To μήνυμα της ημέρας: Πλησιάζει η 25η Μαρτίου, άραγε τι θα γιορτάσουμε;

Γράφει ο Δημήτρης Τσαϊλάς

Δεν υπάρχει πραγματική μνήμη επειδή δεν ζήσαμε την πραγματική φύση του πολέμου; Στην πραγματικότητα παρακολουθούμε τις παρελάσεις μας για να ξεχάσουμε την αγριότητα, τον τρόμο, τις κραυγές, το αίμα, τον θόρυβο και την ανόητη βία των πολέμων. Αναλώνουμε μερικά λεπτά για να θυμόμαστε τους ήρωες, τους ένδοξους νεκρούς, τους πεσόντες, εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους, τους προγόνους μας που θυσιάστηκαν για ελευθερία, δημοκρατία, για τη χώρα μας, για …. τι;

Ξεχνάμε τα πτώματα με πρόσωπα τρομαγμένα και τα έντερα τους να χύνονται πάνω στο έδαφος. Ξεχνάμε τους στρατιώτες με κομμένα άκρα από κρυοπαγήματα. Ξεχνάμε αυτούς που τρελάθηκαν από τον πόλεμο, που ζουν στους δρόμους μας και γεμίζουν τις φυλακές και τα καταφύγια για τους άστεγους με τους εφιάλτες τους.

Πλέον δε στεκόμαστε με δέος μπροστά στα μνημεία μας, ούτε θυμόμαστε τις αμέτρητες εκατοντάδες χιλιάδες που εμείς, οι Έλληνες, έχουμε απολέσει στους πολέμους μας. Και τα δάφνινα στεφάνια με κάποιο τρόπο δεν είναι ορατά, όπως και οι νεκροί είναι αόρατοι.