Έβρος: Τα παιχίδια της Τουρκίας με το μεταναστευτικό και πώς οφείλουμε να τα αντιμετωπίσουμε

Γράφει ο Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας

Η νέα ένταση με ροές παράνομων μεταναστών στα ανατολικά σύνορα της χώρας μας, δυστυχώς δεν προκαλεί εντύπωση ούτε στους πλέον αδαείς, καθώς η τακτική της εργαλειοποίησης του μεταναστευτικού είναι γνωστή από την τουρκική κυβέρνηση.

Κάθε φορά που ο Έβρος στεγνώνει από νερό λόγω εποχής (καλοκαίρι), οι προσπάθειες των μεταναστών με την αρωγή των Τούρκων διακινητών να περάσουν στον ελλαδικό/ευρωπαϊκό χώρο αυξάνονται.

Το ίδιο ισχύει και για το Αιγαίο, όπου σε ορισμένα νησιά η απόσταση από τα τουρκικά παράλια είναι μικρή για έναν καλό κολυμβητή. Οι διακινητές στα τουρκικά παράλια, οι οποίοι δρουν με την ανοχή και ενίοτε με την αρωγή της κυβέρνησης Ερντογάν, βρίσκουν πάντοτε διάφορους τρόπους προκειμένου βάρκες με μετανάστες να εισβάλλουν στα ελληνικά χωρικά ύδατα με σκοπό να ζητήσουν διάσωση από το ελληνικό Λιμενικό Σώμα.

Παρά τα όσα ακούγονται και λέγονται στο τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό αέρα και στο δημόσιο λόγο από πολιτικούς και δημοσιογράφους, η διαχείρηση του μεταναστευτικού ζητήματος είναι μια απλή και εύκολη υπόθεση και μπορεί να γίνει με μέτρα που έχουν λάβει κι άλλες χώρες πριν από εμάς. Δυστυχώς μέχρι σήμερα στη χώρα μας καμία κυβέρνηση δεν το έχει πράξει και, όπως φαίνεται, ούτε πρόκειται γιατί οι κυβερνώντες μοιάζουν να προσπαθούν να διαχειριστούν την κατάταση χωρίς να ενδιαφέρονται να λύσουν το πρόβλημα, αντιμετωπίζοντας με φοβικό σύνδρομο τις υπερβολικές κατηγορίες αριστερών κομμάτων και ντόπιων διεθνιστών, οι οποίοι δήθεν κόπτονται για τον άνθρωπο, αλλά με την πρώτη ευκαιρία κάνουν- στο όνομα της αλληλεγγύης- δουλειές εκατομμυρίων με ΜΚΟ αγνώστου προέλευσης και εχθρικές προς τα εθνικά συμφέροντα.

Ας κάνουμε, λοιπόν, μια σύντομη λίστα με όσα οφείλει να πράξει η ελληνική πλευρά απέναντι στη μεταναστευτική απειλή:

– Αρχικά, αλλαγή νομοθεσίας και εκεί που λέει ελεύθερη κυκλοφορία των αιτούντων ασύλου, αυτό θα γίνει ελεύθερη κυκλοφορία για όσους έχουν άσυλο. Οι υπόλοιποι θα παραμένουν σε ΚΚΥΤ (Κλειστά Κέντρα Υποδοχής & Ταυτοποίησης) και φυσικά θα παραμένουν εντός αυτών φρουρούμενοι διότι πολύ απλά δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ποιοι είναι και γιατί βρίσκονται εδώ. Αυτό θα ισχύει μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης τους και την εξέταση/διασταύρωση των στοιχείων τους.

– Όσοι δεν έχουν έγγραφα (δυστυχώς οι περισσότεροι και πολλοί από αυτούς το κάνουν επίτηδες) θα λαμβάνονται τα στοιχεία που λένε από μεταφραστές οι οποίοι και θα κρίνουν αν όντως είναι από τη Συρία (συνήθως αυτό δηλώνει το μεγαλύτερο ποσοστό) ή από άλλη χώρα της (Αφγανιστάν, Πακιστάν για παράδειγμα). Σε δεύτερη φάση όλοι θα πρέπει να φυλάσσονται μέχρι τη διασταύρωση των στοιχείων τους με τις αντίτοιχες  πρεσβείες για το αληθές της δήλωσης τους. Αν έχουν πει ψέματα ή δεν διασταυρώνονται ορθά τα στοιχεία τους, θα παραμένουν φρουρούμενοι σε ειδικό κέντρο προς απέλαση χωρίς δικαίωμα ένστασης. Στο κέντρο απέλασης, είτε θα πουν από πού είναι και θα πάνε ήρεμα και ωραία πίσω ή θα μείνουν αιώνια στο συγκεκριμένο χώρο ο οποίος ουσιαστικά θα έχει το ρόλο «φυλακής» όπως αρμόζει για εισβολείς με δόλιο σκοπό.

– Αλλαγή νομοθεσίας, επίσης, για όσους έχουν ήδη άσυλο ή/και άδεια παραμονής η οποία και δεν θα ανανεώνεται σε περίπτωση καταδικαστέου ποινικού παραπτώματος και θα ακολουθεί στη συνέχεια άμεση απέλαση τους.

– Στα σύνορα της χώρας μας:  ανάπτυξη καμερών, σκυλιών, συναγερμών και ομάδων ανάπτυξης φρουρών οι οποίοι θα συλλαμβάνουν τους εισβολείς με σκοπό να γίνεται ορθή ταυοποίησή τους όπως αναφέρθηκε προηγουμένως και όχι για να αφεθούν ελεύθεροι εντός της ελληνικής επικράτειας.

– Συγκεκριμένος αριθμός για αποδοχή ασύλου έτσι ώστε να διατηρηθεί κοινωνική συνοχή στην χώρα. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μια χώρα δεν μπορεί να δεχθεί απεριόριστο αριθμό αλλά συγκεκριμένο. Με βάση λοιπόν τις δυνατότητες, οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές, θα ορίζεται συγκεκριμένος αριθμός ατόμων στα οποία η χώρα μπορεί να παρέχει άσυλο και αντίστοιχα συγκεκριμένος αριθμός ατόμων στους οποίους θα δοθεί προσωρινή άδεια παραμονής. Οι υπόλοιποι απλά δεν θα μπορέσουν να εισέλθουν καθώς δε γίνεται να υπάρχει απεριόριστη ροή ατόμων με δικαιολογία τις μεταναστευτικές ροές. Αν η ΕΕ και κάποιοι χαρτογιακάδες εντός των Βρυξελλών υποστηρίζουν την πολιτική των ανοιχτών συνόρων, καλό θα είναι να κουνούν υπεροπτικά το δάχτυλο στην Ελλάδα. Αντιθέτως ας ανοίξουν οι υπόλοιπες χώρες τα δικά τους σύνορα, να εισέλθουν όλοι μέσα για να κατανοήσουν από πρώτο χέρι την σύγκρουση πολιτισμών όπως περιγράφεται στο συγγραφικό πόνημα του Σάμιουελ Χάντιγκτον. Μια σύγκρουση η οποία είναι ολοφάνερη σε χώρες με πολλούς μουσουλμάνους μετανάστες (όπως Γαλλία, Σουηδία).

– Διαφάνεια σε οικονομικές δαπάνες που δίνονται για περίθαλψη μεταναστών σε καθεστώς ασύλου ή ως φιλοξενούμενοι, εφόσον αυτό γίνεται από τις δικές μας κοινωνικές δομές και υπηρεσίες σαν κόστος. Δε γίνεται από τη μια ο Έλληνας να φορολογείται να αντιμετωπίζει τριτοκοσμικές συνθήκες σε θέματα περίθαλψης και από την άλλη να παρέχεται από την δημόσια υγεία εφ΄όρου ζωής περίθαλψη σε κάθε μετανάστη που εισέρχεται στην ελληνική επικράτεια

-Επιδόματα που παρέχονται από το ελληνικό κράτος: Απόδοση με ΑΔΤ, ΑΦΜ & ΑΜΚΑ. Με ελάχιστη παραμονή στην χώρα 5+ έτη ως εργαζόμενος. Ισχύει το ίδιο ως άνω με την υγεία. Είναι φοροεπιστροφή το συγκεκριμένο ως παροχή υπηρεσιών. Δεν είναι από «λεφτόδεντρα» που κόβει το Ελληνικό κράτος.

– Πρώτα οι νόμοι του κοσμικού κράτους και μετά η θρησκεία και τα πιστεύω του καθενός. Ό,τι και αν πιστεύει κάποιος, είναι δικό του δικαίωμα και επιλογή και εννοείται πως είναι σεβαστό. Όμως σε ένα κράτος πρώτα απ΄όλα και πάνω από όλα είναι ο κοσμικός νόμος στον οποίο είναι υποχρεωμένοι να υπακούν όλοι.

– Ρύθμιση νόμου για το εκλέγεσθαι. Όπως και σε άλλες χώρες υποψηφιότητες για τα ανώτατα αξιώματα σε πολιτικές θέσεις ηγεσίας θα πρέπει να έχουν όσοι γεννήθηκαν στην χώρα και έχουν κατά ελάχιστο μια γενιά πριν γονείς στην Ελλάδα που είτε γεννήθηκαν εδώ, είτε έζησαν 20+ χρόνια κατά ελάχιστο.

– Bonus point αναλόγως προσόντων και χαρακτηριστικών. Αυτό το σύστημα χρειάζεται και για ανθρώπους από τρίτες χώρες που έρχονται εδώ και ουσιαστικά «αγοράζουν» την παραμονή τους (βλ. Golden Visa) χωρίς όμως πάντα να έχουν κάτι να προσφέρουν στην χώρα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Αυστραλίας  που πλέον δεν δέχονται τέτοιο παράθυρο στο σύστημα τους, καθώς διαπίστωσαν ότι οι Κινέζοι βρήκαν έδαφος για οικονομική εισβολή.

– Ακρίτες: σε κάθε ακριτική γωνιά της χώρας μας, ο φόρος να υποδιπλασιάζεται για τους μόνιμους κατοίκους  με μόνη υποχρέωση για γυναίκες και άνδρες να ενσωματωθούν σε μονάδες πολιτοφυλακής/εθνοφυλακής οι οποίες θα βοηθάνε, αν χρειαστεί,  σε κρίσεις αντίστοιχες με τον Μάρτιο του 2020. Υπόψη πώς δεν τίθεται θέμα διάκρισης εδώ καθώς το έχουν κάνει στην Γερμανία (για άλλους λόγους βέβαια) ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό τον αποκεντρωτισμό σε μικρές πόλεις της χώρας τους.

Φυσικά, εκτός από τα παραπάνω, υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, απλά στο συγκεκριμένο άρθρο δόθηκαν προτάσεις με συντομία για την ακαλύτερη αντιμετώπιση όσων βλέπουμε να συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στον Έβρο. Όσο πιο σύντομα η χώρα μας αντιληφθεί ότι το μεταναστευτικό σε συνδυασμό με το δημογραφικό αποτελούν ύψιστο ζήτημα επιβίωσης, τόσο πιο εύκολα θα αντιμετωπίσει τις προκλήσεις.