Το σκηνικό στην Βάρνα

Γράφει ο Αντώνης Παπαγιαννίδης

Θα ξεκινήσουμε – έτσι, για το καλό! – με κάτι θετικό για τα Ελληνικά συμφέροντα στην τελική ευθεία προς την Σύνοδο ΕΕ-Τουρκίας στην Βάρνα της (προεδρεύουσας στην Ένωση αυτό το 6μηνο) Βουλγαρίας. Στην μόλις προηγηθείσα Κορυφή των Βρυξελλών, τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Κύπρο επετεύχθη πολύ κοντά στο optimum των προσδοκιών (προσοχή: των προσγειωμένων προσδοκιών…) απέναντι στην δυσάρεστη και εντεινόμενα επιθετική γείτονα. Δηλαδή μια σαφής – όσο γίνεται για την «Ευρώπη» του 2018 – καταδίκη των «συνεχιζόμενων παράνομων ενεργειών» (δηλαδή και ρητή αναφορά στο παράνομο, αλλά και έμφαση στο συνεχιζόμενο, στο ασταμάτητο των ενεργειών) της Άγκυρας «στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο» (πολύτιμο το ΚΑΙ). μάλιστα, δε , με πρόταξη αυτών των επισημάνσεων σε σχέση με «τις ενέργειες της Τουρκίας στην Συρία» (που και πιο άμεσα πυρπολητικές είναι, και πιο κοντά στο στόχαστρο του διεθνούς παράγοντα). Κι αν αυτή ήταν η κεντρική στόχευση της Κορυφής – όπως την αποτύπωσε ο Ντόναλντ Τούσκ, Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που στα πρώτα στάδια της νέας ΕλληνοΤουρκικής εμπλοκής είχε δειχθεί πολύ λιγότερο διατεθειμένος να τοποθετηθεί ξεκάθαρα – η πρόσθετη συνεισφορά του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ, ο οποίος ούτως ή άλλως είχε τοποθετηθεί πιο κάθετα/επικριτικά κατά της στάσης της Αγκυρας, ήταν ότι «τα προβλήματα με την Τουρκία μεγαλώνουν».
Κάπου εδώ, τα αισιόδοξα ουσιαστικά εξαντλούνται. (Αν και θα μπορούσε κανείς να προσθέσει το ότι στην Κορυφή των Βρυξελλών, ούτε η Αθήνα ούτε η Λευκωσία πήγαν να πιέσουν για εκείνο το «κάτι περισσότερο» που η κοινή γνώμη πάντοτε έλπιζε/απαιτεί. Έτσι, και όχι φωνασκώντας, βγήκε το θετικό αποτέλεσμα των Συμπερασμάτων της Κορυφής) . Και μας έρχεται η πραγματικότητα της Βάρνας. Που είναι διπλή.

Και διπλά δυσοίωνη:
Πρώτον, στην Σύνοδο ΕΕ-Τουρκίας η βασική προσδοκία των «27» είναι η εξασφάλιση της συνέχισης της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας για το Προσφυγικό/Μεταναστευτικό. Η συμφωνία αυτή, που ούτε συμφωνία είναι, ούτε ικανοποιητική ποτέ υπήρξε (αν τολμήσει και την δει κανείς από πλευράς θεμελιωδών δικαιωμάτων, είναι φρικώδης), ούτε άλλωστε και τηρήθηκε πλήρως, έχει για τους Ευρωπαίους – δηλαδή για τους Γερμανούς – πρώτιστη προτεραιότητα. Επειδή έπεισε/πίεσε τον Ερντογάν να «μαζέψει» τις ανθρώπινες ροές του 2015-16. Τόσο απλά, τόσο ωμά. Τις οποίες ροές η Άγκυρα γνωρίζει ότι, απειλώντας ότι θα τις επαναλάβει, έχει ΤΟ όπλο που παγώνει τις πολιτικές ηγεσίες – ιδίως σε Γερμανία /Αυστρία – επειδή συνταράσσει την εκεί κοινή γνώμη. Τόσο απλά, τόσο ωμά. Οπότε, με αυτή την επίγνωση θα μεταβεί στην Βάρνα ο Ερντογάν, ο οποίος δεν γίνεται! … θα το σημείωσε ότι εγκαίρως ελευθερώθηκε για χάρη του η πρόσθετη χρηματοδότηση των 3 δις που διεκδικούσε η Άγκυρα – ενώ όμως το θέμα της βίζας για τους Τούρκους παραμένει. Τόσο απλά, τόσο ωμά.

Το δεύτερο είναι πιο δυσάρεστο ακόμη: ο μοχλός πίεσης που η «Ευρώπη» θεωρεί ότι διέθετε απέναντι στην Τουρκία – ο μοχλός εκείνος που η Ελλάδα, οι διαδοχικές Ελληνικές Κυβερνήσεις είχαν ινδαλματοποιήσει – δηλαδή η ενταξιακή πορεία της Αγκυρας, έχει από πολλού καταστεί ανενεργός. (Είναι τραγικά αφοπλιστική η διατύπωση του Αλέξη Τσίπρα: «[Η Ελλάδα] θα συνεχίσει να στηρίζει την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, παρότι είναι προφανές ότι η γείτων κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση». Τουλάχιστον… τον αντιλαμβάνεται και το λέει ξεκάθαρα!).

Αυτά, λοιπόν, δείχνουν ότι η Σύνοδος ΕΕ-Τουρκίας όχι μόνον «δεν θα είναι εύκολη», αλλά μπορεί και να κρύβει δυσάρεστες εκπλήξεις. Ας το θυμόμαστε, να μην φορτώνουμε με προσδοκίες για εκείνο που μας καίει σαν χώρα/σαν κοινή γνώμη περισσότερο: την απελευθέρωση των δυο Ελλήνων στρατιωτικών από την φυλακή της Αδριανούπολης…
…Α, ναι, και να μην ξεχνούμε το άλλο: ΑΝ ξεφύγει το Προσφυγικό/Μεταναστευτικό, πάλι από τα Ελληνικά νησιά θα περάσει το ανθρώπινο κύμα.

 kontra news