Γιατί η Τουρκία δεν πρόκειται να ενταχθεί στην ΕΕ ή γιατί όλα είναι γεωγραφία.

Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα 

Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις Ερντογάν για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, οι οποίες έγιναν στο πλαίσιο του οθωμανικού παζαριού των διαπραγματεύσεων, θα ήθελα να τονίσω πως ούτε η ΕΕ θέλει να εντάξει την Τουρκία στους κόλπους της, ούτε φυσικά η Τουρκία, η οποία έχει ενστερνιστεί πλήρως το δόγμα του τουρανισμού, επιθυμεί την ένταξή της.

Η δήλωση Ερντογάν έγινε για να δημουργήσει τις κατάλληλες εντυπώσεις και με στόχο να προβάλλει εκβιαστικά διλήμματα. Η ΕΕ ενδιαφέρει τον Τούρκ πολιτικό μόνο σε ό,τι έχει να κάνει με τα κονδύλια του μεταναστευτικού και τις σχετικές οικονομικές συμφωνίες.

Από την άλλη, η ΕΕ δεν θα μπορούσε να εντάξει την Τουρκία μέσα στο ευρωπαϊκό μπλοκ και για λόγους γεωγραφίας. Όσο κι αν νομίζουν κάποιοι ότι όλα είναι οικονομία, προσωπικά θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Όσο μπροστά από τις λέξεις πολιτική και στρατηγική μπαίνει ως πρώτο συνθετικό το γεω ( που έχει άμεση σχέση με τη γη), τόσο η γεωγραφία θα παραμένει μια σημαντική σταθερά των διεθνών σχέσεων.

Αν η ΕΕ ανοίξει την αγκαλιά της στην Τουρκία για πλήρη ένταξη, τότε θα παραδέχεται πως τα ευρωπαϊκά σύνορα τελειώνουν στα ανατολικά πέρα από την λίμνη Βαν στα σύνορα με την Αρμενία και πιο μακριά από την επαρχία Καρς στα βορειοανατολικά, στα σύνορα με την Αρμενία. Το βιβλικό όρος Αραράτ θα είναι ευρωπαϊκό έδαφος, ενώ η Ευρώπη θα εκτείνεται στα νοτιανατολικά μέχρι την συνοριακή διάβαση Ιμπραήμ Χαλίλ στα σύνορα του Ιράκ και στα ανατολικά η Ευρώπη θα συνορεύει με την Συρία, θέτοντας ουσιαστικά ως ευρωπαϊκά εδάφη τις γεμάτες από κουρδικό πληθυσμό ρτουρκικές επαρχίες Ντιγιαρμπακίρ, Σανλιούρφα, Γκαζιαντέπ, Χάταϊ, Οσμανίγιε και Καχραμάνμαρας.

Κατανοείτε φυσικά ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει από την ΕΕ γιατί θα επιτρέπει, επίσης, και την ελεύθερη διέλευση όλων στα ευρωπαϊκά εδάφη, αλλάζοντας άρδην τα πάντα και θέτοντας βάση και σε άλλες χώρες όπως Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία να απαιτήσουν ένταξη. Και όχι μόνο φυσικά!