοχείου του στο οποίο διέμενε δηλώνοντας ότι η βία δεν πρέπει ποτέ να επικρατήσει. Η φύση της απειλής έχει αλλάξει, αλλά η πρόθεση παραμένει προφανής τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στη Γαλλία.
Η επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου έκανε πασιφανή της αποτυχία της πολυπολιτισμικότητας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αποκαλύπτει την έκταση των διαιρέσεων της βρετανικής κοινωνίας, ιδιαίτερα αυτές που προέρχονται από το ριζοσπαστικό Ισλάμ. Με το να παρουσιάζονται ως εναλλακτική στο γαλλικό μοντέλο της ανεξιθρησκίας και της αφομοίωσης, οι Βρετανοί έφτασαν ουσιαστικά στην ίδια αποτυχία με τη δική μας. Το ερώτημα είναι εάν η βρετανική κυβέρνηση και η κοινωνία θα συμφωνήσουν να αντιμετωπίσουν αυτήν την πραγματικότητα και να ενεργήσουν για να βάλουν ένα τέλος στην αδράνεια που τώρα αρχίζει να υπονομεύει τους δημοκρατικούς θεσμούς και αξίες του Ηνωμένου Βασιλείου.
