Τι σημαίνει η νίκη του Πούτιν για το μέλλον της Ρωσίας
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν εξασφάλισε μια πέμπτη θητεία στην εξουσία μέσω μιας αμφίβολης εκλογικής διαδικασίας.
Ο Πούτιν κέρδισε το 53% των ψήφων το 2000, το 71% το 2004, το 64% το 2012 και το 77% το 2018. Tο 87%, το ποσοστό δηλαδή των φετινών εκλογών, δύο χρόνια μετά την εισβολή στην Ουκρανία, ένα μήνα μετά τον περίεργο θάνατο του Ναβάλνι και ενώ ο Πούτιν είχε φροντίσει να εξαφανίσει κάθε φωνή αντιπολίτευσης στο εσωτερικό της Ρωσίας, μοιάζει με επιβεβαίωση της φαντασίωσης του Ρώσου ηγέτη ότι οι κινήσεις του νομιμοποιούνται.
O ανταποκριτής του Guardian στη Μόσχα, Άντριου Ροθ, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αυτός ο αριθμός είναι ανόητος. Φτάνει εκεί στη στρατόσφαιρα, με το είδος των αριθμών που λαμβάνουν μόνο στις πιο δεσποτικές περιοχές της Ρωσίας, όπως η Τσετσενία υπό τον Ραμζάν Καντίροφ. Το γεγονός ότι ο Πούτιν ισχυρίζεται ότι κερδίζει με αυτόν τον ρυθμό είναι περισσότερο αντανάκλαση της ψυχικής του κατάστασης παρά του εκλογικού σώματος… συνήθιζαν να έχουν κάποια αυτοσυγκράτηση επειδή ήθελαν να πουν ότι είναι μια δημοκρατική χώρα. Πλέον έχει μετατραπεί σε στέψη.»
Όμως, όπως αναφέρει στο CNN, o Νέιθαν Χοτζ το μεγαλύτερο ερώτημα είναι τί πραγματικά ακολουθεί;
Θα υπάρξει αναδιάταξη στο κρατικό πλοίο του Κρεμλίνου; Και ποια είναι τα πραγματικά καθήκοντα για έναν επανεκλεγμένο Πούτιν;
Μεταξύ των ειδικών στα της ρωσικής πολιτικής υπάρχουν κι εκείνοι που αναρωτιούνται εάν η προεδρική ψηφοφορία των προηγούμενων ημερών ήταν πράγματι ένα δημοψήφισμα για τον πόλεμο της Ρωσίας και αν το ποσοστό των εκλογών δίνει στον Πούτιν την ελευθερία να συνεχίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία όπως κρίνει;
Από αυτή την άποψη, ο Πούτιν φαίνεται να έχει περιθώρια ελιγμών. Ο Ρώσος πρόεδρος εκφράζει εμπιστοσύνη για τις εξελίξεις στο πεδίο της μάχης, ιδιαίτερα μετά την πτώση των πόλεων Bakhmut και Avdiivka στην ανατολική Ουκρανία. Και με τη Δύση να διστάζει για τη συνέχιση της βοήθειας προς την Ουκρανία –ιδιαίτερα το Κογκρέσο των ΗΠΑ, όπου ένα κρίσιμο πακέτο βοήθειας προς το Κίεβο παραμένει αδρανές– το εκλογικό αποτέλεσμα του δίνει δυναμική.
Στην προεκλογική συνέντευξή του με τον Ντμίτρι Κισέλιοφ, ο Πούτιν ξεκαθάρισε αυτό ακριβώς το σημείο συζήτησης. «Το να διαπραγματευόμαστε τώρα μόνο και μόνο επειδή τους τελειώνουν τα πυρομαχικά είναι κατά κάποιο τρόπο γελοίο από την πλευρά μας», είπε.
Αλλά οι σταδιακές προόδους της Ρωσίας στην ανατολική Ουκρανία έχουν τρομακτικό ανθρώπινο κόστος. Εξακολουθούν να υπάρχουν εικασίες ότι ο Πούτιν και οι στρατηγοί του μπορεί να χρειαστεί να ξεκινήσουν έναν νέο γύρο μετεκλογικής κινητοποίησης για να τροφοδοτήσουν στρατεύματα για το μέτωπο.
Μετά τις αρχικές ρωσικές αποτυχίες στην προσπάθεια να περικυκλώσει την Ουκρανία από τρεις πλευρές και να καταλάβει το Κίεβο, ο Πούτιν ανακοίνωσε μερική κινητοποίηση τον Σεπτέμβριο του 2022. Αλλά η Ρωσία παραμένει εγκλωβισμένη σε έναν πόλεμο φθοράς κατά μήκος ενός μετώπου 1.000 χιλιομέτρων. Ορισμένοι παρατηρητές πιστεύαν ότι ο Πούτιν περίμενε να ολοκληρωθεί η εκλογική αναμέτρηση για να κάνει το δυνητικά αντιδημοφιλές βήμα μιας νέας στρατιωτικής κινητοποιήσης καλώντας κι άλλους Ρώσους στο ουκρανικό μέτωπο. μεγάλης κλήσης.
Και ανεξάρτητα από το πώς ο Πούτιν αντιμετωπίζει το πρόβλημα του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας του, υπάρχει ένα άλλο πιθανό θέμα στην ημερήσια διάταξη. Η καταστολή της εσωτερικής αντιπολίτευσης της Ρωσίας –ό,τι τουλάχιστον έχει απομείνει από αυτήν– μπορεί να συνεχιστεί αμείωτη μετά τον ποσοστό του 87%
Σε δηλώσεις του μετά τη λήξη της εκλογικής αναμέτρησης σε ολόκληρη τη Ρωσία, ο Πούτιν έκανε μια ασυνήθιστη κίνηση: Ανέφερε το ακατανόητο, το όνομα του αείμνηστου ηγέτη της ρωσικής αντιπολίτευσης Αλεξέι Ναβάλνι, κάτι που είχε αποφύγει επιμελώς το προηγούμενο διάστημα.
Ο Πούτιν έχει συνηθίσει εδώ και καιρό να μην αναφέρει τον Ναβάλνι, ο οποίος πέθανε τον περασμένο μήνα σε μια ρωσική φυλακή βόρεια του Αρκτικού Κύκλου. Ωστόσο, απαντώντας σε μια ερώτηση σχετικά με τον θάνατο του Ναβάλνι και τον αποκλεισμό των φωνών της αντιπολίτευσης κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο Πούτιν έσπασε το πρωτόκολλο για να αποκαλέσει τον θάνατο του Ναβάλνι “λυπηρό γεγονός”, αλλά απέρριψε μια ερώτηση σχετικά με το δίκαιο των εκλογών αλλάζοντας το θέμα. Αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι ο Πούτιν πιστεύει ότι βρίσκεται σε ασφαλές έδαφος.
Η πρόβλεψη της μετεκλογικής πορείας δράσης του Πούτιν είναι μια δύσκολη υπόθεση. Ο Ρώσος ηγέτης έχει, βραχυπρόθεσμα, προστατεύσει την οικονομία του με κυρώσεις. Τα εργοστάσια πυρομαχικών του ξεπερνούν τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους συμμάχους τους και το πολιτικό τοπίο έχει καθαριστεί από κάθε ανταγωνισμό.
Όμως ο πόλεμος είναι πάντα απρόβλεπτος. Και όποιες και αν είναι οι προσπάθειες του Πούτιν να περιστρέψει τα πράγματα προς όφελός του, τα μακροπρόθεσμα προβλήματα της Ρωσίας –δημογραφική παρακμή, το κόστος του πολέμου και των κυρώσεων και η εγγενής ευθραυστότητα της ηγεσίας– είναι απίθανο να εξαφανιστούν πριν ο Πούτιν εκλεγεί για έκτη θητεία.
