Αλλαγή του Δόγματος Μάχης των Αμερικανικών Πεζοναυτών για πρώτη φορά μετά το 1997 με φόντο τον Ρώσο-ουκρανικό πόλεμο
Γράφει ο Άγγελος Χωριανόπουλος
Αμυντικός Αναλυτής
Ο Διοικητής των Αμερικανών Πεζοναυτών Στρατηγός Ντέιβιντ Μπέργκερ παρατήρησε πρόσφατα ότι η επιμελητεία των δυνάμεων (logistics) έχει λάβει λιγότερη προσοχή από το κοινό από άλλες πτυχές του εκσυγχρονισμού του Σώματος Πεζοναυτών.
Σε ομιλία του στο National Press Club, ανέφερε πως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κανείς δεν είχε αμφισβητήσει το τρέχον διάγραμμα υλικοτεχνικής υποστήριξης που διατηρούσαν οι ΗΠΑ σε όλον τον κόσμο. Για πρώτη φορά μετά το 1997, ανέφερε πως γίνονται ορισμένες κινήσεις να καταστεί πιο εύκολη και ευέλικτη μια διαδικασία υποστήριξης προωθημένων αμερικανικών δυνάμεων. Κύριος λόγος αυτής της αλλαγής, είναι η ανάπτυξη αντιπλοϊκών βαλλιστικών ικανοτήτων από μεριάς Κίνας, η οποία χτίζει ένα ολόκληρο βαλλιστικό οπλοστάσιο με σκοπό να αναπτύξει ικανότητες κρούσης αμερικανικών βάσεων στον Ειρηνικό αλλά και δυνάμεις αεροπλανοφόρων. Η δυνατότητες αυτές περιλαμβάνουν και ανάπτυξη κατευθυνόμενων βλημάτων με πληθώρα κεφαλών και ικανοτήτων.
Έχοντας αυτό κατά νου, το Σώμα Πεζοναυτών τον Φεβρουάριο ανακοίνωσε μέσω της δημοσίευσης της έκθεσης «Installations and Logistics 2030» ότι έκανε εκτεταμένες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει τα logistics. Τώρα, το Σώμα θέτει ορισμένες από αυτές τις αλλαγές σε επίσημο δόγμα. Η υπηρεσία δημοσίευσε πρόσφατα τη «Δογματική Έκδοση 4» του Σώματος Πεζοναυτών, μια ενημερωμένη έκδοση του δόγματος logistics από το 1997. Το νέο δόγμα επαναλαμβάνει ορισμένες από τις έννοιες από το Installations and Logistics 2030, αλλά εστιάζει λιγότερο σε συγκεκριμένα σχέδια και περισσότερο στη φιλοσοφία επιχειρησιακής ανάπτυξης των logistics.
«Αυτή η έκδοση προορίζεται για όλους τους πεζοναύτες. … Είναι σχεδιασμένο να διαβάζεται από εξώφυλλο σε εξώφυλλο και να εφαρμόζεται άμεσα», διακηρύσσει ο πρόλογος του Μπέργκερ στο έγγραφο άνω των 130 σελίδων (χωρίς τις υποσημειώσεις). Σε μια μελλοντική σύγκρουση, τα logistics πιθανότατα θα βληθούν από κινεζικά πυραυλικά συστήματα. Ένα μόνο χτύπημα ακριβείας θα μπορούσε να αδρανοποιήσει ένα πλοίο ανεφοδιασμού ή ένα εργοστάσιο, έτσι οι πεζοναύτες θα πρέπει όλο και περισσότερο να προμηθεύονται τις προμήθειες τους μέσω διαφορετικών δικτύων, σύμφωνα με το δόγμα – δημιουργούνται «ιστοί ανεφοδιασμού» και όχι αλυσίδες εφοδιασμού.
Το Σώμα Πεζοναυτών εξακολουθεί να αντιλαμβάνεται τα logistics τόσο ως τέχνη όσο και ως επιστήμη. Είναι ακόμα σημαντικό, σύμφωνα με το νέο δόγμα, για τους επιμελητές να έχουν καλή εκπαίδευση και να αναπτύσσουν προσοχή στη λεπτομέρεια. Ωστόσο, στο έγγραφο του 1997 δεν δίνεται έμφαση στην ενημέρωση στις “ομάδες ανθρώπου-μηχανής”. «Οι αναδυόμενες τεχνολογίες όπως οι μη επανδρωμένες πλατφόρμες, η τεχνητή νοημοσύνη, η μηχανική μάθηση και η κοινοκτημοσύνη αισθητήρων, έχουν τη δυνατότητα να αυξήσουν την ταχύτητα και τον ρυθμό του πολέμου», αναφέρει το νέο δόγμα. Οι επιμελητές θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία για να βοηθήσουν στην αξιολόγηση της ζήτησης των στρατευμάτων για νέες προμήθειες. Ωστόσο, λόγω των συμπερασμάτων από τον πόλεμο στην Ουκρανία, προκύπτει πως θα ήταν καλύτερο οι προωθημένες αμερικανικές δυνάμεις να έχουν εφοδιαστεί με σημαντικές ποσότητες υλικού πριν την έναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων έτσι ώστε να μην χρειαστεί να στηριχτούν σε logistic δια θαλάσσης.
Αλλά το νέο δόγμα δεν αφορά μόνο μεθόδους και τεχνολογία. Αφορά επίσης τη διασφάλιση ότι το προσωπικό logistics είναι κατάλληλα εκπαιδευμένο και διατηρείται σε θέσεις εργασίας στις οποίες είναι αποτελεσματικό και αξιόπιστο. Το σκεπτικό αυτό είναι ιδανικό ακόμα και για το Ελληνικό Στρατάτευμα, καθώς στηρίζεται στην πρωτοβουλία «διαχείρισης ταλέντων» του Σώματος. «Προσπαθούμε να αναπτύξουμε πεζοναύτες που σκέφτονται κριτικά με όσες περισσότερες επιλογές μπορούν και στη συνέχεια τους δίνουμε τη δυνατότητα να αποφασίσουν ποια επιλογή είναι η καταλληλότερη για αυτούς σε αυτό το συγκεκριμένο επιχειρησιακό σενάριο», είπε ο Άαρον Έιντζελ του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ, δηλώνοντας ούτε λίγο ούτε πολύ πως ο καθένας μπορεί να επιλέξει την ειδικότητά του βάση των αρεσκειών και των ικανοτήτων του όντας αυτομάτως πιο αποδοτικός στην εργασία του.
